Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παντελής Πρέζας' | 1 Δεκεμβρίου 2009, 13:52

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Νομίζω πως αν υπάρξει πολιτική βούληση για αξιοκρατικές επιλογές στελεχών είναι σχετικά εύκολο αυτό να γίνει πράξη. Τα υπόλοιπα είναι απλώς διαδικαστικά. Επειδή λοιπόν πιστεύω πως η συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι ειλικρινής όταν μιλάει για αξιοκρατία και διαφάνεια, θα κάνω κάποιες εξειδικευμένες πρακτικές προτάσεις, συμμετέχοντας κι εγώ στην μεγάλη προσπάθεια για κοινωνική αλλαγή, εκδημοκρατισμό και πρόοδο της εκπαίδευσης και της κοινωνίας μας γενικότερα. Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 1. Το νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να ορίζει επακριβώς τι θα αξιολογείται σ΄ αυτή τη συνέντευξη. Σίγουρα θα πρέπει να αξιολογείται η ικανότητα δημοκρατικής και ομαδικής λειτουργίας του κρινόμενου. Η γνώση βασικών αρχών διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού. Η δυνατότητα εύκολης εύρεσης και ερμηνείας /αποκωδικοποίησης (όχι στείρας απομνημόνευσης) νόμων και διαταγμάτων μέσα από το διαδίκτυο, βάσης δεδομένων και έντυπων αρχείων. Αξιολογείται γενικά κάθε σπουδαίο προσόν που ΔΕΝ προβλέπεται στα μετρήσιμα κριτήρια. 2. Οι βαθμοί που θα μπαίνουν στη συνέντευξη μπορεί να αντιπροσωπεύουν το 30% και των μετρήσιμων κριτηρίων το 70%. Πώς μπορεί όμως η συνέντευξη να υπηρετεί το σκοπό της και να μη γίνεται εργαλείο για κομματισμό και αναξιοκρατία; Μπορεί αυτό να γίνει με απλές ρυθμίσεις, όπως: • Να μην βαθμολογούν οι αιρετοί του κλάδου. Να παραβρίσκονται για τον έλεγχο της νομιμότητας στα συμβούλια επιλογής, αλλά να πάψει το φαινόμενο της συνδιοίκησης των συνδικαλιστών. Δεν μπορεί οι αιρετοί του κλάδου να βαθμολογούν προσοντούχους συναδέλφους, μιας και συχνά οι αιρετοί δεν έχουν τελειώσει ούτε διδασκαλείο. • ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ (μετρήσιμα ΚΑΙ συνέντευξη) ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΗΛΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ. Έτσι δεν θα είναι δυνατό το «μαγείρεμα» των βαθμολογιών, μιας και δεν θα ξέρει κανένας πού θέλει να τοποθετηθεί ο κάθε υποψήφιος. 3. Αυτοί που θα αξιολογούν θα πρέπει να έχουν επιλεγεί και οι ίδιοι με αντικειμενικό – αξιοκρατικό τρόπο. Να διαθέτουν γνώσεις, ήθος, ισχυρή προσωπικότητα και κύρος. Αλλά επίσης η φιλοσοφία τους και το επιστημονικό και εκπαιδευτικού τους έργο να ταιριάζει με τους σκοπούς και στόχους που θέτει το σύνταγμά μας για την εκπαίδευση. ΜΕΤΡΗΣΙΜΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ Τα μετρήσιμα κριτήρια που πρότεινα να αφορούν το 70% της συνολικής βαθμολογίας προτείνω να αφορούν το σύνολο των προσόντων που έχει κάποιος υποψήφιος. Οι βαθμοί που θα παίρνει κάθε προσόν μπορεί να αξιολογηθεί και από τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί στη δημόσια διαβούλευση. Αυτά που προτείνω είναι: 1. Η βαθμολογία για κάθε προσόν να χωριστεί σε δυο μέρη. Το πρώτο μέρος να αφορά τη βαθμολογία για την απόκτηση του τυπικού προσόντος (π.χ. γνώση ξένης γλώσσας) και το δεύτερο μέρος να αφορά την αξιοποίηση αυτού του προσόντος στην καθημερινή εκπαιδευτική πρακτική (π.χ. συμμετοχή σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα ή συγγραφή ενός ξενόγλωσσου παιδικού βιβλίου). Σήμερα οι εκπαιδευτικοί έχουν αποδοθεί στο κυνήγι τυπικών προσόντων, τα οποία συνήθως δεν μεταφράζονται σε προστιθέμενη εκπαιδευτική τους προσφοράς. π.χ. Αφού κάποιος διευθυντής πήρε κάποιο μεταπτυχιακό π.χ. στη διοίκηση, πώς μπορεί να πάρει πολλούς βαθμούς όταν στο σχολείο που είναι διευθυντής όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι στα δικαστήρια μεταξύ τους; 2. Να μπορεί ο κάθε εκπαιδευτικός με το βαθμό Α να γίνεται στέλεχος εκπ/σης αν έχει τα προσόντα. Να καταργηθεί δε η μοριοδότηση λόγω αρχαιότητας. Οι παλαιότεροι εκπαιδευτικοί, αφού θα είναι περισσότερα χρόνια στην εκπαίδευση και μεγαλύτερη ηλικία, έχουν αυξημένες ευκαιρίες να υλοποιήσουν καλές εκπαιδευτικές πρακτικές για τις οποίες να βαθμολογηθούν (να έχουν πάρει μέρος σε ευρωπαϊκά προγράμματα, σε περιβαλλοντικά και πολιτιστικά προγράμματα, να έχουν ενσωματώσει στη διδασκαλία τους τις νέες τεχνολογίες, να έχουν γράψει βιβλία και να έχουν παρακολουθήσει συνέδρια και σεμινάρια, να έχουν οργανώσει επισκέψεις σε μουσεία, να έχουν πάρει πρωτοβουλίες σύνδεσης του σχολείου μα την κοινωνία….) 3. Το κράτος θα πρέπει να αλλάξει φιλοσοφία και να στοχεύσει στο να προσελκύσει τα πραγματικά άξια στελέχη σε διοικητικές θέσεις της εκπαίδευσης. Αυτό μπορεί να γίνει (εκτός από τις αξιοκρατικές επιλογές) με την προσφορά ενός πακέτου υποστήριξης των στελεχών αυτών που να περιλαμβάνει συνεχή σεμινάρια ενημέρωσης, αύξηση των αποδοχών, αποκέντρωση αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση. 4. Η εμπειρία θα έπρεπε να βαθμολογείται επιπλέον για κάθε θέση. Όμως στην ελληνική πραγματικότητα θα έπρεπε να βαθμολογείται αρνητικά, γιατί στη συντριπτική πλειοψηφία φανερώνει άτομα που έχουν δώσει «γη και ύδωρ» σε κομματικά επιτελεία για να πάρουν θέσεις. Φανερώνει άτομα κομματικοί χαμαιλέοντες, με αντιεπιστημονική (και αντισυναδελφική) συμπεριφορά. Γι΄ αυτό ΠΡΟΤΕΙΝΩ να μην βαθμολογείται η προηγούμενη εμπειρία σε διοικητική θέση. Αντίθετα όμως, να βαθμολογείται το συγκεκριμένο έργο που έχει παραχθεί σε διοικητικές θέσεις. (συμμετοχή σε προγράμματα, διοργάνωση ημερίδων…)