ΜΕτά από χρόνια στην ειδική αγωγή μπορώ να σας βεβαιώσω ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα στην ασφάλεια των μαθητών δεν τα προκαλούν οι εκπαιδευτικοί με μεγάλη αναπηρία αλλά άτομα που έχουν βολευτεί και τεμπελιάζουν να δουλέψουν... οι οποίοι μπορεί να έχουν μεταπτυχιακά αλλά καθόλου φρεσκάδα και όρεξh να δουλέψουν με την ψυχή τους με αυτά τα υπέροχα πλάσματα!Καλές όλες οι εξειδικευσεις αλλά χρειάζεται πάνω από όλα ευαισθησία, αγάπη και όρεξη να δίνεις καθημερινά τον καλύτερο εαυτό σου. Καθημερινά οι καθηγητές με μεγάλη αναπηρία σε κάποια σχολικά περιβάλλοντα βιώνουν από κάποιους "συναδέλφους" ρατσιστική αντιμετώπιση. Επίσης όταν ο μαθητής του ειδικού σχολείου (και αυτο το έχω βιώσει) διδάσκεται από ένα άτομο με μεγάλη αναπηρία αρχίζει να πιστεύει ότι και αυτός μπορεί να τα καταφέρει. Καλό θα ήταν να δινόταν μόρια και για την τυπική εκπαίδευση στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με αναπηρία γιατί μέχρι τώρα ισχύει μόνο για 3 -4 παθήσεις. Σας καλώ να δείτε όλα τα πολιτιστικά προγράμματα, τις εορτές, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, την έκδοση των σχολικών εφημερίδων στα Ειδικά Σχολεία της χώρας. Πάντα πίσω από εκεί είναι ένας δραστήριος εκπαιδευτικός με αναπηρίες. Γιατί όλοι όσοι εύκολα τους τσουβιαλάζετε και θέλετε να μην έχουν καμία βοήθεια στην πρόσληψή τους πρώτα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν παράλληλα να παλέψουν μακροχρόνιες θεραπείες και ανάγκη για ασφάλεια και Δημόσια περίθαλψη. Δε ζητάνε ελεημοσύνη από κανένα. Λίγη κατανόηση γιατί όλοι μπορεί να βρεθούνε στη θέση τους. Επίσης θέλω να τονίσω ότι το εμπόριο μεταπτυχιακών της Ειδικής αγωγής πρέπει να μην προωθείτε τόσο γιατί δεν μπορώ να δεχτώ ότι ειδικεύεται σε κάτι οποίος απλά διαβάζει κάποια βιβλία σε Πανεπιστήμια και δίνει εξετάσεις με ανοιχτά βιβλία. Μέχρι πρόσφατα τα πτυχία εξ αποστάσεως (π.χ. Κύπρου, Ιταλία κ.α.)αυτά δεν αναγνωρίζονταν από το ΔΟΑΤΑΠ και τώρα έχει γίνει η λύση για όλους. Η ειδικής αγωγή θέλει την εξειδίκευσή της αλλά πρώτα από όλα χρειάζεται ευαίσθητους ανθρώπους που δεν κολλάνε ταμπέλες παθήσεων στους μαθητές και τους συμπεριφέρονται ισάξια με έναν τυπικό μαθητή. Γιατί όλοι οι μαθητές έχουν δικά τους ταλέντα, δικές τους ευαισθησίες. Εμείς πρέπει να τα βγάλουμε στην επιφάνεια, να τους δώσουμε αυτοπεποίθηση να τα καλλιεργήσουν. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μετράει ένα μεταπτυχιακό στην Ειδική Αγωγή και όχι ένα μεταπτυχιακό στο συναφές αντικείμενο; Ένας άνθρωπος με μεταπτυχιακό στο συναφές αντικείμενο γνωρίζει επίσης καλά τη δουλειά του. Τα προβλήματα δεν είναι οι άλλοι αλλά το προβληματικό σύστημα εκπαιδευσης στην Ελλάδα...
Σκεφτείτε σοβαρά όλοι εσείς του Υπουργείου και κάντε τον κόπο να διαβάσετε αυτά τα μηνυματά μας. Μην τσουβαλιάζετε κανέναν. Πρώτα από όλα οφείλει να είναι ο άνθρωπος. Δεν είμαστε μια κόλλα χαρτί! Σας ευχαριστώ!
ΜΕτά από χρόνια στην ειδική αγωγή μπορώ να σας βεβαιώσω ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα στην ασφάλεια των μαθητών δεν τα προκαλούν οι εκπαιδευτικοί με μεγάλη αναπηρία αλλά άτομα που έχουν βολευτεί και τεμπελιάζουν να δουλέψουν... οι οποίοι μπορεί να έχουν μεταπτυχιακά αλλά καθόλου φρεσκάδα και όρεξh να δουλέψουν με την ψυχή τους με αυτά τα υπέροχα πλάσματα!Καλές όλες οι εξειδικευσεις αλλά χρειάζεται πάνω από όλα ευαισθησία, αγάπη και όρεξη να δίνεις καθημερινά τον καλύτερο εαυτό σου. Καθημερινά οι καθηγητές με μεγάλη αναπηρία σε κάποια σχολικά περιβάλλοντα βιώνουν από κάποιους "συναδέλφους" ρατσιστική αντιμετώπιση. Επίσης όταν ο μαθητής του ειδικού σχολείου (και αυτο το έχω βιώσει) διδάσκεται από ένα άτομο με μεγάλη αναπηρία αρχίζει να πιστεύει ότι και αυτός μπορεί να τα καταφέρει. Καλό θα ήταν να δινόταν μόρια και για την τυπική εκπαίδευση στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με αναπηρία γιατί μέχρι τώρα ισχύει μόνο για 3 -4 παθήσεις. Σας καλώ να δείτε όλα τα πολιτιστικά προγράμματα, τις εορτές, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, την έκδοση των σχολικών εφημερίδων στα Ειδικά Σχολεία της χώρας. Πάντα πίσω από εκεί είναι ένας δραστήριος εκπαιδευτικός με αναπηρίες. Γιατί όλοι όσοι εύκολα τους τσουβιαλάζετε και θέλετε να μην έχουν καμία βοήθεια στην πρόσληψή τους πρώτα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν παράλληλα να παλέψουν μακροχρόνιες θεραπείες και ανάγκη για ασφάλεια και Δημόσια περίθαλψη. Δε ζητάνε ελεημοσύνη από κανένα. Λίγη κατανόηση γιατί όλοι μπορεί να βρεθούνε στη θέση τους. Επίσης θέλω να τονίσω ότι το εμπόριο μεταπτυχιακών της Ειδικής αγωγής πρέπει να μην προωθείτε τόσο γιατί δεν μπορώ να δεχτώ ότι ειδικεύεται σε κάτι οποίος απλά διαβάζει κάποια βιβλία σε Πανεπιστήμια και δίνει εξετάσεις με ανοιχτά βιβλία. Μέχρι πρόσφατα τα πτυχία εξ αποστάσεως (π.χ. Κύπρου, Ιταλία κ.α.)αυτά δεν αναγνωρίζονταν από το ΔΟΑΤΑΠ και τώρα έχει γίνει η λύση για όλους. Η ειδικής αγωγή θέλει την εξειδίκευσή της αλλά πρώτα από όλα χρειάζεται ευαίσθητους ανθρώπους που δεν κολλάνε ταμπέλες παθήσεων στους μαθητές και τους συμπεριφέρονται ισάξια με έναν τυπικό μαθητή. Γιατί όλοι οι μαθητές έχουν δικά τους ταλέντα, δικές τους ευαισθησίες. Εμείς πρέπει να τα βγάλουμε στην επιφάνεια, να τους δώσουμε αυτοπεποίθηση να τα καλλιεργήσουν. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μετράει ένα μεταπτυχιακό στην Ειδική Αγωγή και όχι ένα μεταπτυχιακό στο συναφές αντικείμενο; Ένας άνθρωπος με μεταπτυχιακό στο συναφές αντικείμενο γνωρίζει επίσης καλά τη δουλειά του. Τα προβλήματα δεν είναι οι άλλοι αλλά το προβληματικό σύστημα εκπαιδευσης στην Ελλάδα... Σκεφτείτε σοβαρά όλοι εσείς του Υπουργείου και κάντε τον κόπο να διαβάσετε αυτά τα μηνυματά μας. Μην τσουβαλιάζετε κανέναν. Πρώτα από όλα οφείλει να είναι ο άνθρωπος. Δεν είμαστε μια κόλλα χαρτί! Σας ευχαριστώ!