Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν υπάρχει βασικό πτυχίο που να σε κάνει ειδικό παιδαγωγό. Εφόσον λοιπόν δεν υπάρχει, πρέπει να εξειδικευτείς. Αυτό επιτυγχάνεται με μεταπτυχιακό τίτλο master ή με διδακτορικό.
Δυστυχώς η μοριοδότηση των ακαδημαϊκών κριτηρίων είναι ά δ ι κ η σε σχέση με αυτή της προϋπηρεσίας. Ας αναλογιστούμε ότι ο κόπος για την σειρά με την οποία κατακτάται η γνώση περνάει πρώτα από το θεωρητικό και έπειτα στο πρακτικό επίπεδο. Δίχως τα εφόδια της γνώσης είναι πιθανό κάποιος να συνεχίσει να εφαρμόζει τις ίδιες εσφαλμένες πρακτικές ειδικά στον καινούριο τομέα της Ειδικής Εκπαίδευσης. Με άλλα λόγια, είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος πώς ένας μεταπτυχιακός ή διδακτορικός τίτλος ισοδυναμεί με 15 ή αντίστοιχα 30 μήνες προϋπηρεσίας αναλογιζόμενοι μάλιστα ότι οι συνάδελφοι απέκτησαν αυτή την προϋπηρεσία έχοντας ως «εφόδιο» κάποια υποτυπώδη σεμινάρια 400 ωρών. Προς τούτο θα ήταν περισσότερο αξιόλογη για όλους μια πρόταση όπου η προϋπηρεσία να προσμετράται στα ακαδημαϊκά προσόντα με μία προσαύξηση του 0,1 για κάθε μήνα.
Επίσης, η συνάθροιση μορίων από τον βαθμό του βασικού πτυχίου για τους καθηγητικούς κλάδους είναι α τ υ χ ή ς. Πέρα από την διαφορά στο βαθμό δυσκολίας των πανεπιστημιακών τμημάτων σε διαφορετικά πανεπιστήμια της χώρας, το εγχείρημα αυτό ανοίγει εύκολα τον ασκό του Αιόλου και στην προσμέτρηση α) του μεταπτυχιακού πάνω στο γνωστικό αντικείμενο του βασικού πτυχίου, β) την επιτυχία στον ΑΣΕΠ κλπ. Η πρόταση αυτή θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στην περίπτωση που δύο ή παραπάνω υποψήφιοι έχουν ίσα μόρια.
Τέλος, επειδή είναι καιρός ουσιαστικών αλλαγών στην χώρα, ας μη γίνει το προς ψήφιση σχέδιο νόμου η αφετηρία της εκ νέου βιομηχανοποίησης της γνώσης με δεύτερο μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ (!!!) και σεμινάρια/ετήσιες επιμορφώσεις που προσφέρουν αποσπασματικές γνώσεις, με αποτέλεσμα να διαιωνίζουν και όχι να επιλύουν τα προβλήματα της Ειδικής Αγωγής.
Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν υπάρχει βασικό πτυχίο που να σε κάνει ειδικό παιδαγωγό. Εφόσον λοιπόν δεν υπάρχει, πρέπει να εξειδικευτείς. Αυτό επιτυγχάνεται με μεταπτυχιακό τίτλο master ή με διδακτορικό. Δυστυχώς η μοριοδότηση των ακαδημαϊκών κριτηρίων είναι ά δ ι κ η σε σχέση με αυτή της προϋπηρεσίας. Ας αναλογιστούμε ότι ο κόπος για την σειρά με την οποία κατακτάται η γνώση περνάει πρώτα από το θεωρητικό και έπειτα στο πρακτικό επίπεδο. Δίχως τα εφόδια της γνώσης είναι πιθανό κάποιος να συνεχίσει να εφαρμόζει τις ίδιες εσφαλμένες πρακτικές ειδικά στον καινούριο τομέα της Ειδικής Εκπαίδευσης. Με άλλα λόγια, είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος πώς ένας μεταπτυχιακός ή διδακτορικός τίτλος ισοδυναμεί με 15 ή αντίστοιχα 30 μήνες προϋπηρεσίας αναλογιζόμενοι μάλιστα ότι οι συνάδελφοι απέκτησαν αυτή την προϋπηρεσία έχοντας ως «εφόδιο» κάποια υποτυπώδη σεμινάρια 400 ωρών. Προς τούτο θα ήταν περισσότερο αξιόλογη για όλους μια πρόταση όπου η προϋπηρεσία να προσμετράται στα ακαδημαϊκά προσόντα με μία προσαύξηση του 0,1 για κάθε μήνα. Επίσης, η συνάθροιση μορίων από τον βαθμό του βασικού πτυχίου για τους καθηγητικούς κλάδους είναι α τ υ χ ή ς. Πέρα από την διαφορά στο βαθμό δυσκολίας των πανεπιστημιακών τμημάτων σε διαφορετικά πανεπιστήμια της χώρας, το εγχείρημα αυτό ανοίγει εύκολα τον ασκό του Αιόλου και στην προσμέτρηση α) του μεταπτυχιακού πάνω στο γνωστικό αντικείμενο του βασικού πτυχίου, β) την επιτυχία στον ΑΣΕΠ κλπ. Η πρόταση αυτή θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στην περίπτωση που δύο ή παραπάνω υποψήφιοι έχουν ίσα μόρια. Τέλος, επειδή είναι καιρός ουσιαστικών αλλαγών στην χώρα, ας μη γίνει το προς ψήφιση σχέδιο νόμου η αφετηρία της εκ νέου βιομηχανοποίησης της γνώσης με δεύτερο μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ (!!!) και σεμινάρια/ετήσιες επιμορφώσεις που προσφέρουν αποσπασματικές γνώσεις, με αποτέλεσμα να διαιωνίζουν και όχι να επιλύουν τα προβλήματα της Ειδικής Αγωγής.