Αρχική Ειδική ΕκπαίδευσηΆρθρο 06: ΦοίτησηΣχόλιο του χρήστη ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΜΠΌΖΟΒΙΤΣ (Μητέρα παιδιού με ΑΥΤΙΣΜΟ που φοιτεί στην Α' βάθμια εκπαιδευση) | 13 Δεκεμβρίου 2014, 01:33
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το άρθρο 6-2Γγ, παραμένει το ίδιο με το άρθρο 6Α-2α,β της προηγούμενης πρότασης νόμου και εισάγει στην νομοθεσία μεθόδους "μη σωματικού βασανισμού" και "απάνθρωπη/ εξευτελιστική μεταχείριση" αναπήρων παιδιών και συνεπώς παραβιάζει τα ίδια με αυτό θεμελιώδη Δικαιώματα θεσμούς και διεθνής συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα. Συνεπώς ισχύει πληρως η υπ.αριθμ. Β4 τοποθέτηση / αντιπρόταση της Ε.Ο.Δ.Α.Φ. (Εθνικής Ομοσπονδίας για τα Δικαιώματα του Αυτιστικού Φάσματος (αριθμός Πρωτοκόλλου 8485/25-8-2014 / ΥΠΑΙΘ- Γραφείο Υπουργού), καθολικής τοποθέτησης: ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ: Β4) ΕΠΙΒΟΛΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ «ΑΠΑΝΘΡΩΠΗΣ / ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΥ»: Βάσει των ανωτέρω διακρίσεων, με τη θεσμοθέτηση του συγκεκριμένου νομοθετήματος, τα παιδιά του ΑΦ και οι Γονείς τους, διαπιστώνουν ότι ενώ όλα τα άλλα παιδιά, οι Γονείς και οι οικογένειές τους απολαμβάνουν πλήρως το αναφαίρετο Δικαίωμα να αποφασίζουν για τη ζωή, την τύχη και το μέλλον τους, αντιθέτως, οι ίδιοι, στερούνται αυτό το Δικαίωμα. Συνεπώς, διαπιστώνουν ότι ζουν σε ένα περιβάλλον στο οποίο στερούνται τα Θεμελιώδη Δικαιώματα που απολαμβάνουν όλα τα άλλα παιδιά και στο οποίο συνεπώς τα Ανθρώπινα Δικαιώματά τους είναι κατώτερα και λιγότερα των Δικαιωμάτων των άλλων παιδιών. -Αυτές οι πραγματικές, λογικές και δικαιολογημένες διαπιστώσεις, τους επιβάλλουν συναισθήματα άγχους, αγωνίας, κατωτερότητας και φόβου, τα οποία συνιστούν εξευτελιστικές και απάνθρωπες μεταχειρίσεις και ψυχικό / ηθικό / νοητικό / μη σωματικό βασανισμό τους. -ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Συνεπώς, η θεσμοθέτηση του συγκεκριμένου νομοθετήματος του νπν, εγκαθιδρύει (κατά την επακριβή φρασεολογία του άρθρου και των αποφάσεων του Δικαστηρίου και της επιτροπής): την «κατ’ επανάληψιν» και «με επίσημη ανοχή» εξαναγκαστική (και Δημόσια) υποβολή των παιδιών του ΑΦ σε «αισθήματα κατωτερότητας, άγχους, αγωνίας και φόβου, ικανά να τα υποβαθμίσουν και να τα εξευτελίσουν». Επομένως, η θεσμοθέτηση του συγκεκριμένου νομοθετήματος, επιβάλλει στα παιδιά του ΑΦ και τις οικογένειές τους «εξευτελιστικές, απάνθρωπες μεταχειρίσεις και βασανισμούς», όπως αυτά ορίζονται από τις διεθνείς συμβάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί του Δικαιώματος στην Σωματική ακεραιότητα και περί της απαγόρευσης των εξευτελιστικών και απάνθρωπων μεταχειρίσεων και ψυχικών / ηθικών / νοητικών / μη σωματικών βασανισμών – και όπως ορίζονται από τις σχετικές αποφάσεις της Επιτροπής και του Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. -Συνεπώς, καταπατάται έμμεσα και το Θεμελιώδες Δικαίωμά τους στην Υγεία και κατ’ επέκταση, έμμεσα και το Δικαίωμα στη Ζωή.