Το σχόλιό μου αφορά στα διδακτορικά μουσικής (με θέμα σύνθεση) που δόθηκαν από αναγνωρισμένα πανεπιστήμια της Ευρώπης, όπως: The University of York, με κανονική φοίτησή μας στο ίδρυμα αυτό.
Με βάση τα ωδειακά διπλώματα, το τεκμηριωμένο βιογραφικό, τις συστατικές επιστολές τη συνέντευξη και κυρίως το φάκελο συνθέσεων που καταθέσαμε γίναμε (κάποιοι Έλληνες συνθέτες) δεκτοί, αρχικά για MPhil και (κατόπιν αξιολόγησης) από τον 3ο χρόνο και μετά μεταταχθήκαμε ως υποψήφιοι διδάκτορες.
Σύμφωνα με τη συνθήκη της Μπολόνια (την οποία η Ελλάδα υπέγραψε αλλά δεν εφάρμοσε ακόμη) οι τίτλοι αυτοί πρέπει να αναγνωρισθούν και στην Ελλάδα, όπως αναγνωρίζονται και σε όλον τον υπόλοιπο πλανήτη.
Δηλαδή, εφόσον ένα αναγνωρισμένο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο χορηγεί έναν τίτλο δεν είναι λογικό η Ελλάδα να μην τον αναγνωρίζει.
Αν υποθέσουμε ότι η παραπάνω πρόταση προσκρούει σε διάφορα νομικά ζητήματα και με την προϋπόθεση-προοπτική ότι τα ωδειακά διπλώματα σύνθεσης (με την όποια διαδικασία) διαβαθμισθούν ως ισότιμα με τα πτυχία ΤΕΙ παλαιότερα, θα μας λείπει μόνο ο μεταπτυχιακός τίτλος. Στην περίπτωση αυτή, ας μας δοθεί τουλάχιστον η δυνατότητα να αποκτήσουμε μεταπτυχιακό τίτλο από κάποιο τμήμα μουσικών σπουδών ελληνικού πανεπιστημίου, έσω και εκ των υστέρων, προκειμένου να αναγνωρισθούν κατόπιν και τα διδακτορικά μας, παρότι, θεωρώ την πρώτη μου πρόταση δικαιότερη και σύμφωνη με το γενικότερο πνεύμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το σχόλιό μου αφορά στα διδακτορικά μουσικής (με θέμα σύνθεση) που δόθηκαν από αναγνωρισμένα πανεπιστήμια της Ευρώπης, όπως: The University of York, με κανονική φοίτησή μας στο ίδρυμα αυτό. Με βάση τα ωδειακά διπλώματα, το τεκμηριωμένο βιογραφικό, τις συστατικές επιστολές τη συνέντευξη και κυρίως το φάκελο συνθέσεων που καταθέσαμε γίναμε (κάποιοι Έλληνες συνθέτες) δεκτοί, αρχικά για MPhil και (κατόπιν αξιολόγησης) από τον 3ο χρόνο και μετά μεταταχθήκαμε ως υποψήφιοι διδάκτορες. Σύμφωνα με τη συνθήκη της Μπολόνια (την οποία η Ελλάδα υπέγραψε αλλά δεν εφάρμοσε ακόμη) οι τίτλοι αυτοί πρέπει να αναγνωρισθούν και στην Ελλάδα, όπως αναγνωρίζονται και σε όλον τον υπόλοιπο πλανήτη. Δηλαδή, εφόσον ένα αναγνωρισμένο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο χορηγεί έναν τίτλο δεν είναι λογικό η Ελλάδα να μην τον αναγνωρίζει. Αν υποθέσουμε ότι η παραπάνω πρόταση προσκρούει σε διάφορα νομικά ζητήματα και με την προϋπόθεση-προοπτική ότι τα ωδειακά διπλώματα σύνθεσης (με την όποια διαδικασία) διαβαθμισθούν ως ισότιμα με τα πτυχία ΤΕΙ παλαιότερα, θα μας λείπει μόνο ο μεταπτυχιακός τίτλος. Στην περίπτωση αυτή, ας μας δοθεί τουλάχιστον η δυνατότητα να αποκτήσουμε μεταπτυχιακό τίτλο από κάποιο τμήμα μουσικών σπουδών ελληνικού πανεπιστημίου, έσω και εκ των υστέρων, προκειμένου να αναγνωρισθούν κατόπιν και τα διδακτορικά μας, παρότι, θεωρώ την πρώτη μου πρόταση δικαιότερη και σύμφωνη με το γενικότερο πνεύμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.