Οπως συνηθίζει, η Ελλάδα επιχειρει να κάνει κάτι στη φτήνεια (on the cheap). Εν προκειμένω να νομοθετήσει σχετικά με την έρευνα χωρίς να ξοδέψει χρήματα. Το κονδύλι για έρευνα των ΗΠΑ είναι κάτι παραπάνω από 30 δισ. δολ. για την Βιοιατρική έρευνα και περίπου άλλα τόσα για τα υπόλοιπα, χονδρικά 60 δισ. λοιπόν κατ'έτος. Αν διαιρέσουμε με το 30 (για να κανονικοποιήσουμε ως προς το μέγεθος των δύο χωρών) η Ελλάδα θα έπρεπε να ξοδεύει 2 δισ. δολ. κατ'έτος για να συμμετέχει ισότιμα στην έρευνα. Η σύγκριση με το 40 εκατ. που είχαν στην διάθεσή τους τα μέλη της ΕΣΕΤ για το Προγρ, Αριστεία ΙΙ δείχνει την απόσταση ανάμεσα στην έρευνα σε κανονικά κράτη όπως οι ΗΠΑ και την "έρευνα" όπως την εννοεί η ΓΓΕΤ εν Ελλάδι.
Από κει και πέρα είναι άχρηστη οιαδήποτε νομοθέτηση θεματικών περιοχών, ορισμός προτεραιοτήτων κλπ. Πειράματα που οιοσδήποτε γραφειοκράτης βάζει σε προτεραιότητα πιθανότατα δεν αξίζουν τον κόπο.
Οπως συνηθίζει, η Ελλάδα επιχειρει να κάνει κάτι στη φτήνεια (on the cheap). Εν προκειμένω να νομοθετήσει σχετικά με την έρευνα χωρίς να ξοδέψει χρήματα. Το κονδύλι για έρευνα των ΗΠΑ είναι κάτι παραπάνω από 30 δισ. δολ. για την Βιοιατρική έρευνα και περίπου άλλα τόσα για τα υπόλοιπα, χονδρικά 60 δισ. λοιπόν κατ'έτος. Αν διαιρέσουμε με το 30 (για να κανονικοποιήσουμε ως προς το μέγεθος των δύο χωρών) η Ελλάδα θα έπρεπε να ξοδεύει 2 δισ. δολ. κατ'έτος για να συμμετέχει ισότιμα στην έρευνα. Η σύγκριση με το 40 εκατ. που είχαν στην διάθεσή τους τα μέλη της ΕΣΕΤ για το Προγρ, Αριστεία ΙΙ δείχνει την απόσταση ανάμεσα στην έρευνα σε κανονικά κράτη όπως οι ΗΠΑ και την "έρευνα" όπως την εννοεί η ΓΓΕΤ εν Ελλάδι. Από κει και πέρα είναι άχρηστη οιαδήποτε νομοθέτηση θεματικών περιοχών, ορισμός προτεραιοτήτων κλπ. Πειράματα που οιοσδήποτε γραφειοκράτης βάζει σε προτεραιότητα πιθανότατα δεν αξίζουν τον κόπο.