• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Νικολαΐδης' | 2 Δεκεμβρίου 2009, 22:33

    Ένα νέο σύστημα διορισμών θα πρέπει να συνδιαστεί με την αλλαγή στη διαδικασία των μεταθέσεων και των αποσπάσεων με τελικό στόχο να μειωθεί στο ελάχιστο δυνατό η κινητικότητα του προσωπικού. Όταν σε ένα σχολείο αλλάζει κάθε χρόνο το 50% ή και περισσότερο των εκπαιδευτικών, είναι προφανές ότι αυτό αποβαίνει εις βάρος των μαθητών. Παράλληλα πρέπει να μειωθεί το φαινόμενο των "πηγαινοερχόμενων" εκπαιδευτικών. Αυτών δηλαδή που φτάνουν στο σχολείο μετά από μιάμιση ή δύο ώρες ταξίδι και έχουν στο μυαλό τους πώς θα φύγουν το ταχύτερο δυνατό. Μια παράμετρος που θα μπορούσε να βοηθήσει στη λύση των προβλημάτων αυτών και θα πρέπει να είναι καθοριστική για το διορισμό, είναι η ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑ (όχι αναγκαστικά με την έννοια της γενέτηρας, αλλά ο τόπος που θέλει κάποιος να ζήσει). Κατά την άποψή μου είναι πολύ σημαντικότερο να διοριστεί σε μια περιοχή ένας εκπαιδευτικός που θέλει να ζήσει εκεί, παρά κάποιος που πήρε περισσότερα μόρια στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, και σκέφτεται πως θα φύγει από τον τόπο και το σχολείο. Το μόνιμο προσωπικό που είναι δεμένο με τον τόπο, είναι προϋπόθεση για να αποκτήσει το σχολείο ζωντάνια και δημιουργικότητα. Παράλληλα συμβάλλει στην περιφερειακή ανάπτυξη που πρέπει να είναι ζητούμενο στις ακολουθούμενες πολιτικές σε όλους τους τομείς. Ένα δεύτερο σημείο είναι ότι από δω και στο εξής η οργανική θέση θα πρέπει να είναι σε ομάδα σχολείων και όχι σε ένα σχολείο. Έτσι θα δύνεται η δυνατότητα κάθε εκπαιδευτικός να διδάσκει τα μαθήματα της ειδικότητάς του και όχι "παραπλήσια". Όσον αφορά το διορισμό των πολυτέκνων, να γίνουν οι εξής αλλαγές: 1.Δικαίωμα διορισμού, χωρίς άλλες προϋποθέσεις,να έχει ένας από τους δύο γονείς. 2.Μετά το διορισμό οι πολύτεκνοι να έχουν απολύτως τις ίδιες υποχρεώσεις με όλους τους εκπαιδευτικούς. 3. Ο διορισμός να συνεπάγεται παύση άλλης επαγγελματικής δραστηριότητας 4. Ο διορισμός να γίνεται με επιλογή νομού και όχι σχολείου.