Από δω και στο εξής, λοιπόν, για τους ΠΕ23 (Ψυχολόγους) τα μεταπτυχιακά στις ανθρωπιστικές επιστήμες δεν θα μοριοδοτούνται, όπως ίσχυε έως τώρα...ούτε η παλαιότητα του πτυχίου...
Αντιθέτως, θα μοριοδοτούνται τα σεμινάρια με 1,5 και με 1 μονάδα. Έτσι εξισώνεται η αξία της ετήσιας επιμόρφωσης με την αξία ενός 2ου τίτλου σπουδών στην ειδική αγωγή! Ο τίτλος σπουδών όμως δεν αποκτάται σε ένα έτος,η διαδικασία περιλαμβάνει εξετάσεις και πολύ περισσότερο χρόνο, ως γνωστόν.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα μεταπτυχιακά (εκτός ειδικής αγωγής και σχολικής ψυχολογίας), που πλέον δεν μοριοδοτούνται,γνωρίζουν οι νομοθέτες το πρόγραμμα σπουδών όλων των μεταπτυχιακών ή αποφασίζουν με συνοπτικές και πρόχειρες διαδικασίες με βάση την ονομασία τους? Για παράδειγμα,το μεταπτυχιακό Κλινικής Ψυχολογίας (που είναι και τριετές, τη στιγμή που όλα τα υπόλοιπα διαρκούν από ένα έως δύο έτη – συμπεριλαμβανομένης της Σχολικής Ψυχολογίας) έχει ευρύ πεδίο εφαρμογών, αφορά όλες τις ηλικίες (και όχι μόνο τα παιδιά, εφόσον στο σχολικό περιβάλλον ο Ψυχολόγος καλείται να συνεργαστεί και με τους γονείς και με τους δασκάλους, να παρέμβει υποστηρικτικά στο σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον, και προληπτικά στην κοινότητα) και είναι το πληρέστερο όσον αφορά την διάγνωση. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το αντίστοιχο Πρόγραμμα Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών «το Πρόγραμμα αυτό αποσκοπεί στην κατάρτιση στελεχών-ειδικών σε θέματα Κλινικής Ψυχολογίας, δηλαδή, σε μεθόδους πρόληψης και αξιολόγησης-διάγνωσης με ψυχοτεχνικά μέσα, καθώς και σε μεθόδους παρέμβασης σε άτομα, οικογένειες και ομάδες που παρουσιάζουν ψυχικές δυσλειτουργίες και διαταραχές». Σας φαίνεται άσχετο με τις υπηρεσίες που προσφέρει ο ψυχολόγος σε ΣΜΕΑΕ και ΚΕΔΔΥ? Ή μήπως οι υπηρεσίες που έχουμε προσφέρει οι Κλινικοί Ψυχολόγοι ως τώρα σε δομές ΕΑΕ είναι υποδεέστερς από εκείνες των Σχολικών Ψυχολόγων? Δεν δικαιούμαστε πλέον ούτε ένα μόριο (τη στιγμή που, κατά το σχολικό έτος 2009-2010 οι κλινικοί ψυχολόγοι προτάσσονταν των σχολικών σε περίπτωση ισοβαθμίας?) Τι συμφέροντα εξυπηρετούνται κάθε φορά?
Όσον αφορά τις επιμορφώσεις και τα σεμινάρια: δεν αρκούν οι ήδη υπάρχουσες εκπαιδευτικές δομές για να εφοδιάσουν τους ψυχολόγους με τα απαιτούμενα αντίστοιχα προσόντα? Μήπως οδεύουμε ξανά στη δημιουργία φάμπρικας που θα εκμεταλλεύεται την ανάγκη του άνεργου και την επιθυμία του να διοριστεί ως αναπληρωτής? Και μήπως παράλληλα απαξιώνουμε τα ήδη υπάρχοντα πτυχία?
Μας λέτε δηλαδή ότι ο Κλινικός Ψυχολόγος διαθέτει τα τυπικά προσόντα (πτυχίο και άδεια) αλλά όχι τα ουσιαστικά? Και ότι κακώς έχει απασχοληθεί στην ΕΑΕ έως τώρα? Αλλά μετράει η τυχόν σχετική προϋπηρεσία μας...
Και η παλαιότητα του πτυχίου? Στόχος είναι να φανούν μειωμένα τα ποσοστά ανεργίας σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες?
Από δω και στο εξής, λοιπόν, για τους ΠΕ23 (Ψυχολόγους) τα μεταπτυχιακά στις ανθρωπιστικές επιστήμες δεν θα μοριοδοτούνται, όπως ίσχυε έως τώρα...ούτε η παλαιότητα του πτυχίου... Αντιθέτως, θα μοριοδοτούνται τα σεμινάρια με 1,5 και με 1 μονάδα. Έτσι εξισώνεται η αξία της ετήσιας επιμόρφωσης με την αξία ενός 2ου τίτλου σπουδών στην ειδική αγωγή! Ο τίτλος σπουδών όμως δεν αποκτάται σε ένα έτος,η διαδικασία περιλαμβάνει εξετάσεις και πολύ περισσότερο χρόνο, ως γνωστόν. Όσον αφορά τα υπόλοιπα μεταπτυχιακά (εκτός ειδικής αγωγής και σχολικής ψυχολογίας), που πλέον δεν μοριοδοτούνται,γνωρίζουν οι νομοθέτες το πρόγραμμα σπουδών όλων των μεταπτυχιακών ή αποφασίζουν με συνοπτικές και πρόχειρες διαδικασίες με βάση την ονομασία τους? Για παράδειγμα,το μεταπτυχιακό Κλινικής Ψυχολογίας (που είναι και τριετές, τη στιγμή που όλα τα υπόλοιπα διαρκούν από ένα έως δύο έτη – συμπεριλαμβανομένης της Σχολικής Ψυχολογίας) έχει ευρύ πεδίο εφαρμογών, αφορά όλες τις ηλικίες (και όχι μόνο τα παιδιά, εφόσον στο σχολικό περιβάλλον ο Ψυχολόγος καλείται να συνεργαστεί και με τους γονείς και με τους δασκάλους, να παρέμβει υποστηρικτικά στο σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον, και προληπτικά στην κοινότητα) και είναι το πληρέστερο όσον αφορά την διάγνωση. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το αντίστοιχο Πρόγραμμα Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών «το Πρόγραμμα αυτό αποσκοπεί στην κατάρτιση στελεχών-ειδικών σε θέματα Κλινικής Ψυχολογίας, δηλαδή, σε μεθόδους πρόληψης και αξιολόγησης-διάγνωσης με ψυχοτεχνικά μέσα, καθώς και σε μεθόδους παρέμβασης σε άτομα, οικογένειες και ομάδες που παρουσιάζουν ψυχικές δυσλειτουργίες και διαταραχές». Σας φαίνεται άσχετο με τις υπηρεσίες που προσφέρει ο ψυχολόγος σε ΣΜΕΑΕ και ΚΕΔΔΥ? Ή μήπως οι υπηρεσίες που έχουμε προσφέρει οι Κλινικοί Ψυχολόγοι ως τώρα σε δομές ΕΑΕ είναι υποδεέστερς από εκείνες των Σχολικών Ψυχολόγων? Δεν δικαιούμαστε πλέον ούτε ένα μόριο (τη στιγμή που, κατά το σχολικό έτος 2009-2010 οι κλινικοί ψυχολόγοι προτάσσονταν των σχολικών σε περίπτωση ισοβαθμίας?) Τι συμφέροντα εξυπηρετούνται κάθε φορά? Όσον αφορά τις επιμορφώσεις και τα σεμινάρια: δεν αρκούν οι ήδη υπάρχουσες εκπαιδευτικές δομές για να εφοδιάσουν τους ψυχολόγους με τα απαιτούμενα αντίστοιχα προσόντα? Μήπως οδεύουμε ξανά στη δημιουργία φάμπρικας που θα εκμεταλλεύεται την ανάγκη του άνεργου και την επιθυμία του να διοριστεί ως αναπληρωτής? Και μήπως παράλληλα απαξιώνουμε τα ήδη υπάρχοντα πτυχία? Μας λέτε δηλαδή ότι ο Κλινικός Ψυχολόγος διαθέτει τα τυπικά προσόντα (πτυχίο και άδεια) αλλά όχι τα ουσιαστικά? Και ότι κακώς έχει απασχοληθεί στην ΕΑΕ έως τώρα? Αλλά μετράει η τυχόν σχετική προϋπηρεσία μας... Και η παλαιότητα του πτυχίου? Στόχος είναι να φανούν μειωμένα τα ποσοστά ανεργίας σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες?