Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Πλαγεράς Δημήτριος' | 19 Ιουνίου 2015, 10:22

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Νομίζω πως αν επιδιώκουμε όντως την αποκατάσταση της ισότητας στην ανώτατη εκπαίδευση είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει πρόβλεψη στο νέο νομοσχέδιο για ίσα δικαιώματα των φοιτητών, άσχετα με τον τρόπο εισαγωγής τους στο πανεπιστήμιο. Θα εξηγήσω αναλυτικά τι εννοώ, χρησιμοποιώντας και τη προσωπική μου εμπειρία : Εγώ πριν δυο χρόνια αποφοίτησα από το τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας και στη συνέχεια έδωσα κατακτήτριες εξετάσεις για την Ιατρική, όπου τώρα σπουδάζω, χωρίς ωστόσο να δικαιούμαι δωρεάν συγγράμματα, φοιτητικό πάσο και γενικώς κανένα από τα δικαιώματα και τις παροχές που απολάμβανα ως φοιτητής ενώ σπούδαζα για το πρώτο πτυχίο μου. Η κατάσταση αυτή (που ξεκίνησε να ισχύει με το νόμο-πλαίσιο Διαμαντοπούλου στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων) αφορά σημαντικό αριθμό φοιτητών καθώς σήμερα το 10% των φοιτητών κάθε έτους έχει εισαχθεί με κατατακτήριες εξετάσεις. Με άλλα λόγια, το 10% των φοιτητών υποχρεούται να αγοράζει τα βιβλία του, δεν δικαιούται πάσο, δεν δικαιούται σίτιση και στέγαση από το πανεπιστήμιο. Όλοι εμείς που σπουδάζουμε για δεύτερο πτυχίο φαίνεται πως για το τότε υπουργείο παιδείας αποτελούσαμε β' κατηγορία φοιτητών και για αυτό και αντιμετωπιζόμαστε περισσότερο σαν ''χομπίστες'' που δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν από το να μαζεύουν πτυχία. Βέβαια αυτή η εικόνα δε θα μπορούσε να απέχει πιο πολύ από τη πραγματικότητα. Οι φοιτητές που σπουδάζουν για δεύτερο πτυχίο καλούνται να καταβάλλουν εξαιρετικά σκληρές προσπάθειες,καθώς πολλοί από αυτούς λόγω και της ηλικίας ή του πρώτου πτυχίου τους παράλληλα εργάζονται ή έχουν οικογένειες.Βέβαια, αν αποτιμήσει κανείς συνολικά το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων σε σχέση με την ανώτατη εκπαίδευση, εύκολα αντιλαμβάνεται πως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν τους κατατακτήριους φοιτητές δεν ήταν παρά ο ίδιος που θα επιφύλασσαν και σε όλους τους υπόλοιπους φοιτητές, αν συνέχιζαν να ασκούν εξουσία, καθώς στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που επικρατούσε το κράτος δεν υπήρχε λόγος να επιβαρύνεται με έξοδα για παροχές στους φοιτητές. Ίσα-ίσα που θα έπρεπε στο τέλος να επιβαρύνονται οι ίδιοι οι φοιτητές με τα έξοδα των σπουδών τους. Αυτά όμως ανήκουν πια στο παρελθόν οπότε οφείλουμε να δούμε τι κάνουμε στο σήμερα. Θεωρώ πως το πανεπιστήμιο που φιλοδοξεί να οικοδομήσει η νέα ηγεσία του υπουργείου παιδείας , είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το γεμάτο ταξικούς φραγμούς τερατούργημα στείρας εξειδίκευσης και κατάρτισης που προσπάθησαν να επιβάλλουν οι προηγούμενοι υπουργοί Παιδείας. Θεωρώ ότι σήμερα γίνεται όντως μια μεγάλη προσπάθεια να οικοδομηθεί ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα ευνοείται η προσπάθεια απόκτησης όλο και περισσότερων γνώσεων και δεξιοτήτων, ένα πανεπιστήμιο με πραγματικούς σκεπτόμενους ακαδημαϊκούς πολίτες, ένα πανεπιστήμιο όπου δε θα χωράνε ανισότητες και φοιτητές β' και γ' κατηγορίας. Επίσης πιστεύω ότι η νέα ηγεσία του υπουργείου είναι ειλικρινής όταν λέει πως θέλει τις απόψεις της ακαδημαϊκής κοινότητας πάνω στο πως θα φτιαχτεί αυτό το νέο πανεπιστήμιο και για αυτό και μπαίνω στη διαδικασία να συνεισφέρω σε αυτή τη δημόσια διαβούλευση, με την ελπίδα και τη πίστη ότι οι απόψεις που κατατίθενται εδώ αποτελούν μέρος ενός αληθινού διαλόγου και μιας παραγωγικής ζύμωσης του υπουργείου με τη κοινωνία και όχι μια επίφαση δημοκρατικότητας, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Κλείνοντας λοιπόν, ζητάω να λάβετε υπόψιν όλα αυτά και να υπάρξει πρόβλεψη στη τελική μορφή του νομοσχεδίου που να αποκαθιστά την αδικία σε βάρος όσον φοιτητών δεν εισήλθαν στη σχολή τους με πανελλήνιες εξετάσεις και να τους εξισώνει πλήρως σε δικαιώματα και παροχές με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους.