Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΛΑΣ ΡΑΠΟΤΙΚΑΣ' | 20 Ιουνίου 2015, 10:27

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ως εκπαιδευτικός σε κέντρο ξένων γλωσσών, θεωρώ ότι το πλέον πρόσφατο κείμενο που τίθεται σε διαβούλευση βρίσκεται σε σαφή υποχώρηση σε σχέση με τις προηγούμενες εκδοχές του που φαίνεται ότι … ντράπηκαν να βγουν στη δημοσιότητα μετά την «ιερή οργή» που εξέφρασαν οι εργοδοτικές ενώσεις PALSO και ΟΕΦΕ, οι οποίες απαίτησαν τη διαιώνιση της πλέον ασύδοτης εκμετάλλευσης εργαζομένων στους χώρους της ιδιωτικής εκπαίδευσης, καθώς και των μαθητών και των οικογενειών τους. 1) Η «πρώτη φορά αριστερά» καταφέρνει να καταργήσει την Αποφ. Δ5/5500/83 (ΦΕΚ 652, τ.Β, 16-11-1983) που αναγνωρίζει τις αργίες στην ιδιωτική εκπαίδευση, καθώς και τις ΣΣΕ που υπέγραφε η ΟΙΕΛΕ, με βάση τις οποίες οι εκπαιδευτικοί δικαιούνταν πληρωμή των αργιών και διακοπών με βάση το ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Με την αφαίρεση των δύο εβδομάδων αργιών από τα Χριστούγεννα και το Πάσχα (1+1), ουσιαστικά το Σ/Ν κάνει πλάτες στη δουλοκτητική «ΣΣΕ»-έκτρωμα του Europalso, η οποία δεν αναγνωρίζει αργίες και διακοπές. Πιο συγκεκριμένα, όπως είναι γνωστό, αποκλείεται οι μαθητές να προσέλθουν για μάθημα καθ’ όλο το διάστημα που θα είναι κλειστά τα σχολεία. Άρα, εφόσον δεν θα πραγματοποιούνται μαθήματα εκείνες τις ημέρες οι εργοδότες θα εξαναγκάσουν τους καθηγητές να υπογράφουν ότι έλαβαν άδεια άνευ αποδοχών για εκείνες τις ημέρες, ή θα απολύουν όσους δεν θα δεχτούν να υπογράψουν. Γνωρίζοντας υποτίθεται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου (υψηλόβαθμο στέλεχος της οποίας άλλωστε έχει καταγγείλει με επερώτηση την εργοδοσία στα ΚΞΓ), ουσιαστικά αφήνει έκθετους τους εργαζόμενους. 2) Η κατάργηση των αργιών Χριστουγέννων και Πάσχα, αφαιρώντας αναγκαίες μέρες ξεκούρασης από μαθητές και εκπαιδευτικούς, ωθεί στην περαιτέρω εντατικοποίηση της εκπαίδευσης και την παρεμπόδιση της καλύτερης οργάνωσης του εκπαιδευτικού έργου που πραγματοποιείται. Δεν γνωρίζει η ηγεσία του υπουργείου ότι οι μαθητές βρίσκονται τη μισή μέρα σε σχολείο-φροντιστήριο και τραβιέται τα σαββατοκύριακα πάλι στα φροντιστήρια για διαγωνίσματα; Δεν γνωρίζει τον όγκο δουλειάς που έχουν για το σπίτι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί (όπως και οι δημόσιοι), η οποία δεν αναγνωρίζεται, ούτε πληρώνεται; Ζητάει να ξεχάσουν μαθητές και εργαζόμενοι και τις ημέρες ξεκούρασης; 3) Υπάρχει η απαίτηση για τα ΚΞΓ το πλήρες ωράριο να αναγνωρίζεται στις 18 ώρες, όπως ίσχυε στις ΣΣΕ/ΔΑ που ίσχυαν μέχρι το 2011 και οι οποίες αποτελούσαν κεκτημένο του κλάδου που η ηγεσία του υπουργείου κάνει πως δεν θυμάται. Η απαίτηση για 18ωρο δεν υπάρχει λόγω κάποιας «τεμπελιάς», όπως θα προτρέξουν να πουν πολλοί καλοθελητές, αλλά γιατί πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι λιγοστές ώρες που έχουν πολλοί συνάδελφοι εκπαιδευτικοί σε ΚΞΓ, και ιδιαίτερα αυτοί που διδάσκουν γλώσσες εκτός των αγγλικών. Ας μην ξεχνάμε ότι το προηγούμενο καθεστώς αργιών και 18ωρου συνομολογούνταν από την ΟΙΕΛΕ και την εργοδοσία στα ΚΞΓ μέσα από τις ΣΣΕ που σύναπταν μεταξύ τους για χρόνια. Γενικά, θεωρώ εσφαλμένη την κοινή αναφορά σε ΚΞΓ και ΦΜΕ που γίνεται μέσα στο Σ/Ν, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη ιδιαιτερότητες και διαφοροποιήσεις των δύο χώρων. 4) Γιατί αφαιρέθηκε η διασταύρωση στοιχείων μεταξύ των δευτεροβάθμιων διευθύνσεων και του συστήματος Εργάνη; 5) Στην τελευταία παράγραφο του άρθρου 48 («… με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας…»), αντί της αόριστης αναφοράς στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς επιβάλλεται η αναφορά στους εργαζόμενους στα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης, τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, τα Ιδιωτικά Σχολεία και τα ΙΕΚ. 6) Προτίθεται το υπουργείο Παιδείας από κοινού με το υπουργείο Εργασίας να αναλάβει δράση για την ασυδοσία που επικρατεί στα ΚΞΓ με όχημα τις συμβάσεις σκλαβιάς που υπογράφει η εργοδοσία και το απαράδεκτο καθεστώς ομηρείας ανέργων που ονομάζεται voucher; Εν κατακλείδι, με βάση τις ιδιαίτερα απαράδεκτες και προκλητικές αλλαγές που έγιναν στο Σ/Ν και μάλιστα χωρίς καμία αιτιολογία, οφείλει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και η ίδια η κυβέρνηση να πάρει την ευθύνη και να πει δημόσια ότι υπήρξε εργοδοτική παρέμβαση ώστε να αφαιρεθούν από τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς τα κεκτημένα δικαιώματά τους. Σε αυτά τα πράγματα δεν χωράνε μέσες λύσεις. Ισορροπία ανάμεσα στα εργατικά αιτήματα και τις εργοδοτικές προσταγές δεν μπορεί να υπάρξει. Η κυβέρνηση οφείλει να επιλέξει με ποια πλευρά είναι και να σταματήσει τον εμπαιγμό και την εξαπάτηση.