Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'εκπαιδευτικός' | 1 Δεκεμβρίου 2009, 03:28

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  παρακολουθώντας με προσοχή τα όσα γράφονται εδώ καθημερινά, αισθάνομαι την ανάγκη να παρέμβω για μία ακόμη φορά. προσωπικά πιστεύω, πως ο διάλογος για την παιδεία, δεν πρέπει να εξαντλείται σε αμιγώς συνδικαλιστικά θέματα των εκπαιδευτικών. οι σχέσεις, το ωράριο και οι συνθήκες εργασίας, η μοριοδότηση, οι μεταθέσεις, οι αποσπάσεις και οι αμοιβές των εκπαιδευτικών, είναι σίγουρα πολύ σημαντικά θέματα, που φυσικά μας αφορούν όλους, αλλά νομίζω πως υπάρχουν ζητήματα εξίσου σημαντικά, ίσως και σημαντικότερα, στα οποία, στη μέχρι τώρα συζήτηση, δεν έχει γίνει σχεδόν καμία αναφορά. αυτά δεν τα λέω για να προβοκάρω το διάλογο, και στ' αλήθεια νιώθω πολύ αδικημένος - μισθολογικά τουλάχιστον, αλλά αναρωτιέμαι, αν αύριο, όλοι μας πάρουμε μια γενναία μισθολογική αύξηση, σταματήσουν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, τοποθετηθούμε άπαντες σε σχολεία που βρίσκονται απέναντι από το σπίτι μας και μειωθεί στο μισό ο χρόνος εργασίας μας, θα έχουν λυθεί τα ζητήματα της παιδείας; θα θεωρούσα πιο εποικοδομητικό, ο διάλογος να ξεκινούσε από τις αρχές, τους στόχους, τις προοπτικές και τα οράματα που έχουμε για την εκπαίδευση. πώς ονειρεύεται άραγε ο καθένας από μας το σχολείο του αύριο; σε προηγούμενο σχόλιό μου, τόνισα την ανάγκη που υπάρχει για άμεση καταγραφή και αναδιοργάνωση του εκπαιδευτικού χώρου. εξακολουθώ να επιμένω στο ίδιο θέμα, που μπορεί να φαίνεται πεζό, είναι όμως εξαιρετικά ουσιαστικό και μπορεί να διευκολύνει αφάνταστα τη ζωή όλων μας. έχω την πεποίθηση ότι το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει, είναι η δημιουργία μιας βάσης δεδομένων, με όλα τα στοιχεία του διδακτικού και μαθητικού δυναμικού, καθώς και του συνόλου των υλικοτεχνικών διαθέσιμων μέσων. αν αυτή η βάση στηθεί σωστά και τροφοδοτηθεί με τα απαραίτητα στοιχεία, ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος (από τον ωρομίσθιο που υπηρετεί σε κάποιο ακριτικό νησί, μέχρι την υπουργό παιδείας), θα μπορεί να έχει ανά πάσα στιγμή εικόνα για ένα σωρό στοιχεία, που αν αξιοποιηθούν σωστά, θα κάνουν τη ζωή μας πολύ πιο εύκολη και τη δουλειά μας πολύ πιο ουσιαστική. στην ελλάδα του 2009, στην εποχή του διαδικτύου, εξακολουθούμε να ψάχνουμε εδώ κι εκεί για διδακτικό υλικό, να μην έχουμε εικόνα του ατομικού μας φακέλλου, να μην μπορεί να βρει κανείς πόσοι μαθητές υπάρχουν σε μια περιοχή, πόσα είναι τα διαθέσιμα κενά, ποιο είναι το μισθολογικό του κλιμάκιο, τις εγκυκλίους που τον αφορούν, ποιοι και πόσοι εκπαιδευτικοί είναι τοποθετημένοι, αποσπασμένοι, ασθενείς, αδειούχοι σε μια περιφέρεια, πόσα τα κρούσματα γρίπης σε μια πόλη... χιλιάδες εργατοώρες χάνονται καθημερινά για την αποτύπωση στατιστικών στοιχείων, που, όσο φιλότιμες προσπάθειες κι αν καταβληθούν, τα αποτελέσματα, συχνά δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα (ρωτήστε τους τελικούς αποδέκτες τέτοιων στοιχείων, να σας πουν τι βλέπουν τα μάτια τους...). δε θέλω να συνεχίσω την ανάλυση, καταντάει κουραστικό να συζητάμε τα αυτονόητα, απλά πιστεύω πως της οποιασδήποτε κρίσης και απόφασης, προηγείται η εικόνα των στοιχείων. και δυστυχώς, σαφής εικόνα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει. και χωρίς τη δυνατότητα να έχει πλήρη εικόνα, τόσο η ηγεσία του υπουργείου, όσο και οι δικές μας συνδικαλιστικές οργανώσεις, ειλικρινά αναρωτιέμαι τι θέσεις μπορούν να πάρουν υπεύθυνα και τι διάλογο μπορούν να κάνουν;