Αρχική Ειδική ΕκπαίδευσηΆρθρο 06: ΦοίτησηΣχόλιο του χρήστη ΠΟΣΓΚΑμεΑ | 14 Δεκεμβρίου 2014, 20:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΟΣΓΚΑμεΑ' | 14 Δεκεμβρίου 2014, 20:40

    Η παρ. 1β αντιφάσκει με την παρ. 2 του άρθρου 5 αλλά και με το άρθρο 4 του ΣΝ διότι εσφαλμένα πλήρως αναφέρει ότι η διάγνωση της αναπηρίας του μαθητή γίνεται από α ΚΕΔΥ, τις Υγειονομικές Επιτροπές ή από Δημόσιο Νοσοκομείο. Η διάγνωση της αναπηρίας σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, αλλά και το σύνολο των προβλέψεων του παρόντος ΣΝ γίνεται από τα ΚΕΠΑ και μόνο, συνεπώς επιβάλλεται η αλλαγή διατύπωσης της αρχής της παρ. 1β του άρθρου 6. Παρ. 2β: από τα τρωτά σημεία του ΣΝ και γενικότερα το σημαντικότερο συνολικά της Δημόσιας Εκπαίδευσης συνεχίζει να είναι η υποχρηματοδότηση, η δημοσιονομική προσέγγιση της Εκπαίδευσης των ΑμεΑ (Παράλληλη Στήριξη γιατί πρέπει όχι σε όλους τους μαθητές που το έχουν πραγματικά ανάγκη, αλλά μόνο για όσους επαρκούν οι ελάχιστες πιστώσεις του Κρατικού Προϋπολογισμού για την εκπαίδευση των ΑμεΑ; με ποια αντικειμενικά, επιστημονικά κριτήρια ένας μαθητής που χρήζει Π.Σ. θα προηγείται έναντι ενός δεύτερου μαθητή ΑμεΑ που επίσης χρήζει βάσει ΚΕΔΔΥ την Π.Σ.;) και βέβαια στη συγκεκριμένη παράγραφο πρέπει να προβλεφθεί η στελέχωση των Σχολικών Μονάδων με Εκπαιδευτικούς Π.Σ. από την πρώτη μέρα έναρξης κάθε σχολικής χρονιάς, με μόνη εξαίρεση τους Μαθητές με Αναπηρία που εγγράφονται για πρώτη φορά στο Νηπιαγωγείο και στην Α΄ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Παρ. 4: Προτείνεται η αλλαγή της διατύπωσης της παρ. ως εξής: «4) Μαθητές με αναπηρία που φοιτούν σε σχολεία της Γενικής Εκπαίδευσης ή σε ΤΕ μπορούν να υποστηρίζονται με την παρουσία Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (ΕΒΠ), ανάλογα με το είδος της αναπηρίας τους (απαλοιφή του όρου κινητικής από τη διάταξη της παραγράφου) και τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που απορρέουν από αυτή………… γνωμάτευσης αποκλειστικά από Διευθυντή σχετικής κλινικής δημόσιου νοσοκομείου και του οικείου ΚΕΔΥ.» Η αλλαγή της διατύπωσης της συγκεκριμένης παραγράφου επιβάλλεται προκειμένου η ανάγκη υποστήριξης του μαθητή από ΕΒΠ να μην προσδιορίζεται από το είδος της αναπηρίας αλλά από τη βαρύτητα της αναπηρίας και από την πραγματική ανάγκη του μαθητή σε προσωπικού όπου θα τον διευκολύνει στην καθημερινή του διαβίωση εντός του σχολικού πλαισίου. Παρ. 5: για τους ίδιους λόγους με την προηγούμενη παράγραφο πρέπει να απαλειφθεί και στην παράγραφο αυτή ο προσδιοριστικός όρος «κινητική» για την αυτοεξυπηρέτηση του μαθητή με αναπηρία. Τέλος, Π.Σ. θα πρέπει να χορηγείται σε μαθητές ΑμεΑ που πραγματικά χρήζουν, βάσει ΚΕΔΥ, της Π.Σ. ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει ΕΒΠ ή όχι. Παρά την οριοθέτηση της Π.Σ., θεωρούμε απαραίτητο ότι πρέπει να αξιολογήσουμε και να δούμε το θεσμό και τους στόχους του από την αρχή. Η Π.Σ. είναι από τους σημαντικότερους θεσμούς της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για τους μαθητές με αναπηρία, συνεπώς πρέπει με κάθε τρόπο, όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτόν (πολιτεία, γονείς εκπαιδευτικοί) να σχεδιάσουμε από κοινού τη βιώσιμη συνέχισή του προς όφελος των παιδιών μας.