Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ναταλία Κολοκοτρώνη' | 4 Απριλίου 2015, 19:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Συμφωνώ με την κατάργηση της υποχρεωτικής και κατόπιν κλήρωσης εφαρμογής της τράπεζας θεμάτων, η οποία απαξίωνε την παιδαγωγική σχέση μαθητή-διδάσκοντα και την καθιστούσε σχέση αξιολογούμενου-αξιολογητή (με την έννοια της αξιολόγησης ως πιστοποίησης –με σαφώς τεχνοκρατική και αντιπαιδαγωγική χροιά-), επεκτείνοντας τον εξετασιοκεντρισμό από την Γ΄ Λυκείου σε μία ακόμα Τάξη, την Β΄. Η εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων, δημιούργησε τεράστια προβλήματα σε όλους τους συναδέλφους της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και κατ’ επέκταση και στους μαθητές τους, διότι: 1. Την πρώτη φορά ανακοινώθηκε στη μέση της σχολικής χρονιάς. 2. Συνοδεύτηκε από όψιμη αύξηση της διδακτέας ύλης, ενώ ήδη τα σχολεία είχαν μπει σε μια τροχιά διεκπεραίωσης της αρχικά ανακοινωθείσας. Αυτό είχε πολλές συνέπειες στην ψυχολογία των μαθητών και των εκπαιδευτικών, οι οποίοι είναι και οι πρωταγωνιστές της διδακτικής-μαθησιακής διαδικασίας. 3. Η κλήρωση της τελευταίας στιγμής δημιουργεί ποικίλα πρακτικά ζητήματα (όταν υπάρχει μόνο ένας Η.Υ. και ένα φωτοτυπικό για πολλούς διδάσκοντες). 4. Στον χώρο των Μαθηματικών (που είμαι σε θέση να γνωρίζω) μετέτρεψε εν μία νυκτί την ‘ιερή’ μαθησιακή διαδικασία (κατασκευής της μαθηματικής γνώσης ως δομής στο μυαλό του μαθητή) σε κυνήγι της ύλης και σε διαδικασία συμπεριφοριστικού - τεχνοκρατικού και μνημοτεχνικού - ασκησιοκεντρικού χαρακτήρα (ο οποίος είναι χρήσιμος όταν λειτουργεί συμπληρωματικά και σε μικρή κλίμακα, αλλά όταν αποτελεί αυτοσκοπό και μονοπωλεί το σύνολο του περιεχομένου της μαθησιακής διαδικασίας, τότε το μόνο που προάγει με επιτυχία είναι η μηχανιστική μάθηση και η αποστήθιση), προκειμένου οι μαθητές να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην επίλυση των από πριν γνωστών ασκήσεων. 5. Σύμφωνα με το προτεινόμενο (από τους έγκυρους εγχώριους και ξένους επιστημονικούς φορείς) διδακτικό μοντέλο, η (τελική) αξιολόγηση ως οργανικό τμήμα της ωριαίας μαθησιακής διαδικασίας, αφ’ ενός γίνεται από τον διδάσκοντα (και όχι από ‘τρίτους’) και αφ’ ετέρου, είναι προσαρμοσμένη στο κομμάτι της μαθησιακής διαδικασίας που προηγήθηκε (μικροεπίπεδο).(To ίδιο ισχύει και για την αξιολόγηση σε επίπεδο ευρύτερης διδακτικής ενότητας -ωριαίο διαγώνισμα-.) Αντίστοιχα, η (τελική-ολική) αξιολόγηση αποτελεί το τελικό στάδιο της ετήσιας μαθησιακής διαδικασίας (μακροεπίπεδο) , γι’ αυτό και πρέπει όχι μόνο να γίνεται από τον ίδιο τον διδάσκοντα, αλλά να είναι και προσαρμοσμένη στην ετήσια μαθησιακή διαδικασία που προηγήθηκε. (Η σχολική αξιολόγηση δεν είναι πιστοποίηση. έχει παιδαγωγικό και ανατροφοδοτικό χαρακτήρα.) Επομένως, το να αξιολογούνται οι μαθητές από άλλον φορέα και με τρόπο ξένο προς τον διδάσκοντα αποτελεί ακύρωση της όλης εκπαιδευτικής πράξης. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τις Πανελλαδικές της Γ΄ Λυκείου, γι’ αυτό και θα πρέπει να διαχωριστούν οι εξετάσεις για το απολυτήριο του Λυκείου από εκείνες για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τράπεζες θεμάτων υπάρχουν από παλιά (π.χ. οι ασκήσεις της Κ.Ε.Ε.) και οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του εκπαιδευτικού. Η υποχρεωτική, όμως, εφαρμογή δημιουργεί διαταραχή στην ήδη εύθραυστη ισορροπία της Σχολικής Τάξης, η οποία αποτελεί το κύτταρο της εκπαιδευτικής κοινότητας και τον θεμελιώδη φορέα της πνευματικής ανάπλασης της κοινωνίας. Ευχαριστώ.