• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία' | 2 Δεκεμβρίου 2009, 13:22

    Είμαι καθηγήτρια ξένης γλώσσας, 45 ετών και έχω υποστεί κι εγώ τις συνέπειες κατάργησης της επετηρίδας. Εμείς, (η γενιά η δική μου εννοώ), όταν μπήκαμε στις σχολές, ξέραμε ότι η διαδικασία για να καταλήξουμε στα σχολεία, ήταν αυτή της επετηρίδας. Τώρα είμαστε αναγκασμένοι, σ’ αυτή την ηλικία να αφήνουμε τη δουλειά που κάνουμε για να επιβιώσουμε, να αφήνουμε την οικογένειά μας στην άκρη, για να διαβάσουμε και να τρέχουμε σε φροντιστήρια για να προετοιμαστούμε γι αυτό το διαγωνισμό. Να κάνω το πολύ σημαντικό σχόλιο, ότι οι διορθωτές των γραπτών δεν έχουν καμμιά κατάρτιση περισσότερη από τους εξεταζόμενους, γιατί τις ίδιες σχολές έχουν τελειώσει όλοι. Αυτό είναι σχόλιο και των καθηγητών-εισηγητών των φροντιστηριακών ωρών που παρακολούθησα για να προετοιμαστώ, η γλώσσα είναι μητρική τους (γαλλικά) και είναι διδάσκοντες σε πανεπιστήμια της χώρας τους. Ο χαρακτηρισμός που αποδίδουν στο διαγωνισμό, είναι ‘’fou”. Εχω περίπου δεκαπέντε χρόνια εμπειρία σε φροντιστήρια και αισθάνομαι πικρία για το ισχύον σύστημα επιλογής, το θεωρώ εμπαιγμό, ταλαιπωρία για τους εξεταζόμενους και δε βλέπω πως μπορεί να γίνει κανείς καλύτερος εκπαιδευτικός όταν καλείται να εξεταστεί α. σε ύλη που δε διδάχθηκε ποτέ, και β.σε ύλη που δεν είναι καθορισμένη, αλλά πρέπει να ψάχνει να βρίσκει μόνος του τι είναι αυτό που πρέπει να διαβάσει.