Τα μέλη ΕΔΙΠ, κάτοχοι διδακτορικού, να έχουν δικαίωμα αυτοτελούς διδασκαλίας, επίβλεψης διπλωματικών εργασιών, συμμετοχής σε επιτροπές παρακολόυθησης διδακτορικών εργασιών και να έχουν το δικαίωμα να είναι επιστημονικοί υπεύθυνοι ερευνητικών προγραμμάτων. Έτσι, θα αποφευχθέι και το φαινόμενο τα μέλη ΔΕΠ να εμφανίζονται ως συνδιδάσκοντες, επιβλέποντες κτλ. και να μην εμφανίζονται ποτέ στις αίθουσες διδασκαλίας (φαινόμενο που αναμένεται να ενταθεί με τον καθορισμό 10 ωρών διδασκαλίας εβδομαδιαίως για τα μέλη ΕΔΙΠ), ούτε να ασχολούνται με τις εργασίες των φοιτητών.
Επίσης, για την κατηγορία αυτή (μέλη ΕΔΙΠ, κάτοχοι διδακτορικού) να υπάρχει δυνατότητα μετάταξης σε μόνιμη θέση ΔΕΠ (μόνιμου επίκουρου καθηγητή) στον διπλάσιο προβλεπόμενο χρόνο από ότι προβλέπεται για τα μέλη ΔΕΠ (π.χ. 18 έτη αντί 9 που προβλέπεται σήμερα για τα μέλη ΔΕΠ), με την προϋπόθεση θετικής αξιολόγησης του συνόλου του εκπαιδευτικού και επιστημονικού τους έργου (διδασκαλία, δημοσιεύσεις κτλ) κατά τα προβλεπόμενα και για μέλη ΔΕΠ.
Το σκεπτικό των παραπάνω προτάςεών μου είναι να υπάρχει κίνητρο ενδιαφέροντος, εξέλιξης και ενεργού συμμετοχής κατα τεκμήριο ικανών ατόμων της πανεπιστημιακής κοινότητας, που σε διαφορετική περίπτωση κινδυνέυουν να καθηλωθούν, να υφίστανται διαρκή εκμετάλλευση και να αποκτήσουν σταδιακά τα κακώς εννοούμενα δημοσιοϋπαληλικά χαρακτηριστικά τυπικής διεκπεραίωσης του έργου τους, κάτι που ασφαλώς δε συνάδει με τη σωστή λειτουργία του Δημόσιου Πανεπιστημίου.
Τα μέλη ΕΔΙΠ, κάτοχοι διδακτορικού, να έχουν δικαίωμα αυτοτελούς διδασκαλίας, επίβλεψης διπλωματικών εργασιών, συμμετοχής σε επιτροπές παρακολόυθησης διδακτορικών εργασιών και να έχουν το δικαίωμα να είναι επιστημονικοί υπεύθυνοι ερευνητικών προγραμμάτων. Έτσι, θα αποφευχθέι και το φαινόμενο τα μέλη ΔΕΠ να εμφανίζονται ως συνδιδάσκοντες, επιβλέποντες κτλ. και να μην εμφανίζονται ποτέ στις αίθουσες διδασκαλίας (φαινόμενο που αναμένεται να ενταθεί με τον καθορισμό 10 ωρών διδασκαλίας εβδομαδιαίως για τα μέλη ΕΔΙΠ), ούτε να ασχολούνται με τις εργασίες των φοιτητών. Επίσης, για την κατηγορία αυτή (μέλη ΕΔΙΠ, κάτοχοι διδακτορικού) να υπάρχει δυνατότητα μετάταξης σε μόνιμη θέση ΔΕΠ (μόνιμου επίκουρου καθηγητή) στον διπλάσιο προβλεπόμενο χρόνο από ότι προβλέπεται για τα μέλη ΔΕΠ (π.χ. 18 έτη αντί 9 που προβλέπεται σήμερα για τα μέλη ΔΕΠ), με την προϋπόθεση θετικής αξιολόγησης του συνόλου του εκπαιδευτικού και επιστημονικού τους έργου (διδασκαλία, δημοσιεύσεις κτλ) κατά τα προβλεπόμενα και για μέλη ΔΕΠ. Το σκεπτικό των παραπάνω προτάςεών μου είναι να υπάρχει κίνητρο ενδιαφέροντος, εξέλιξης και ενεργού συμμετοχής κατα τεκμήριο ικανών ατόμων της πανεπιστημιακής κοινότητας, που σε διαφορετική περίπτωση κινδυνέυουν να καθηλωθούν, να υφίστανται διαρκή εκμετάλλευση και να αποκτήσουν σταδιακά τα κακώς εννοούμενα δημοσιοϋπαληλικά χαρακτηριστικά τυπικής διεκπεραίωσης του έργου τους, κάτι που ασφαλώς δε συνάδει με τη σωστή λειτουργία του Δημόσιου Πανεπιστημίου.