Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Διβάρης' | 20 Ιουνίου 2015, 23:06

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σχετικά με την Καλλιτεχνική Εκπαίδευση στην Ελλάδα. Η παρούσα πρόταση αφορά γενικά το νέο νομοσχέδιο και όχι μόνο το συγκεκριμένο άρθρο. Ο πολιτισμός αποτελεί πηγή πλούτου. Όχι μόνο καλλιτεχνικού και πνευματικού - και υπ’ αυτή την έννοια προστατευόμενου από το κράτος κοινού (δημόσιου) αγαθού - αλλά και πηγή οικονομικού πλούτου, που στηρίζεται στην ανάδειξη και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς και της σύγχρονης καλλιτεχνικής και πνευματικής παραγωγής στη χώρα μας. Η συστηματική ανάπτυξη της καλλιτεχνικής παιδείας συμβάλλει στην καλλιέργεια ανθρωπιστικών αξιών, κριτικής σκέψης και στάσης, αλλά και στη μόρφωση υψηλού επιπέδου, ενισχύοντας ταυτόχρονα τη δημοτικότητα των τεχνών και την παραγωγή πολιτισμού. Η ανάπτυξη, όμως, αυτή παρέμενε – και εξακολουθεί να παραμένει – αποσπασματική και περιορισμένη. Η φύση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης είναι apriori αντίθετη με τις σπουδές απλής κατάρτισης. Ακόμη και στις λεγόμενες εφαρμοσμένες τέχνες απαιτούνται υψηλού επιπέδου γνώσεις και αισθητική καλλιέργεια. Στην ανώτατη καλλιτεχνική εκπαίδευση παρατηρείται χρόνια έλλειψη υποδομών και υποχρηματοδότηση, ενώ τα προηγούμενες "μεταρρυθμίσεις" στην παιδεία συνέβαλαν στην συρρίκνωσή της. Η κατάσταση αυτή αποδομεί εσκεμμένα τη δημόσια καλλιτεχνική εκπαίδευση, με αποτέλεσμα να είναι βέβαιη η εκχώρησή της στον ιδιωτικό τομέα, καταλήγοντας έτσι να επιβαρύνει αποκλειστικά τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Όλες οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις συνειδητά άφηναν πολλούς τομείς της εκπαίδευσης αδιαβάθμητους, είτε για να αποτελούν λεία της ιδιωτικής παιδείας, είτε για να μετατραπεί το περιεχόμενο σπουδών της ανώτατης παιδείας σε κατάρτιση. Πολλοί τομείς της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης – δημόσιας και ιδιωτικής – (δραματικές σχολές, ωδεία, σχολές χορού, ΙΕΚ, κ.λπ.) παραμένουν σκόπιμα σε ασαφές καθεστώς, δηλαδή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν προσδιορίζεται σε ποια βαθμίδα της εκπαίδευσης ανήκουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και τα δημόσια μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία δεν χορηγούν κανενός είδους πτυχίο, ούτε κατοχύρωση για τις ειδικές γνώσεις που παρέχουν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, η ιδιωτική πρωτοβουλία να δρα εντελώς ανεξέλεγκτα, η εκπαίδευση των καλλιτεχνών να παραμένει χωρίς ουσιαστική κατοχύρωση, με συνέπεια να μην υπάρχει κατοχύρωση ούτε επαγγελματικών, αλλά ούτε και ακαδημαϊκών δικαιωμάτων. Πρέπει η σημερινή κυβέρνηση να εντάξει ολόκληρη την καλλιτεχνική παιδεία στις τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης, την πρωτοβάθμια, τη μέση και την ανώτατη (όχι την ανώτερη αφού αυτή στην πράξη δεν υφίσταται και δεν κατοχυρώνεται). Θα πρέπει βαθμιαία το χάος στην μεταλυκειακή καλλιτεχνική εκπαίδευση να μπει σε τάξη. Αυτή η διοικητική μεταρρύθμιση δεν είναι τόσο απλή γιατί όχι μόνο τα ως επί το πλείστον ιδιωτικά εκπαιδευτήρια τύπου κολεγίων κέντρων ελευθέρων σπουδών ΙΕΚ κλπ. θα πρέπει, αξιολογώντας και ιεραρχώντας όλη την μέχρι τώρα παρεχόμενη εκπαίδευση, να τα περιορίσει και να τα μετατρέψει σε δημόσια (μη ιδιωτικά) ιδρύματα. Ταυτόχρονα, θα πρέπει αξιολογώντας τις σπουδές που γίνονται στις δημόσιες ανώτερες σχολές, να εμπλουτίσει το περιεχόμενο της παρεχόμενης διδασκαλίας. Για παράδειγμα, οι θεατρικές σπουδές που παρέχει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θα πρέπει να συνδεθούν με το Πανεπιστήμιο και να ανήκουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση, όπως συμβαίνει με τις καλλιτεχνικές σπουδές στην Ευρώπη. Η κάθε διαδικασία αξιολόγησης της αδιαβάθμιτης μεταλυκειακής καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και των ανωτέρων δημόσιων σχολών θα πρέπει να έχει σαν στόχο την ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων και την πλουραλιστική εκφραστική ελευθερία στις τέχνες. Επίσης όσοι έχουν αποφοιτήσει μέχρι στιγμής από μορφώματα εκπαιδευτηρίων που παρέχουν μεταλυκιακές καλλιτεχνικές σπουδές με κάποια μεταβατική ρύθμιση να έχουν την δυνατότητα να "ανωτατοποιήσουν" τις σπουδές τους, αναλόγως την περίπτωση και κατόπιν ειδικής αξιολόγησης. Όπως είναι φυσικό για όλα τα παραπάνω θα απαιτηθεί μεγάλη κρατική χρηματοδότηση που τον πρώτο καιρό τουλάχιστον δεν θα είναι εφικτή. Όμως η προτεινόμενη μεταρρύθμιση θα πρέπει οπωσδήποτε να μπει στον σχεδιασμό της κυβέρνησης και να εκτελείται βαθμιαία. Στα πρώτα μέτρα θα πρέπει να είναι η αφαίρεση του δικαιώματος στα ιδιωτικά κολέγια και ΚΕΣ να δίνουν ψευδεπίγραφους πανεπιστημιακούς τίτλους, όμοιους με αυτούς που παρέχουν τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Επίσης να ανωτατοποιηθούν οι ανώτερες καλλιτεχνικές σχολές και να συνδεθούν οι σπουδές τους με τις υπάρχουσες καλλιτεχνικές σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.