Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ιάκωβος Ηλιάδης' | 30 Νοεμβρίου 2009, 21:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  κα. Υπουργέ Προφανώς ή κύρια στόχευση της ανοιχτής διαβούλευσης δεν είναι η ανάδειξη άκρως εστιασμένων προτάσεων που σαφώς εμπεριέχουν τον κίνδυνο της ατομικής μικροσυφεροντολογικής ή εάν θέλετε της καθαρά συντεχνιακής προσέγγισης.Βέβαια δεν είμαι απαραίτητα αρνητικός έναντι των παραπάνω προσεγγίσεων εφόσον τούτες χαρακτηρίζονται από μέτρο,λογική, κοινωνική αλληλεγγύη και ευαισθησία.Θα ήθελα όμως να συμπληρώσω πως η επιλογή των συγκεκριμένων θεματικών και ο τρόπος με τον οποίο ετέθεσαν, οδηγεί άκριτα στο εσφαλμένο συμπέρασμα πως γιά την κακοδαιμονία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, την κύρια εάν όχι την αποκλειστική ευθύνη την έχει ο Έλληνας εκπαιδευτικός (μόνιμος,αναπληρωτής,ωρομίσθιος). Θα αρκεστώ λοιπόν σε μία γενική τοποθέτηση ως πολίτης,γονέας και εκπαιδευτικός. Όπως γνωρίζουμε τουλάχιστον αυτοί που ασχολούμαστε ενεργά με την εκπαίδευση, τα ζητήματα που την αφορούν είναι και σύνθετα και δυσεπίλυτα.Θεωρώ λοιπόν ότι η προσπάθεια γιά να δωθεί μία ικανοποιητική διέξοδος από το τέλμα των τελευταίων δεκαετιών πρέπει να ξεκινήσει απο την περίφημη "μεταρύθμιση"΄.Ποιό πρέπει να είναι το σύγχρονο ή καλύτερα το ελληνικό σχολείο του μέλλοντος.Εάν ξεκαθαρίσουμε γρήγορα με τη βασική τούτη αρχή, τότε θα αναδειχθεί το σύγχρονο τοπίο της ελληνικής εκπαοδευτικής πραγματικότητας και θα μπορούμε να ομιλούμε γιά τρόπο διορισμού,γιά διαδικασίες μεταθέσεων και αποσπάσεων, γιά επιλογή στελεχών εκπαίδευσης και άλλα σχετικά θέματα. Θεωρώ πως πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε γρήγορα και ουσιαστικά με τους επιμέρους στόχους του εκπαιδευτικού μας συστήματος (σε όλες του τις βαθμίδες), διότι ο σκόπος του είναι "δεδομένος" και φυσικά συνταγματικά κατοχυρωμένος, και στη συνέχεια με άμεσα και αποφασιστικά βήματα, να καταστούν πράξη, όλες οι απαραίτητες διοικητικές,υπηρεσιακές και άλλες τομές που χρειάζονται. Και γιά να γίνω πιό σαφής,εάν όντως αλλάξει το ανελκυστικό υπάρχον αναλυτικό πρόγραμμα και των δύο εκπαιδευτικών βαθμίδων, προστεθούν είτε αφαιρεθούν διδακτικά αντικείμενα,εκσυγχρονιστεί ο τρόπος διδασκαλίας, διαφοροποιηθεί η διαδικασία πρόσβασης στην Γ΄Βάθμια κ.λ.π. τότε και μόνο τότε θα προκύψουν τα νέα δεδομένα που θα οδηγήσουν σε σοβαρές και στοχευμένες προτάσεις-λύσεις. Όσον αφορά τις αποσπάσεις δεν αποτελούν το μείζον πρόβλημα της ελληνικής εκπαίδευσης, αλλά συνολικότερα ακανθώδες ζήτημα της δυσλειτουργίας, των ελλείψεων και των αγκυλώσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.Βέβαια θα μπορούσαν να παρθούν άμεσες αποφάσεις γιά εξόφθαλμες περιπτώσεις όπως π.χ. τα μόρια της επαρχίας που ακολουθούν την απόσπαση στο ΥΠΕΠΘ. Αναφορικά με τα θέματα των μεταθέσεων μιά ενδεχομένως δικαιότερη πρόταση γιά τη μοριοδότηση θα ήταν, η γεναία και απόλυτα αναλογική πριμοδότηση των τέκνων από το πρώτο παιδί και όχι στη λογική του έχεις μέχρι τρία παιδιά κάτσε και περίμενε, έχεις τέσσερα και πάνω, σήκω και τρέχα.Με το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσαν πάντοτε με κανόνες, να πριμοδοτούνται και τα τέκνα στο ζήτημα του διορισμού και να αποτελούν κριτήριο συνολικής και όχι επιλεκτικής κοινωνικής πολιτικής. Είναι προφανές πως στην Ελλάδα δεν περισσεύει κανείς και τα κίνητρα δημογραφικής λογικής, πρέπει να αφορούν τα πάντα και τους πάντες. Ενδεχόμενες λύσεις θα μπορούσε να προσφέρει και ορθολογίκευση και η ενίσχυση του θεσμού των αμοιβαίων μεταθέσεων. Επιπρόσθετα πολλαπλές λύσεις, στο ζήτημα των μεταθέσεων, θα μπορούσαν να προκύψουν από την προοπτική της οργανικότητας της θέσης ανά γραφείο εκπαίδευσης κάτι που βέβαια προυποθέτει ισχυρές διοικητικές, εκπαιδευτικές, υλικοτεχνικές και κτιριακές υποδομές, ώστε το μέτρο να οδηγήσει στη βελτίωση τόσο του εργασιακού βίου του εκπαιδευτικού όσο και στην απόδοση του, που θα αντανακλά άμεσα στο ζητούμενο της παιδείας που δεν είναι άλλο απο τη συνολική πρόοδο του μαθητή- πολίτη. Λίγα λόγια και γιά την "ελίτ" των μεταθέσεων τα πειραματικά και μουσικά σχολεία και φυσικά τα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού.Εάν η διεύθυνση προσωπικού του ΥΠΕΠΘ προβεί σε μία σύντομη όμως ενδελεχή έρευνα, αναφορικά με τα τυπικά προσόντα (με βάση τους υπάρχοντες Νόμους και Υπουργικές αποφάσεις) των εκπαιδευτικών που γιά δεκαετίες καταλαμβάνουν τις συγκεκριμένες θέσεις είμαι σίγουρος πως θα βρεθεί προ εκπλήξεων. Συμπερασματικά θεωρώ πως τα ζητήματα της εκπαίδευσης- εκπαιδευτικής πολιτικής μπορούν να επιλύονται αφενός στη βάση των γενικών κατευθυντήριων αρχών και αφετέρου στη προοπτική της επιμέρους προσέγγισης με γνώμονα το γενικότερο εθνικό-κοινωνικό συμφέρον.Ενδεχόμενες κινήσεις με κριτήριο τον "πολιτικό" εντυπωσιασμό σπέρνουν θύελες και θερίζουν καταιγίδες με μοναδικό χαμένο τα παιδιά και την κοινωνία μας Με εκτίμηση Δρ. Ιάκωβος Ηλιάδης