Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΝΩΛΗΣ ΕΣΑΛΜΠΑΛΟΓΛΟΥ (Πατέρας παιδιού με ΑΥΤΙΣΜΟ )' | 13 Δεκεμβρίου 2014, 02:00

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το άρθρο 6-2Γγ/εδ.α, παραμένει το ίδιο με το άρθρο 6Α-2γ & 6Α2ιβ της προηγούμενης πρότασης νόμου και παραβιάζει τα ίδια με αυτό θεμελιώδη Δικαιώματα θεσμούς και διεθνής συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ (ΠΣ) ως θεσμό και ως έννοια ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ (όπως τηρούνταν στον ισχύοντα νόμο 3699/08) και υποκαθιστώντας την με τον θεσμό του "ειδικού εκπαιδευτικού για ολοκλήρωση την τάξη" . Συνεπώς ισχύει πληρως η υπ.αριθμ. Β5 & Β6 τοποθέτηση / αντιπρόταση της Ε.Ο.Δ.Α.Φ. (Εθνικής Ομοσπονδίας για τα Δικαιώματα του Αυτιστικού Φάσματος (αριθμός Πρωτοκόλλου 8485/25-8-2014 / ΥΠΑΙΘ- Γραφείο Υπουργού), καθολικής τοποθέτησης: Β5) ΥΠΟΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΑΦ: Με τη νέα νομοθετική ρύθμιση, καταργούνται τα αντικειμενικά και αδιάβλητα επιστημονικά κριτήρια καθορισμού του κατάλληλου Εκπαιδευτικού πλαισίου του παιδιού (Αυτισμός = γενικό Σχολείο με ΠΣ για την υψηλή και μέση λειτουργικότητα, ενώ για την χαμηλή = εξειδικευμένο Σχολείο ή τμήμα Αυτισμού, ή αν δεν υπάρχει τέτοιο, η φοίτηση σε γενικό Σχολείο με ΠΣ ως εναλλακτική λύση). Τώρα, τα αντικειμενικά αυτά κριτήρια υποκαθιστώνται από την αυθαιρεσία και τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, αποκτούν πλέον την υπερεξουσία να αποφασίζουν αυτοί κατά το δοκούν, το εάν ένα παιδί του ΑΦ θα φοιτήσει σε κατάλληλο ή ασυλοποιημένο και απάνθρωπο για αυτό Εκπαιδευτικό πλαίσιο, από το οποίο εξαρτάται η ζωή και το μέλλον του. Οπότε, με την ισχύ των υπερεξουσιών που τους εκχωρούνται επί του παιδιού και συνεπώς επί της οικογένειάς του, μπορούν πλέον να εκβιάζουν, να απειλούν και να εμπορεύονται προς τους Γονείς, το εάν θα αποφασίσουν την φοίτηση του παιδιού σε γενικό (κανονικό) Σχολείο με ΠΣ, ή σε δομές που για την περίπτωσή του συνιστούν ασυλοποίηση και απάνθρωπες συνθήκες (ειδικά Σχολεία της νοητικής υστέρησης, ΤΕ κλπ), καταστρέφοντας τις Εκπαιδευτικές του δυνατότητες, τη ζωή και το μέλλον του. -Αποκτούν επίσης την δικαιοδοσία (με την παραπομπή σε ασυλοποιημένες και ακατάλληλες δομές με απάνθρωπες για αυτά συνθήκες), να εξαναγκάζουν τα παιδιά του ΑΦ σε εγκατάλειψη του Σχολείου, αποκλείοντάς τα από την Δημόσια Εκπαίδευση, (δεδομένου ότι οι ίδιοι, δεν διαθέτουν τα απαραίτητα για την Εκπαίδευσή τους προσόντα και ότι τα παιδιά αυτά τους επιβαρύνουν εργασιακά), εξασφαλίζοντας έτσι για τον εαυτό τους συγκάλυψη της ανεπάρκειάς τω προσόντων τους στον συγκεκριμένο τομέα και την απαλλαγή τους από τα δύσκολα εργασιακά καθήκοντα. -Αποκτούν επίσης την δυνατότητα να εμπορεύονται τα Δικαιώματα των παιδιών του ΑΦ ως αντάλλαγμα της πολιτικής και κομματικής εύνοιας του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, είτε γνωμοδοτώντας μαζικά την παραπομπή των παιδιών του ΑΦ σε ασυλοποιημένες δομές, ώστε να εξαναγκαστούν να εγκαταλείψουν το Δημόσιο Σχολείο αποδεσμεύοντας την κυβέρνηση από τα έξοδα της Εκπαίδευσής τους εφ όσον η πολιτική του κυβερνώντος κόμματος επιτάσσει περικοπές (όπως συμβαίνει την παρούσα περίοδο), είτε χορηγώντας κατ’ επιλογήν το Δικαίωμα της φοίτησης στο γενικό (κανονικό) Σχολείο με ΠΣ, στα παιδιά των κομματικών στελεχών και των ευνοουμένων του κυβερνώντος κόμματος και περικόπτοντας το Δικαίωμα αυτό από τα παιδιά των μη αρεστών στο κυβερνόν κόμμα και των υπολοίπων πολιτών, εφ’ όσον δεν δεσμεύονται πλέον από το αντικειμενικό κριτήριο της πάθησης του παιδιού και της Εκπαιδευτικής υποστήριξης που δικαιούται αυτοδίκαια βάσει αυτής. -Αυτή η δυνατότητα και υπόθαλψη διαφθοράς, ΔΕΝ υπήρχε και η διαφθορά καταπολεμιόταν και εμποδιζόταν εφ’ όσον ίσχυαν τα αντικειμενικά και αδιάβλητα κριτήρια της πάθησης του παιδιού και του αντίστοιχου πλαισίου ΠΣ που δικαιούται αυτοδίκαια βάσει αυτής, καθώς και το αντικειμενικό και αδιάβλητο κριτήριο της επιλογής του ίδιου του παιδιού και των Γονέων του, που είναι οι μοναδικοί φυσικοί δικαιούχοι των οποίων η φυσική θέληση, σκοπός, συμφέρον και επιδίωξη, είναι η υπηρέτηση των Δικαιωμάτων και συμφερόντων του παιδιού – και το εν γένει «καλό του παιδιού», το οποίο οφείλει να είναι και η πρώτιστη επιδίωξη του νομοθέτη. -Αντίθετα, με τον νέο προτεινόμενο νόμο, η διαφθορά διευκολύνεται, υποθάλπεται και παρακινείται. Ιδιαίτερα δε στις παρούσες συνθήκες των μνημονίων και των πρωτοφανών μισθολογικών μειώσεων, η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση του νπν, αποτελεί προτροπή προς τους αρμόδιους κρατικούς υπαλλήλους για την άσκηση διαφθοράς, αυθαιρεσίας, εκβιασμών και εμπορίου Δικαιωμάτων, προς συμπλήρωση του δραματικά μειωμένου και ανεπαρκούς μισθού τους. -Το συμπέρασμα αυτό, δεν είναι μόνο λογικό θεωρητικό επακόλουθο, αλλά πραγματική λογική βεβαιότητα, βάσει των αντικειμενικών εκθέσεων των έγκυρων διεθνών οργανισμών, οι οποίες αποδεικνύουν ότι κατά την τελευταία 12ετία, το Ελληνικό κράτος έχει δημιουργήσει την παγκοσμίως μεγαλύτερη ανάπτυξη της διαφθοράς, εις βάρος των πολιτών του (από την 35η θέση που βρισκόταν το 2000 ως προς τον δείκτη διαφθοράς, υποβαθμίστηκε στην 94η θέση το 2012 σύμφωνα με τις εκθέσεις του Διεθνούς Οργανισμού Διαφάνειας). -Δεδομένου δε του παγκοσμίως πρωτοφανούς προβλήματος διαφθοράς που αντιμετωπίζει η χώρα τα τελευταία 12 χρόνια, το Ελληνικό κράτος οφείλει να το λαμβάνει υπ’ όψιν του στις νομοθετικές ρυθμίσεις, δια των οποίων οφείλει να καταπολεμά την διαφθορά και όχι να την ευνοεί, υποθάλπει, παρακινεί και ενισχύει.