Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέκος' | 30 Νοεμβρίου 2009, 22:26

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Διαβάζω αρκετές ώρες την ημέρα την αγωνία, τον κόπο και την προσδοκία όλων των άμοιρων συναδέλφων που πλήκτρο πλήκτρο περιγράφουν ο καθένας μια πικρή προσωπική Οδύσσεια στο πέλαγος της εκπαίδευσης. Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση όμως η εμμονή και η εμπάθεια ορισμένων «συναδέλφων» τιμητών της αξιοκρατίας και του ιερού βήματος με τα αρχικά ΑΣΕΠ. Δυστυχώς κατάφερε σε λίγα σχετικά χρόνια το κράτος μας, να περάσει στη συνείδηση μας την αναγνώριση των πτυχίων μας από τον ΑΣΕΠ ως λογική προϋπόθεση για τον διορισμό μας στο Ελληνικό σχολείο. Πόσο γρήγορα σε αυτόν τον τόπο καταρρέουν οι αξίες. Ήμουν ένας από αυτούς που χτύπησαν οι αρχές όταν προσπαθούσα να σταματήσω τους νέους τους μόλις απόφοιτους συνάδελφους να συμμετάσχουν στην πρώτη παράσταση. Τους θυμάμαι, χλωμούς και έκπληκτους να κοιτάζουν οικογενειάρχες μεσόκοπους βιοπαλαιστές εκπαιδευτικούς να τους φωνάζουν : Μη μπεις! Είναι ντροπή αυτό που πάνε να μας κάνουν! Δεν είναι εξετάσεις για να περάσεις ένα μάθημα. Είναι η αμφισβήτηση ότι δεν έχεις περάσει ποτέ κανένα μάθημα! Μη μπεις συνάδελφε! Αύριο θα είσαι εσύ εδώ οργισμένος να φωνάζεις να διεκδικείς, σκυφτός πάνω σε μια οθόνη να πληκτρολογείς την μεγάλη αδικία της ζωή σου. Θα λές : Είμαι δύο φορές επιτυχών στον ΑΣΕΠ, έχω εδώ και 10 χρόνια διδάξει ως ωρομίσθιος , αναπληρωτής , εθελοντής, τα νησιά μας, τα βουνά μας, τα χωριά μας , τις παραλίες μας τα απανταχού γεωγραφικά πέρατά μας και ακόμα αξιότιμη κυρία Υπουργέ… Σας παρακαλώ, θα ξαναδώσω εξετάσεις, σας παρακαλώ υπολογίστε τα ψίχουλα μου… σας παρακαλώ, παντρεύτηκα ενώ ταξίδευα, κι έκανα και παιδιά καθώς ξανάδινα …σας παρακαλώ …έχω και επάρκεια όπως διαπιστώσατε …σας παρακαλώ… Τα χρόνια πέρασαν, είχα 8 χρόνια τότε στα κεντρικά φροντιστήρια της Αθήνας, τώρα πλησιάζω τα 20 χρόνια στην προετοιμασία μαθητών για το Πανεπιστήμιο. Δεν έχω ασχοληθεί με το Δημόσιο. Είμαι φροντιστής και ιδιαιτεράς όπως μας λένε και κάποιοι. Με τον Θανάση είμαστε συμφοιτητές, τελειώσαμε μαζί το Μαθηματικό Αθηνών λίγο πριν το 90. Αυτός ήθελε σχολείο. Πάντα στην ξεκούραση του γιαυτό μίλαγε. Είναι αλλιώς η σχολική τάξη έλεγε, ο πίνακας, το κουτσό θρανίο, τόσα μάτια σε μια αίθουσα, το φτωχόπαιδο, η κόρη του δημάρχου ο γιος του ξυλουργού ο σνομπ πλούσιος στο τρίτο θρανίο, όλοι περιμένουν από σένα κάτι, θα είσαι πάντα ο μαθηματικός που είχαν στην τρίτη λυκείου. Το φροντιστήριο είναι αλλιώς! Σημειώσεις – φυλλάδια μικρά τμήματα … δεν το γουστάρω. Ρομαντικές μνήμες από κουβέντες μας τέτοια εποχή, Χριστούγεννα του 94. Το 2005 ο Θανάσης ταξίδευε καθημερινά περίπου 300 χιλιόμετρα. Ωρομίσθιος στα αετόμορφα τα έχεις τα ψηλά βουνά… Χρόνια πάλευε, μόριο μόριο για να ζήσει το όνειρο. Βρε δώσε ΑΣΕΠ του έλεγα, αφού τα ξέρεις! ( Νέοι συνάδελφοι ειλικρινά σας λέω, δεν θα θέλατε να τον είχατε σε κανένα ΑΣΕΠ αντίπαλο σας. Πολλά από τα παιδιά που είχαν διακριθεί σε διεθνείς διαγωνισμούς έκαναν θέματα ανισοτήτων και θεωρίας αριθμών μαζί του). Πάντα μου χαμογελούσε όταν του το λέγα …Το είχε ονομάσει το σενάριο της ντροπής! Για μια τιμή ζούμε μου έλεγε. Και λέω μου έλεγε γιατί μετά το τροχαίο που είχε ο Θανάσης δεν θα μπορέσει να ξαναμιλήσει. Το σαγόνι του παραμορφώθηκε και ο λαιμός του από τις 5 πλαστικές που έχει κάνει στερείται φωνητικών χορδών. Είναι ζωντανός όμως. Έχει 2 δάχτυλα στο αριστερό του χέρι ένα υπερσύγχρονο αναπηρικό καροτσάκι τρέφεται σχεδόν άνετα με το καλαμάκι και από το ένα του μάτι ίσως τώρα συγκινημένος να με διαβάζει… Θυμάμαι τις απόψεις του όμως γι αυτές τις εξετάσεις : Το να γράψεις άριστα στο γνωστικό σου αντικείμενο στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και παράλληλα να συνοδεύουν το βιογραφικό σου μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τον δάσκαλο που ψάχνουμε να διδάξει και να εμπνεύσει και να ωθήσει στην πρόοδο τα παιδιά μας.! Τα παραλές του έλεγα … Κι όμως, ο Newton θεωρείται από τους μεγαλύτερους επιστήμονες όλων των εποχών και είναι επίσης γνωστό ότι δίδασκε σε άδειες αίθουσες αφού δεν μπορούσε ούτε να εμπνεύσει ούτε να μεταλαμπαδεύσει τίποτα από τις γνώσεις που είχε! ( Οι βιογράφοι του μιλούν για 2 με 3 φοιτητές σε όλες τις διαλέξεις του στο Κέμπριτζ !! ) Ο Gauss είναι ένας θρυλικός μαθηματικός. Αποκαλούσε τον Riemann αξιόλογο φοιτιτάκο, ενώ στα μαθήματα του δεν καταλάβαινε κανείς τίποτα. Ο Αρχιμήδης υπήρξε ο μέγιστος επιστήμονας, οι πλάτες γιγάντων κατά πολλούς, όμως πότε δεν θεωρήθηκε σπουδαίος δάσκαλος σε αντίθεση με τον Ευκλείδη που θεωρείται ο κορυφαίος δάσκαλος μαζί με τον Απολλώνιο της Αλεξάνδρειας. Έχεις ακούσει μου έλεγε για τις πανεπιστημιακές παραδόσεις του Einstein στην Αμερική; Ούτε τι έγραφε στον πίνακα δεν μπορούσαν να καταλάβουν… Άλλο πράγμα ο δεινός οξυδερκείς και ταλαντούχος επιστήμονας κι άλλο πράγμα ο δάσκαλος. Αν δυσκολεύεσαι να το καταλάβεις μου έλεγε θυμήσου τα χρόνια μας στο πανεπιστήμιο: Οι πιο λαμπροί καθηγητές μας, οι πιο θαμποί δάσκαλοι. Οι εξαιρέσεις …σπάνιες. Θα τα έγραφε πολύ πιο ωραία ο ίδιος αν μπορούσε να γράψει… Μπορεί να έγραφε,…φαντάζομαι,…..Κυρία υπουργέ…κάποιος άλλος Θανάσης αύριο θα μπει στο αυτοκίνητο του ποιος ξέρει για πού... για μηδέν κόμμα μηδέν, μηδέν ένα μόρια. Δεν την κάνεις αυτή την δουλειά αν δεν την αγαπάς! Μην τον βασανίζεις άλλο. Αφού αφήνει τα παιδιά του, τα καλύτερα χρόνια του, την ζωή του να περνά πίσω του τόσο, ωρομίσθια, ε…μάλλον είναι καλύτερος από τον 23άχρονο απόφοιτο που ζητά να σταθεί 3 ώρες τυχερός για να μην κοπιάσει πότε πια στη ζωή του. Θα τα έγραφε πολύ πιο ωραία ο ίδιος αν μπορούσε να γράψει… Του αφιερώνω αυτό το μήνυμα, με την ελπίδα οι νεότεροι να προβληματιστούν, οι μοιραίοι συνάδελφοι να δικαιωθούν και οι κρατούντες την πρόοδο αυτού του τόπου στα χέρια τους …σοφά να πράξουν. Αν ποτέ με διαβάσεις …αγαπημένε φίλε, πραγματικέ δάσκαλε… Αλέκος