Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΑΚΗΣ Ν' | 1 Δεκεμβρίου 2009, 09:09

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αγαπητό Υπουργείο, κατά το αγαπημένο μου ημερολόγιο… Αναρωτιέμαι γιατί πρέπει στα 45 μου, -τα κλείνω κι αυτά σε λίγο-να αρχίσω να ψάχνω για νέα καριέρα. Θα μου πεις τώρα, τι είδους καριέρα είναι αυτή με τον μισθό των 200 έως 300 ευρώ; Τι είδους καριέρα είναι αυτή που σε τρέχει εκατοντάδες χιλ. μακριά από την οικογένειά σου; Τι είδους καριέρα είναι αυτή που απαιτεί κάθε τρεις και λίγο να πιστοποιείς τις ικανότητές σου μέσω ΑΣΕΠ; Η καριέρα της υπομονής, της επιμονής και της ελπίδας ότι κάποτε το όνειρό σου θα γίνει πραγματικότητα. Γιατί πάντα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ένοιωθα ότι ανήκα σε αυτήν. Φροντιστήρια, σεμινάρια, ότι εμπεριείχε διδασκαλία το υπηρέτησα. Παιδαγωγική κατάρτιση, μεταπτυχιακό, σεμινάριο Ειδικής αγωγής, επιμορφώσεις, επιτυχίες στον ΑΣΕΠ, στο τεστ δεξιοτήτων… (Σε πείσμα των κολλημένων με τους τύπους, έτσι θα τον λέω: στον ΑΣΕΠ κι όχι «στο ΑΣΕΠ». Ο κόσμος καίγεται και κάποιοι κοιτούν την γραμματική. Να σας δω πού θα την διδάξετε όταν μείνετε σπίτι σας). Και τώρα με «καλούν» να κάνω νέα καριέρα, σε περίπτωση που δεν θα είμαι επιτυχούσα και στον επόμενο ΑΣΕΠ. (Θα τον λέω όπως θέλω, γιατί τα τελευταία χρόνια, πιο πολύ χρόνο αφιέρωνα σε αυτόν, παρά στα παιδιά μου και στον άντρα μου. Με την έγνοια του κοιμόμουν και ξυπνούσα). Αγαπημένο μου υπουργείο, μην με βλέπεις να μιλώ ήρεμα. Το σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα. Έλα βρε, μην μασάς, η δική σου η γενιά έχει επιβιώσει μετά από την κατάργηση της επετηρίδας, αυτό θα φοβηθείς; Ναι, ξέρεις όμως αγαπημένο ημερολόγιο, Υπουργείο ήθελα να πω, τότε ήμουν 30 some thing και παρόλο που θα μπορούσα να δοκιμάσω κάτι άλλο, έκανα ότι μου ζήτησε το σύστημα και έφτασα ως εδώ, αποκτώντας τα όποια μόριά μου μετά από τον ΑΣΕΠ και ψιθύριζα στον εαυτό μου: «έλα, κουράγιο, κοντεύουμε». Κομμωτήριο δεν προλαβαίνω να ανοίξω. Η μάννα μου «βγήκε» για μία φορά ακόμη αληθινή. «Εμ, δεν μ’ άκουσες να γίνεις κομμώτρια. Η κόρη της Τούλας τριώροφο έχει στο χωριό».Δεν σ’ άκουσα μάννα και μένω πάλι στον άσο. Ποιός θα με πάρει εμένα σε δουλειά; Δεν θυμίζει τίποτε την όμορφη λεπτή φιγούρα που είχα κάποτε. Έχω δύο παιδιά και είμαι υπερήφανη, αλλά τα νιάτα δεν γυρνούν… Ο προηγούμενος ΑΣΕΠ είπα ότι ήταν ο Τελευταίος κι ότι επιτέλους τα πράγματα είχαν δρομολογηθεί, αλλά για κοίτα έκπληξη! Θα δώσω ξανά, μαζί με την μεγάλη μου κόρη αυτήν την φορά. Κρίμα όμως που δεν θα καθόμαστε μαζί, γιατί αυτή έχει το επίθετο του πατέρα της…"