Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΜΠΟΖΟΒΙΤΣ (μητέρα παιδιού με αναπηρία - ΑΥΤΙΣΜΟ)' | 11 Δεκεμβρίου 2014, 15:38

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  • Νέο νομοθετικό φαινόμενο θέσπισης διακρίσεων και αποκλεισμών Με τον νέο προτεινόμενο νόμο (αρ. 6-Α.2.ια/εδ.3 και 6-Α.2γ/εδ.3 του νπν), θεσπίζονται (!!!) δια... νόμου (!!!!) αντισυνταγματικές και παράνομες διακρίσεις και αποκλεισμοί:!!! Το Δικαίωμα της δεσμευτικής για το κράτος συνέχισης (ανανέωσης) της ΠΣ στην μεταγυμνασιακή Εκπαίδευση, καθώς και το Δικαίωμα της ειδικής προφορικής εξέτασης, ενώ αναγνωρίζονται στα παιδιά με τύφλωση και κώφωση, στερείται από τα παιδιά του ΑΦ. Παραβιάζονται όλες οι αρχές και κανόνες του Συντάγματος, της ΕΣΔΑ και των διεθνών συμβάσεων που έχει υπογράψει η χώρα, περί υποχρέωσης της στην αποφυγή και καταπολέμηση των διακρίσεων και αποκλεισμών, περί ίσης μεταχείρισης, ενώ παραβιάζονται και τα θεμελιώδη Δικαιώματα στην Εκπαίδευση και τα συναρτώμενα αυτών των Δικαιωμάτων. • Οι πολλές διατάξεις που προαναφέραμε ότι οδηγούν στις μαζικές ασυλοποιήσεις και αποκλεισμούς από την Εκπαίδευση, αποδεικνύουν ότι ήρθε η ώρα να ενεργοποιηθεί το «λαγοκοιμώμενο» άρθρο 3-1.2, το οποίο διατηρείται (ως άρ.3/π.3 του νπν) και το οποίο είχαμε καταγγείλει ήδη από το 2008 ότι στα παιδιά με ειδικές Εκπαιδευτικές ανάγκες, εντάσσει ως κοινή κατηγορία, και τα παιδιά «με γνωστικές δυσκολίες», «συναισθηματικές δυσκολίες», «κοινωνικές δυσκολίες», με «παραβατική συμπεριφορά λόγω παραμέλησης, κακοποίησης, εγκατάλειψης ή ενδοοικογενειακής βίας» κλπ. Φυσικά, δεν ορίζονται (ούτε θα μπορούσαν να οριστούν) αντικειμενικά κριτήρια για το ποιο παιδί έχει τέτοια προβλήματα. Επομένως, οι πάντες θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν έτσι ένα παιδί που θέλουν να «ξεφορτωθούν». Και στην κοινή αυτή κατηγορία, «χωράει» τουλάχιστον η μισή τάξη (και πιθανά, πολύ παραπάνω). Δηλ. οι «μέτριοι, αδύνατοι και κακοί» μαθητές, ομαδοποιούνται σε μία κοινή κατηγορία με τα παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, μαζί με τους «άτακτους και παραβατικούς» μαθητές, σε κοινά σχήματα και δομές (δηλ. πάνω από το μισά παιδιά κάθε τάξης). Προφανής σκοπός αυτών των μέτρων, είναι αρχικά η δημιουργία τμημάτων και σχολείων Β΄ κατηγορίας για τη μεγάλη μάζα των παιδιών, ξεκινώντας από ασυλοποιημένα ΤΕ, όπου πλήθος παιδιών, εντελώς διαφορετικών παθήσεων και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων θα «μαντρώνονται» σε κοινά τμήματα «ανεπιθύμητων», με προοπτικό σκοπό στη συνέχεια, την ασυλοποίηση, την εγκατάλειψη, αποπομπή και αποκλεισμό τους από το Δημόσιο / δωρεάν Σχολείο. Στόχος, η δραστική μείωση του μαθητικού πληθυσμού, ώστε ένα τεράστιο ποσοστό των υπαρχόντων Εκπαιδευτικών να απολυθούν, για να χρηματοδοτηθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και γενικά το «Δημόσιο» χρέος.