• Σχόλιο του χρήστη 'Παρασκευαιδης Δήμος' | 1 Δεκεμβρίου 2009, 17:14

    Σχετικά με τα σχόλια της συναδέλφου Αltiparmaki Anna έχω να κάνω κάποιες επισημάνσεις. 1. Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα είναι μια πονεμένη ιστορία. Διεκδικείται σαν αποκλειστική ιδιοκτησία από σχεδόν όλους τους κλάδους των επιστημών. Ειδικότερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση η ιστορία της είναι πολύ πρόσφατη και μικρή. Η ξαφνική είσοδός της μετα το νόμο 2819 σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης είχε σαν αποτέλεσμα, το γνωστο Ελληνικό φαινόμενο, να γίνει πεδίο εξυπηρέτησης ημετέρων. Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά τουλάχιστο στην αρχή. Τα πλέον ακατάλληλα πρόσωπα στις πιό κατάλληλες θέσεις. Στελέχωση φορέων, σχολείων, ΚΔΑΥ τότε, από άτομα που στερούντο κάθε ένοιας της ειδικής αγωγής. Ανισότητες στην αντιμετώπιση των συναδέλφων ( πολλές ισχύουν ακόμη και σήμερα μετά την ψήφιση του νόμου 3699 )σε ζητήματα που αφορούν τόσο την προσληψη όσο και τις υπηρεσιακές μεταβολές τις αποσπάσεις και μεταθέσεις , την υπηρεσιακή τους εξέλιξη και ανέλιξη. Αλήθεια είναι ότι αποσπασματικές προσπάθειες για τη βελτίωση της λειτουργίας των δομών έγιναν αλλά με πενιχρά αποτελέσματα γιατί και πάλι στηρίχθηκαν στο γνωστό σύστημα( βολεύειν και βασίλευε ). Τα ΚΕΔΔΥ υπολειτουργούν Πανελλαδικά με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις. Οι λίστες αναμονής τεράστιες. Η υποστηρικτική τους υπηρεσία χλωμή. Ελπίζω να ληφθούν υπόψη οι προτάσεις της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού από την κ. Υπουργό, γιατί κινούνται στη σωστή κατεύθυνση.