Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'συγγούνας γεώργιος' | 30 Νοεμβρίου 2009, 22:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προτείνω την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου σε ό,τι αφορά στη σύνθεση των υπηρεσιακών συμβουλίων της εκπαίδευσης. Τα συγκεκριμένα όργανα ασκούν διοικητικές λειτουργίες στα θέματα προσωπικού και ως συμβούλια επιλογής προβαίνουν στην επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης. Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε αυτά πραγματοποιείται με συνδικαλιστικές διαδικασίες(αιρετοί εκπρόσωποι). Με αυτό τον τρόπο όμως η συνδικαλιστική παράταξη ασκεί διοικητική λειτουργία, διαχειρίζεται, με άλλα λόγια, ανάγκες και επιθυμίες του εκπαιδευτικού- απόσπαση, μετακίνηση, ανάδειξή του σε θέση στελέχους. Αυτό καθαυτό το γεγονός, κατά τη γνώμη μου, έρχεται σε αντίφαση με τη φύση και το ρόλο του συνδικαλιστικής παράταξης, της οποίας αποστολή είναι να προβάλλει με βάση τις θεμελιώδεις αρχές της(ιδεολογική αφετηρία,Βασικές θέσεις)την πρότασή της για το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς και επιπλέον να εκφράζει-αγωνιστικά- μέσα από τη δικήτης οπτική γωνία την καθημερινότητα του δασκάλου. Αντ'αυτού η συνδικαλιστική παραταξη έγινε μηχανισμός που αξιοποιεί την παρουσία της στη διοίκηση, για να αναπτύσσει πελατειακές σχέσεις σε βάρος της εκπαιδευτικής λειτουργίας. Πέραν τούτων, τα υπηρεσιακά όργανα δεν εκπονούν, δεν χαράσσουν εκπαιδευτική πολιτική και, επομένως, τι νόημα έχει η συμμετοχή σε αυτά της συνδικαλιστικής παράταξης που αντικέίμενό της είναι ακριβώς η εκπαιδευτική πολιτική; Η συνύφανση όλα αυτά τα χρόνια συνδικαλισμού και διοίκησης στο χώρο της παιδείας ανέδειξε ότι το πραγματικό διακύβευμα είναι το βόλεμα του εκπαιδευτικού σε κάθε πτυχή της σχολικής ζωής. Οι αιρετοί της εκπαίδευσης, διαχειριζόμενοι αυτό ακριβώς το βόλεμα, δεν διαφέρουν σε ρόλο από τους παλιούς κομματάρχες της πολιτικής ζωής. Είναι οι κομματάρχες της εκπαίδευσης. Οι συνέπειες όμως για τα σχολεία είναι πολύ αρνητικές. Προτείνω ένα πρώτο βήμα διαχωρισμού συνδικαλισμού και διοίκησης: Οι δάσκαλοι που συμμετέχουν στα όργανα διοίκησης δεν αναδεικνύονται με συνδικαλιστικές διαδικασίες, αλλά εκλέγονται μέσα από ενιαίο ψηφοδέλτιο και που για τη συμμετοχή τους σε αυτό τίθενται κριτήρια (χρόνια υπηρεσίας, ίσως και άλλα προσόντα). Είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα βήμα,που όμως πρέπει να αξιοποιηθεί και από τους εκπαιδευτικούς, για να σπάσει η αλυσίδα που συνδέει κόμμα, συνδικαλισμό και διοίκηση και η οποία συνιστά γεννήτρα απείρων προβλημάτων στην εκπαίδευση. με εκτίμηση Συγγούνας Γεώργιος