Κάνω copy-paste και σχολιάζω:
• Ένας νέος ρόλος του κράτους κατεξοχήν επιτελικός σε σχέση με την οικονομία
Ορθότατον! Το κράτος πρέπει να έχει αποκλειστικά επιτελικό ρόλο. Το κράτος διαχειρίζεται τα λεφτά για έρευνα και καινοτομία, δεδομένου ότι αξιολογεί τα σχέδια, αποφασίζει και προκρίνει. ΟΜΩΣ: ο ρόλος του κράτους παύει να είναι επιτελικός και καθίσταται στραγγαλιστικός όταν μέσα από μία απίστευτη γραφειοκρατία, η οποία συσχετίζεται κυρίως με βουνά χαρτούρας που ξεκινά από τις εγγυητικές επιστολές για τους ιδιώτες, τα βλακώδη καθεστώτα αποσβέσεων για δράσεις έρευνας και ανάπτυξης και φθάνει μέχρι τους ελέγχους εξέλιξης των έργων οι οποίοι αποδεικνύονται ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΙ - ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΙ έλεγχοι, άκαμπτοι χωρίς καμμία συναίσθηση του τι θα πει "κάνω έρευνα με ελληνική χρηματοδότηση". Αποτέλεσμα; ο επιχειρηματίας να διστάζει να εμπλακεί σε τέτοιες δράσεις, για αυτόεξάλλου, όπως αναφέρεται στο Παράρτημα "από τις 120 ερευνητικές προτάεις που υποβλήθηκαν στην πρώτη διαβούλευση, οι 96 ήταν από δηνόσιους φορείς... ενώ ΜΟΛΙΣ (όπως εσείς σημειώνετε) 16 υποβλήθηκαν από ιδιωτικούς φορείς" Για αυτό τι έγινε; Υπήρξε αντίδραση;
• Ριζοσπαστικές πολιτικές για την έρευνα και καινοτομία που δεν θα είναι απλώς συμπληρωματικές για το νέο τύπο ανάπτυξης. Θα είναι οι ζωτικότερες και οι σημαντικότερες.
Προσωπικά, διαβάζοντας όλο το κείμενο της διαβούλευσης, δεν είδα κανέναν ριζοσπαστισμό. Αντιθέτως, είδα ένα κράτος που έχει τελικά τον κύριο λόγο, σε επίπεδο εκνευριστικής λεπτομέρειας, όταν προκρίνει συγκεκριμένες περιοχές έρευνας και καινοτομίας, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, σε σημείο που πολλές ερευνητικές προτάσεις θα μπορούσαν να έχουν ως εισαγωγή τα έτοιμα κείμενα της διαβούλευσης. Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει μία "καθοδήγηση" η οποία αν θέλετε δίνει και το στίγμα του τι θα ακολουθήσει. Π.χ., μελέτες από ΟΤΑ για διαχείριση σκουπιδιών (αλήθεια, πόσες φορές δεν έχουν δοθεί τέτοιες χρηματοδοτήσεις, διαχρονικά), επιδικτικά έργα όπου περιγράφονται με λεπτομέρεια τι πρέπει να υλοποιήσουν και άλλα πολλά...
• Μια σύγχρονη παιδεία προσαρμοσμένη στις νέες απαιτήσεις
Απίστευτο ευχολόγιο, διαχρονική αερολογία. Ποια σύγχρονη παιδεία; Πώς; Παρουσιάζετε ένα κείμενο το οποίο είναι εξαιρετικά κουραστικά, με τσιτάτα και κλισέ που ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω πού θα οδηγήσουν. Δεν έχω το κουράγιο και τον χρόνο, αλλά ειλικρινά θα ήθελα να ψάξω και να βρω προτάσεις-εκφράσεις που είμαι σίγουρος 100% ότι ακιρβώς όμοιες έχουν γραφτεί σε παλαιότερα κείμενά σας.
Λυπάμαι, αλλά η εισαγωγή είναι τόσο γενικόλογη, και θα έλεγα, τόσο απίστευτα ευχοχλογική και με αίσθηση deja-vu που δνε ξέρω από πού να πιαστώ.
Τέλος, η καραμέλα της καινοτομίας υφίσταται ακόμη. Έχουμε κάνει ολόκληρη Ζώνη Καινοτομίας στη Θεσσαλονίκη και από το 2006 δεν έχουμε δει ούτε μία ιδιωτική εταιρεία να εντάσσεται σε αυτήν. Και ψάχνουμε την καινοτομία εδώ μέσα.
Ένα πρώτο απλό ερώτημα: ποιος είναι ο ορισμός της καινοτομίας;
Και ένα δεύτερο, κατά πόσο είναι εφικτό, να προδιαγράφουμε τις ανάγκες τις χώρας μαζί με το δυναμικό για νέες θέσεις εργασίας όταν οπωσδήποτε θέλουμε να υπάρξει και η καινοτομία;
Δηλαδή, μία νέα επιχείρηση, οι οποία παράγει ας πούμε μολύβια γραφής, δημιουργεί συνεχώς νέες θέσεις εργασίας, άρα χρειάζεται να υπάρχει για την Πατρίδα μας, δεν έχει δικαίωμα να αναπτύξει χρηατοδοτούμενες δράσεις έρευνας αν δε μπορέσει να παρουσιάσει κάτι καινοτομικό στην παραγωγή μολυβιών; Ποιος θα είναι αυτός που θα το κρίνει; Και με τι κριτήρια;
Κλείνω με το εξής: τόσα χρόνια, από την εποχή των ΜΟΠ κλπ, έχουν δοθεί άπειρα λεφτά. Τόσα χρόνια επίσης, υπάρχει μία διαρκής επικάλυψη, από πλαίσιο σε πλαίσιο σε βασικές δράσεις. Δράσεις οι οποίες ανακυκλώνονται σε απίστευτο βαθμό. Διαβάστε παλαιότερες περιγραφές παλαιότερων πλαισίων και θα διαπιστώσετε ότι είναι σχεδόν ίδιες. Αλλάζει μόνο η φρασεολογία, δεδομένου ότι κάθε φορά, άλλες λέξεις κλειδιά εμφανίζονται. Μετά λοιπόν από τόσα χρόνια, έγινε ποτέ έστω και ΜΙΑ αποτίμηση για το τι λεφτά και τι θέσεις εργασίας δημιούργησαν; Υπάρχει κάποια αναφορά από την ΓΓΕΤ για το τελικό ισοζύγιο; Για το ποια προϊόντα σχεδιάστηκαν, πουλήθηκαν, έφεραν κέρδος και νέες θέσεις εργασίας;
Ειλικρινά θα με ενδιέφερε να μάθω ως Έλληνας αλλά και ως Ευρωπαίος φορολογούμενος.
Κάνω copy-paste και σχολιάζω: • Ένας νέος ρόλος του κράτους κατεξοχήν επιτελικός σε σχέση με την οικονομία Ορθότατον! Το κράτος πρέπει να έχει αποκλειστικά επιτελικό ρόλο. Το κράτος διαχειρίζεται τα λεφτά για έρευνα και καινοτομία, δεδομένου ότι αξιολογεί τα σχέδια, αποφασίζει και προκρίνει. ΟΜΩΣ: ο ρόλος του κράτους παύει να είναι επιτελικός και καθίσταται στραγγαλιστικός όταν μέσα από μία απίστευτη γραφειοκρατία, η οποία συσχετίζεται κυρίως με βουνά χαρτούρας που ξεκινά από τις εγγυητικές επιστολές για τους ιδιώτες, τα βλακώδη καθεστώτα αποσβέσεων για δράσεις έρευνας και ανάπτυξης και φθάνει μέχρι τους ελέγχους εξέλιξης των έργων οι οποίοι αποδεικνύονται ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΙ - ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΙ έλεγχοι, άκαμπτοι χωρίς καμμία συναίσθηση του τι θα πει "κάνω έρευνα με ελληνική χρηματοδότηση". Αποτέλεσμα; ο επιχειρηματίας να διστάζει να εμπλακεί σε τέτοιες δράσεις, για αυτόεξάλλου, όπως αναφέρεται στο Παράρτημα "από τις 120 ερευνητικές προτάεις που υποβλήθηκαν στην πρώτη διαβούλευση, οι 96 ήταν από δηνόσιους φορείς... ενώ ΜΟΛΙΣ (όπως εσείς σημειώνετε) 16 υποβλήθηκαν από ιδιωτικούς φορείς" Για αυτό τι έγινε; Υπήρξε αντίδραση; • Ριζοσπαστικές πολιτικές για την έρευνα και καινοτομία που δεν θα είναι απλώς συμπληρωματικές για το νέο τύπο ανάπτυξης. Θα είναι οι ζωτικότερες και οι σημαντικότερες. Προσωπικά, διαβάζοντας όλο το κείμενο της διαβούλευσης, δεν είδα κανέναν ριζοσπαστισμό. Αντιθέτως, είδα ένα κράτος που έχει τελικά τον κύριο λόγο, σε επίπεδο εκνευριστικής λεπτομέρειας, όταν προκρίνει συγκεκριμένες περιοχές έρευνας και καινοτομίας, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, σε σημείο που πολλές ερευνητικές προτάσεις θα μπορούσαν να έχουν ως εισαγωγή τα έτοιμα κείμενα της διαβούλευσης. Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει μία "καθοδήγηση" η οποία αν θέλετε δίνει και το στίγμα του τι θα ακολουθήσει. Π.χ., μελέτες από ΟΤΑ για διαχείριση σκουπιδιών (αλήθεια, πόσες φορές δεν έχουν δοθεί τέτοιες χρηματοδοτήσεις, διαχρονικά), επιδικτικά έργα όπου περιγράφονται με λεπτομέρεια τι πρέπει να υλοποιήσουν και άλλα πολλά... • Μια σύγχρονη παιδεία προσαρμοσμένη στις νέες απαιτήσεις Απίστευτο ευχολόγιο, διαχρονική αερολογία. Ποια σύγχρονη παιδεία; Πώς; Παρουσιάζετε ένα κείμενο το οποίο είναι εξαιρετικά κουραστικά, με τσιτάτα και κλισέ που ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω πού θα οδηγήσουν. Δεν έχω το κουράγιο και τον χρόνο, αλλά ειλικρινά θα ήθελα να ψάξω και να βρω προτάσεις-εκφράσεις που είμαι σίγουρος 100% ότι ακιρβώς όμοιες έχουν γραφτεί σε παλαιότερα κείμενά σας. Λυπάμαι, αλλά η εισαγωγή είναι τόσο γενικόλογη, και θα έλεγα, τόσο απίστευτα ευχοχλογική και με αίσθηση deja-vu που δνε ξέρω από πού να πιαστώ. Τέλος, η καραμέλα της καινοτομίας υφίσταται ακόμη. Έχουμε κάνει ολόκληρη Ζώνη Καινοτομίας στη Θεσσαλονίκη και από το 2006 δεν έχουμε δει ούτε μία ιδιωτική εταιρεία να εντάσσεται σε αυτήν. Και ψάχνουμε την καινοτομία εδώ μέσα. Ένα πρώτο απλό ερώτημα: ποιος είναι ο ορισμός της καινοτομίας; Και ένα δεύτερο, κατά πόσο είναι εφικτό, να προδιαγράφουμε τις ανάγκες τις χώρας μαζί με το δυναμικό για νέες θέσεις εργασίας όταν οπωσδήποτε θέλουμε να υπάρξει και η καινοτομία; Δηλαδή, μία νέα επιχείρηση, οι οποία παράγει ας πούμε μολύβια γραφής, δημιουργεί συνεχώς νέες θέσεις εργασίας, άρα χρειάζεται να υπάρχει για την Πατρίδα μας, δεν έχει δικαίωμα να αναπτύξει χρηατοδοτούμενες δράσεις έρευνας αν δε μπορέσει να παρουσιάσει κάτι καινοτομικό στην παραγωγή μολυβιών; Ποιος θα είναι αυτός που θα το κρίνει; Και με τι κριτήρια; Κλείνω με το εξής: τόσα χρόνια, από την εποχή των ΜΟΠ κλπ, έχουν δοθεί άπειρα λεφτά. Τόσα χρόνια επίσης, υπάρχει μία διαρκής επικάλυψη, από πλαίσιο σε πλαίσιο σε βασικές δράσεις. Δράσεις οι οποίες ανακυκλώνονται σε απίστευτο βαθμό. Διαβάστε παλαιότερες περιγραφές παλαιότερων πλαισίων και θα διαπιστώσετε ότι είναι σχεδόν ίδιες. Αλλάζει μόνο η φρασεολογία, δεδομένου ότι κάθε φορά, άλλες λέξεις κλειδιά εμφανίζονται. Μετά λοιπόν από τόσα χρόνια, έγινε ποτέ έστω και ΜΙΑ αποτίμηση για το τι λεφτά και τι θέσεις εργασίας δημιούργησαν; Υπάρχει κάποια αναφορά από την ΓΓΕΤ για το τελικό ισοζύγιο; Για το ποια προϊόντα σχεδιάστηκαν, πουλήθηκαν, έφεραν κέρδος και νέες θέσεις εργασίας; Ειλικρινά θα με ενδιέφερε να μάθω ως Έλληνας αλλά και ως Ευρωπαίος φορολογούμενος.