Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΙΡΗΝΗ ΠΕ11' | 1 Δεκεμβρίου 2009, 17:32

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ Τα τελευταία δέκα χρόνια η κοινότητα των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα έχει υποστεί ποικίλες αναταραχές στον τρόπο με τον οποίο γίνεται η επιλογή τους για να διδάξουν στο δημόσιο σχολείο(επετηρίδα, ΑΣΕΠ, προϋπηρεσία, ρυθμίσεις). Καλώς ή κακώς το ελληνικό κράτος τα τελευταία χρόνια έδωσε την ελπίδα σε αδιόριστους εκπαιδευτικούς να εξασφαλίσουν τον διορισμό τους συγκεντρώνοντας μόρια προϋπηρεσίας. Άλλοι προτίμησαν τον γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, μέσα από επίπονη προσπάθεια, χρόνο και ίσως και λίγη τύχη κατάφεραν να είναι στην «χρυσή» λίστα των διοριστέων. Κάποιοι άλλοι ίσως τίποτα από τα παραπάνω, απλά απογοητευμένοι από την όλη κατάσταση στράφηκαν σε άλλες διεξόδους πέρα από την εκπαίδευση και σε επαγγέλματα μη συναφή με τον τίτλο του πτυχίου τους. Σύμφωνα με τον τρόπο που αποτυπώνεται η πραγματικότητα παραπάνω, ο κάθε αδιόριστος εκπαιδευτικός έκανε τις επιλογές του με βάση τα δικά του κριτήρια( οικονομικά, οικογενειακά, γεωγραφικά κλπ) και έβαλε την ζωή του σε ένα δρόμο. Άλλωστε πάντα για να λειτουργείς εποικοδομητικά πρέπει να προγραμματίζεις (επίτευξη διδακτικών στόχων- σχέδιο μαθήματος στην εκπαιδευτική διαδικασία) . Αποτελεί επίσης πραγματικό γεγονός η συσσώρευση μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών στους πίνακες αναπληρωτών – ωρομισθίων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να δοθεί λύση. Η λύση αυτή όμως δεν μπορεί να είναι μια απλή κατάργηση των πινάκων. Δεν μπορεί να είναι πάντα ο εκπαιδευτικός το θύμα των ανεπαρκών συστημάτων, τα οποία θεσμοθετούνται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Οφείλει λοιπόν το Υπουργείο να σεβαστεί τις ανθρώπινες αξίες, να δείξει κατανόηση και να μην αντιμετωπίσει τον εκπαιδευτικό σαν μια απλή στήλη γνώσεων. Άλλωστε πως καλούμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί να διδάξουμε τις ανθρώπινες αξίες, όπως υποστηρίζουν τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών , όταν αυτές καταπατούνται μέσα από σκληρούς νόμους και μεταρρυθμίσεις. Οποιοδήποτε και να είναι το αποτέλεσμα της διαβούλευσης για την σύνταξη του νέου νομοσχεδίου για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών, θα πρέπει να αποκατασταθεί ο κόπος και η πολυετής προσφορά των αναπληρωτών – ωρομισθίων στο ελληνικό σχολείο. Πόσα χρόνια θα πρέπει να εργάζονται στην εκπαίδευση για να χαρακτηριστούν ως ικανοί εκπαιδευτικοί; Τα κριτήρια λοιπόν πρέπει να είναι ισονομία, αξιοκρατία όπως η ίδια αναφέρατε επανειλημμένα, αλλά ταυτόχρονα και κοινωνική ευαισθησία και σεβασμός στις ανθρώπινες αξίες σε ότι έχει να κάνει με την διαχείριση του ανθρώπινου εκπαιδευτικού δυναμικού. ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Λαμβάνοντας υπόψη την ευρωπαϊκή οδηγία για την εισαγωγή της τρίτης ώρας φυσικής αγωγής στο δημοτικό, καθώς και η εισαγωγή του μαθήματος στην προσχολική αγωγή, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε απορρόφηση, σε μεταβατικό στάδιο, όχι μόνο τους εναπομείναντες της ρύθμισης του τριαντάμηνου και εικοσιτετράμηνου , αλλά και εκπαιδευτικούς με 8, 10, 12, 18 ή 24 μήνες προϋπηρεσία. Πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι εδώ και πολλά χρόνια επένδυσαν σε αυτόν τον μακροχρόνιο σχεδιασμό για την επίτευξη του διορισμού τους και είναι άδικο και εξοντωτικό η πολιτεία να τους γυρίζει πίσω, στέλνοντάς τους στα φροντιστήρια του ΑΣΕΠ για μια επιτυχία. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1. Απορρόφηση σε βάθος πενταετίας όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού εκπαιδευτικών από τον ενιαίο πίνακα. 2. Αποφυγή αιφνιδιασμού ενός μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών. 3. Αποσυμφόρηση των ειδικοτήτων που έχουν κορεστεί. 4. Αποζημίωση της πολυετούς προσφοράς των εκπαιδευτικών του ενιαίου πίνακα. Δεν μπορεί οποιοδήποτε συμβούλιο επιλογής προσωπικού να αξιολογεί τα ελληνικά πανεπιστήμια. Δεν θα μπορέσουν ποτέ να συναγωνιστούν τα ευρωπαϊκά όταν απαξιώνονται από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας! Γιατί δεν αξιολογούνται με τον ίδιο τρόπο οι γιατροί, δικηγόροι κλπ, παρά μόνο οι εκπαιδευτικοί πρέπει να διαβάζουν κάθε δύο χρόνια για να κριθούν ικανοί(επιτυχόντες), αλλά όχι ικανοί-τυχεροί (διοριστέοι). Λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό πτυχίου όμως δίνεις κίνητρο στους φοιτητές να βγαίνουν από τα πανεπιστήμια πιο ¨διαβασμένοι¨. Η αμέσως επόμενη ερώτηση είναι τι θα γίνει τότε με τους πανεπιστημιακούς; Εκεί πρέπει να επικεντρωθεί η προσπάθεια αναβάθμισης και αξιολόγησης. Γιατί να μην εστιάσουμε στην ρίζα του προβλήματος; ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 1. Βαθμός πτυχίου (Δεν μπορεί κάποιος με βαθμό 9 να μην είναι καλύτερος από αυτόν που έχει 6, εφόσον διασφαλιστεί η σωστή λειτουργία των Πανεπιστημίων) 2. Χρόνος κτήσης πτυχίου (Μπορεί να μην αποτελεί προσόν, ωστόσο πρέπει να δίνονται ευκαιρίες όταν το τρένο της ζωής έχει προχωρήσει για κάποιους) 3. Μεταπτυχιακό-Διδακτορικό (Αποτελούν αναμφίβολα επιπρόσθετα προσόντα) 4. Προϋπηρεσία (Η εμπειρία αποτελεί σημαντικό εφόδιο για την αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού) 5. Ξένες Γλώσσες (Δεν μπορεί ο εκπαιδευτικός ενός σχολείου ευρωπαϊκού κράτους να μην γνωρίζει τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα) 6. Γνώσεις Η/Υ (Πολλοί παράμετροι της εκπαιδευτικής διαδικασίας υποβοηθούνται από τους Η/Υ) 7. Ψυχοπαιδαγωγικά τεστ (Το ευαίσθητο κομμάτι της εκπαίδευσης των ελληνοπαίδων δεν μπορεί να διαχειρίζεται από εκπαιδευτικούς ψυχολογικά και παιδαγωγικά ανεπαρκείς) 8. Δημοσιεύσεις σε συνέδρια και επιστημονικά περιοδικά συναφείς με το αντικείμενο (Πρέπει να πριμοδοτούνται οι άνθρωποι που εργάζονται στην έρευνα και βοηθούν όχι μόνο τον εαυτό τους, αλλά και όλη την εκπαιδευτική κοινότητα με το έργο και την συνεισφορά τους) Νομίζω πως το παραπάνω συμπεριλαμβάνει όλα όσα πρέπει να διαθέτει ο σύγχρονος εκπαιδευτικός, αλλά και αποτρέπει ανισότητες και αδικίες μεταξύ νέων και παλιών αποφοίτων(κόντρα ΑΣΕΠ και προϋπηρεσίας). Μέσα από ενδελεχή επεξεργασία των παραπάνω θα προκύψει και ο αντίστοιχος βαθμός μοριοδότησης του κάθε κριτηρίου και θα δημιουργηθεί ένας πίνακας κατάταξης, που θα διασφαλίζει την αντικειμενικότητα, από όπου θα προσλαμβάνονται όλοι(μόνιμοι, αναπληρωτές). Ταυτόχρονα θα μπορεί κάποιος να βελτιώσει την κατάταξή του επιδιώκοντας να αποκτήσει επιπλέον προσόντα. Η απορία μου διαβάζοντας και γράφοντας για την δημόσια διαβούλευση ήταν η εξής: δεν μπορεί αυτά που σκέφτομαι εγώ, μια απλή εκπαιδευτικός, να μην έχουν περάσει από το μυαλό των αρμοδίων που ασχολούνται με την εκπαίδευση και λαμβάνουν τις σημαντικές αποφάσεις. Ή μήπως τα έχουν σκεφτεί αλλά τους συμφέρει πιο πολύ η ρήξη με τους εκπαιδευτικούς παρά με τους πανεπιστημιακούς και τους εμπλεκόμενους στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ; Περιμένω με αγωνία τις απαντήσεις και τις θέσεις σας.