Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αθηνά Θεοδόση' | 2 Δεκεμβρίου 2009, 22:01

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με το ακόλουθο κείμενο θα ήθελα να εκφράσω την έντονη αντίθεση μου στις αλλαγές που εξαγγέλλει η Υπουργός Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου σχετικά με το νέο σύστημα προσλήψεων των εκπαιδευτικών και την ανυπαρξία μέριμνας όσον αφορά τη μεσολάβηση μιας μεταβατικής περιόδου πριν εφαρμοστεί το επιχειρούμενο νέο νομοθετικό πλαίσιο. Μέσα από την κατάθεση μιας ατομικής περίπτωσης, της δικής μου, προτίθεμαι να καταδείξω πώς αδικείται μια πληθώρα εκπαιδευτικών λειτουργών υπό το πρόσχημα της αξιοκρατίας και της «διασφάλισης ενός πλαισίου ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων σε όλους τους νέους επιστήμονες», ουσιαστικά ισοπεδώνοντάς τους. Καταρχήν θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι παρά τις γενικευτικές και άκρως λαϊκιστικές τοποθετήσεις της υπουργού που κάνουν λόγο για «βύσματα», και «κονέ», κανείς ποτέ δεν μου παρείχε ωρομίσθια εργασία στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης με αδιαφανή τρόπο. Ποτέ δεν επελέγην από τους υπευθύνους πρόσληψης εκπαιδευτικών για την Πρόσθετη Διδακτική ούτε εργάσθηκα σε ΟΑΕΔ, Σιβιτανίδειο κλπ, δηλαδή σε θέσεις όπου το μέσον θριαμβεύει. Αντίθετα, ήμουν επιτυχούσα στους τρεις τελευταίους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, με σειρά πολύ κοντά στους διοριστέους, και τα μόρια επιτυχίας μου εξασφάλισαν ωρομισθία την πρώτη χρονιά και αναπλήρωση τις δύο επόμενες σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τον Ιούνιο του 2010 θα συμπληρώσω 22, 5 καθαρά μόρια προϋπηρεσίας. Με άλλα λόγια, όπως και για πλήθος άλλων επιτυχόντων του ΑΣΕΠ, η επιδίωξη μου να ενταχθώ στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης δεν αποτέλεσε ποτέ μια τυχοδιωκτική, καιροσκοπική κίνηση αλλά μια συνειδητή, επίπονη και μακρόχρονη προσπάθεια που βασίστηκε στους νόμους του κράτους και τις θεσμοθετημένες δεσμεύσεις του όσον αφορά τον διορισμό μας: Η ωρομισθία και η αναπλήρωση σε διαφορετικές πόλεις από αυτήν της μόνιμης κατοικίας μου με σκοπό τη συγκέντρωση των απαραίτητων μορίων όχι μόνο δεν είχε οικονομικό κίνητρο αλλά με επιβάρυνε οικονομικά. Εισιτήρια για τις μετακινήσεις, διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία στις πόλεις όπου βρίσκονταν τα σχολεία, παιδικός σταθμός για το παιδί μου. Ας σημειωθεί ότι η καθημερινή μετακίνησή μου απαιτούσε τις δύο πρώτες χρονιές 3,5 με 4 ώρες. Για την επίτευξη του στόχου που έθεσα έπρεπε να εγκαταλείψω άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες, να αλλάξω ασφαλιστικό φορέα και να ακυρώσω άλλες δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης. Έθεσα σε δεύτερη μοίρα οικογενειακές ή προσωπικές υποχρεώσεις, μου δημιουργήθηκαν προσδοκίες και ανάγκες (αγόρασα προσφάτως με δόσεις μέχρι και αυτοκίνητο για να προσεγγίζω τα χωριά της Δυτικής Ελλάδας στα οποία εργαζόμουν, καθώς τα υπεραστικά ΚΤΕΛ δεν μπορούσαν να με εξυπηρετήσουν). Τα παραπάνω θα αποτελούσαν μια ατυχή, ατελέσφορη προσωπική επιλογή με την κυνική απάντηση «Ας πρόσεχες», που φαίνεται να υπονοεί το Υπουργείο Παιδείας. Όμως αυτή μου η επιλογή, όπως και πολλών άλλων, βασίστηκε στη νομική δέσμευση του Υπουργείου αναφορικά με τη μόνιμη πρόσληψή μας είτε με το 24μηνο προϋπηρεσίας (σε συνδυασμό με την επιτυχία σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ) είτε από τον κατάλογο καθαρής προϋπηρεσίας. Δεν αποτελούμε εργαζόμενους σε stage με προσδιορισμένο χρόνο εργασίας αλλά μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας που δεσμευτήκαμε να περάσουμε χρόνια ασύμφορης εργασίας ανά την επικράτεια, επιδεικνύοντας εμπιστοσύνη στις θεσμοθετημένες δεσμεύσεις και τους νόμους του κράτους και αρνούμενοι να ακολουθήσουμε μονοπάτια πελατειακών σχέσεων. Αποδεχτήκαμε ρυθμίσεις όπως η προτεραιότητα των πολύτεκνων, των τρίτεκνων, την αδιαφανή μοριοδότηση όσων προσλαμβάνονταν για Πρόσθετη Διδακτική, την επίσης αδιαφανή ένταξη στις λίστες όσων εργάζονταν στον ΟΑΕΔ κλπ. Και τώρα, μετά από χρόνια προσπαθειών και αναμονής, στην ηλικία των 40, με οικογενειακές υποχρεώσεις σε περίοδο οικονομικής κρίσης τιμωρούμαστε στο όνομα της «εξυγίανσης» και των «ίσων ευκαιριών». Οι εξαγγελίες σας υπονομεύουν την αξιοπιστία των θεσμών, την εμπιστοσύνη των πολιτών στους πολιτικούς φορείς και οδηγούν στην απαξίωση των διαγωνισμών. Εξωθούν εκπαιδευτικούς στο θυμό και την αγανάκτηση, στους δρόμους και τις πορείες και διασπούν τη συνοχή της κοινωνίας. Τον Ιούνιο του 2010 θα μου λείπουν 45 – 47 μέρες προϋπηρεσίας για να διορισθώ. Ειλικρινά, στην παρούσα φάση δεν επιθυμώ να συζητήσω για το αν είναι δίκαιη ή άδικη, σωστή ή λανθασμένη η νέα ρύθμιση για τον νέο τρόπο πρόσληψης. Ζητώ όμως, και θεωρώ, δικαιολογημένα, να τηρηθούν οι νομικές δεσμεύσεις προς ένα μεγάλο μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η μεταβατική περίοδος μέχρι την αλλαγή του ισχύοντος πλαισίου πρέπει να είναι πραγματικά μεταβατική και να καλύψει όσους εργάστηκαν τα τελευταία χρόνια υπό τις παραπάνω συνθήκες, διασώζοντας όχι μόνο τη δική μας αξιοπρέπεια μας αλλά και όσων φέρουν την ευθύνη για ένα δίκαιο σύστημα προσλήψεων. Αθηνά Θεοδόση Αναπληρώτρια Φιλόλογος