• Σχόλιο του χρήστη 'Νεκταρία' | 30 Νοεμβρίου 2009, 15:18

    Συνεχίζω να παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον τη δημόσια διαβούλευση, με την ελπίδα ότι δε γίνεται μόνο για το θεαθήναι, αλλά ότι οι απόψεις θα διαβαστούν και θα αποτελέσουν πραγματικά αντικείμενο μελέτης. Δεν κρύβω την απογοήτευσή μου από τα πρώτα δείγματα εκπαιδευτικής πολιτικής μιας κυβέρνησης που δημιούργησε πολλές ελπίδες, αλλά τουλάχιστον στο χώρο της παιδείας τις έκανε να εξανεμιστούν πολύ γρήγορα. Το κείμενο της πρόσκλησης στη διαβούλευση ξεκινά με τη διαπίστωση ότι η σχολική χρονιά άρχισε με προβλήματα λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών. Το πρόβλημα της εκπαίδευσης, το οποίο αποσιωπάται, είναι η ανεπαρκής χρηματοδότηση και η έλλειψη οράματος της πολιτείας για το δημόσιο σχολείο. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι προτεραιότητα των εκάστοτε κυβερνώντων να διαμορφώσουν για λόγους ηθικής, δικαιοσύνης και κοινωνθκής ευαισθησίας το εκπαιδευτικό σύστημα έτσι, ώστε να διορθώνει κατά το δυνατόν τις κοινωνικές αδικίες και όχι να τις ενισχύει λειτουργώντας ως μηχανισμός επιλογής. Ίσως όμως να καταλάβουν ότι ακόμη και από οικονομική άποψη μία κοινωνία με τέτοια υπογεννητικότητα δεν έχει την πολύτέλεια να σπαταλά το ανθρώπινο δυναμικό της, με μια εκπαίδευση καθαρά ταξική, που αφήνει στο περιθώριο ένα μεγάλο μέρος των όλο και λιγότερψν παιδιών της. οι πολιτικοί θα αναγκαστούν κάποια στιγμή να ασχολήθούν με την ποιότητα της εκπαίδευσης - και θα συνηδειτοποιήσουν ότι ποιοτική εκπαίδευση δε μπορεί να υπάρξει με κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς που δεν τους σέβεται το κράτος και η κοινωνία. Την επιμόρφωση τη θέλουμε. Πρέπει όμως να είναι ουσιαστική. Όταν διορίστηκα, με υποχρέωσαν να πηγαινοέρχομαι για τα ΠΕΚ ολόκληρα Σαββατοκύριακα από τη Ρόδο στον Πειραιά, όντας απλήρωτη, για να μου κάνουν επιμόρφωση, ενώ διδάσκω Γερμανικά, σύμβουλοι των Γαλλικών, οι οποίοι μας μοίραζαν φωτοτυπίες στα Γαλλικά. Δεν έμαθα τίποτα στα ΠΕΚ - εξοργίστηκα μόνο με το ελληνικό κράτος που με μεταχειριζόταν με αυτό τον τρόπο. Και κάτι ακόμη: οι επιμορφωτές των ΠΕΚ δεν πρέπει να είναι άνθρωποι που έχουν να μπουν χρόνια σε τάξη, γιατί δε μπορούν ούτε να κατανοήσουν τα προβλήματα των εκπαιδευτικών, ούτε να τους βοηθήσουν. Οι συνθήκες στο σχολείο έχουν δυσκολέψει πολύ. Οι υποδειγματικές διδασκαλίες είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ασκήσεις επί χάρτου, που δεν εφαρμόζονται στις πραγματικές συνθήκες της τάξης. Στο πλάίσιο επίσης της επιμόρφωσης, θα ήθελα να αναφερθώ στις εκπαιδευτικές άδειες, για τις οποίες όλοι γνωρίζουμε πώς χορηγούνται. Τα σχολεία χρειάζονται καλά καταρτισμένους εκπαιδευτικούς και οι πιστώσεις για τις άδειες πρέπει να αυξηθούν, παροτρύνοντας τους εκπαιδευτικούς μετά το πέρας των σπουδών να μεταδίδουν τις γνώσεις που απέκτησαν. Πρέπει όμως οπωσδήποτε να θεσπιστούν αντικειμενικά κριτήρια και να υπάρξει διαφάνεια στον τρόπο χορήγησης των αδειών.