Πιστεύουμε ότι η συμπερίληψη των παρακάτω δύο (2) προτάσεων μας στις πολύ ουσιαστικές και σημαντικές σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις του νέου νομοσχεδίου τςη Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (Άρθρο 6, παράγραφος 6), που αφορούν στη φοίτηση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και στα προσαυξημένα κατά 30% προβλεπόμενα όρια απουσιών από την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία, των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όπως εξάλλου αναγνωρίζονται και οι μαθητές με ΔΕΠΥ τόσο στο νόμο 3699/2008 όσο και στο νέο νομοσχέδιο θα συνδράμουν στην άσκηση μιας εκπαιδευτικής πολιτικής, που θα βελτιώσει αισθητά την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης για τους μαθητές με ΔΕΠΥ και θα οδηγήσει στην επιλογή μιας θετικής αντιμετώπισης των προβλημάτων συμπεριφοράς, που θα ευθυγραμμίζεται με τα διεθνή πρότυπα διαχείρισης προβλημάτων στο σχολικό περιβάλλον, τα οποία αναφέρονται σε ενίσχυση της παιδαγωγικής έναντι της σωφρονιστικής προσέγγισης, αλλά και της ολοκληρωμένης προσέγγισης που συμπεριλαμβάνει το σύνολο του εκπαιδευτικού προσωπικού στην αντιμετώπιση (Bradshaw, Mitchell & Leaf, 2010).
1η Πρόταση:
*νομοθετική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία θα υπάρχει η δυνατότητα να μην προσμετράται στο χαρακτηρισμό της φοίτησης των μαθητών με ΔΕΠΥ ένας καθορισμένος αριθμός απουσιών που προκύπτουν από ωριαίες απομακρύνσεις από τα διδασκόμενα μαθήματα.
2η Πρόταση:
*ευέλικτο πρόγραμμα παρακολούθησης των μαθημάτων (προσωρινή απομάκρυνση του μαθητή με ΔΕΠΥ από τη σχολική τάξη, με στόχο εναλλακτικές δράσεις, όπως η άθληση/σωματική εκτόνωση στα πλαίσια του εξωραϊσμού του σχολείου, η προσφορά κοινωνικής εργασίας εντός του σχολικού χώρου, η συμμετοχή σε ομάδες με ανάληψη ρόλων π.χ. διοργάνωση εορταστικών σχολικών εκδηλώσεων, ή εναλλακτικά η παρακολούθηση, κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσης, θεραπευτικών προγραμμάτων, που θα υλοποιούνται από δημόσιους φορείς και η σταδιακή επανένταξη στο σχολικό περιβάλλον, με κατάλληλη διευθέτηση των απουσιών του μαθητή).
Πιστεύουμε ότι η συμπερίληψη των παρακάτω δύο (2) προτάσεων μας στις πολύ ουσιαστικές και σημαντικές σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις του νέου νομοσχεδίου τςη Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (Άρθρο 6, παράγραφος 6), που αφορούν στη φοίτηση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και στα προσαυξημένα κατά 30% προβλεπόμενα όρια απουσιών από την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία, των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όπως εξάλλου αναγνωρίζονται και οι μαθητές με ΔΕΠΥ τόσο στο νόμο 3699/2008 όσο και στο νέο νομοσχέδιο θα συνδράμουν στην άσκηση μιας εκπαιδευτικής πολιτικής, που θα βελτιώσει αισθητά την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης για τους μαθητές με ΔΕΠΥ και θα οδηγήσει στην επιλογή μιας θετικής αντιμετώπισης των προβλημάτων συμπεριφοράς, που θα ευθυγραμμίζεται με τα διεθνή πρότυπα διαχείρισης προβλημάτων στο σχολικό περιβάλλον, τα οποία αναφέρονται σε ενίσχυση της παιδαγωγικής έναντι της σωφρονιστικής προσέγγισης, αλλά και της ολοκληρωμένης προσέγγισης που συμπεριλαμβάνει το σύνολο του εκπαιδευτικού προσωπικού στην αντιμετώπιση (Bradshaw, Mitchell & Leaf, 2010). 1η Πρόταση: *νομοθετική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία θα υπάρχει η δυνατότητα να μην προσμετράται στο χαρακτηρισμό της φοίτησης των μαθητών με ΔΕΠΥ ένας καθορισμένος αριθμός απουσιών που προκύπτουν από ωριαίες απομακρύνσεις από τα διδασκόμενα μαθήματα. 2η Πρόταση: *ευέλικτο πρόγραμμα παρακολούθησης των μαθημάτων (προσωρινή απομάκρυνση του μαθητή με ΔΕΠΥ από τη σχολική τάξη, με στόχο εναλλακτικές δράσεις, όπως η άθληση/σωματική εκτόνωση στα πλαίσια του εξωραϊσμού του σχολείου, η προσφορά κοινωνικής εργασίας εντός του σχολικού χώρου, η συμμετοχή σε ομάδες με ανάληψη ρόλων π.χ. διοργάνωση εορταστικών σχολικών εκδηλώσεων, ή εναλλακτικά η παρακολούθηση, κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσης, θεραπευτικών προγραμμάτων, που θα υλοποιούνται από δημόσιους φορείς και η σταδιακή επανένταξη στο σχολικό περιβάλλον, με κατάλληλη διευθέτηση των απουσιών του μαθητή).