Αγαπητές κι αγαπητοί αναγνώστες. Ας υποθέσουμε ότι μια μέση Ελληνική οικογένεια έστω η Χ, με δύο παιδιά και δύο εργαζόμενους γονείς αμοίβεται με 1000 + 1000 = 2000 ευρώ μηνιαίως (οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί για συγκριτικούς λόγους). Με αυτά καλούνται οι γονείς να καλύψουν τις ανάγκες τους και να διαχειριστούν τις υποχρεώσεις τους. Μια άλλη οικογένεια έστω η Υ, πάλι με δύο εργαζόμενους γονείς και 6 παιδία (όπως εγώ) με τον ίδιο μισθό καλούνται κι αυτοί να καλύψουν τις πολλαπλάσιες ανάγκες τους. Σε μια πιθανή εισαγωγή των τέκνων των δύο οικογενειών σε εκπαιδευτικό ίδρυμα μακρυά της κατοικίας των γονέων, είναι σαφές ότι και οι δύο οικογένειες θα κληθούν να επωμιστούν ένα επιπλέον οικονομικό φορτίο. Ποια οικογένεια όμως με την κοινή λογική θα επωμιστεί το μεγαλύτερο; Χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να αντιληφθεί κάποιος τις διαφορές;
Επιπλεόν τον τελευταίο καιρό γίνεται ένας πολύ σοβαρός και γόνιμος προβληματισμός για το σεβασμό των μειονοτήτων, των ατόμων που έχουν γενικά διαφορετικές ιδιότητες ή χαρακτηριστικά από το μέσο όρο του πληθυσμού που ζουν και την αναγνώριση θεμελιωδών δικαιωμάτων τους. Και πολύ ορθά. Οι πολύτεκνες οικογένειες είναι πλέον μειονότητα στην Ελλάδα. Γιατί λοιπόν αντί να προστίθενται κάποιες αυτονόητες παροχές αντιθέτως αίρονται και οι ήδη υφιστάμενες. Η Ελλάδα σέβεται ή δεν σέβεται τελικά τις μειονότητες; Ή υπάρχει επιλεκτική διαχείριση μειονοτήτων;
Παρακαλώ πολύ τους πολιτικούς μας να προσπαθήσουν να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση των παραπάνω οικογενειών Χ και Υ και τότε ας αποφασίσουν τι νόμο περί μεταγραφών θα ψηφίσουν. Σας ευχαριστώ πολύ. Με εκτίμηση Ι.Κωτσαλάς
Αγαπητές κι αγαπητοί αναγνώστες. Ας υποθέσουμε ότι μια μέση Ελληνική οικογένεια έστω η Χ, με δύο παιδιά και δύο εργαζόμενους γονείς αμοίβεται με 1000 + 1000 = 2000 ευρώ μηνιαίως (οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί για συγκριτικούς λόγους). Με αυτά καλούνται οι γονείς να καλύψουν τις ανάγκες τους και να διαχειριστούν τις υποχρεώσεις τους. Μια άλλη οικογένεια έστω η Υ, πάλι με δύο εργαζόμενους γονείς και 6 παιδία (όπως εγώ) με τον ίδιο μισθό καλούνται κι αυτοί να καλύψουν τις πολλαπλάσιες ανάγκες τους. Σε μια πιθανή εισαγωγή των τέκνων των δύο οικογενειών σε εκπαιδευτικό ίδρυμα μακρυά της κατοικίας των γονέων, είναι σαφές ότι και οι δύο οικογένειες θα κληθούν να επωμιστούν ένα επιπλέον οικονομικό φορτίο. Ποια οικογένεια όμως με την κοινή λογική θα επωμιστεί το μεγαλύτερο; Χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να αντιληφθεί κάποιος τις διαφορές; Επιπλεόν τον τελευταίο καιρό γίνεται ένας πολύ σοβαρός και γόνιμος προβληματισμός για το σεβασμό των μειονοτήτων, των ατόμων που έχουν γενικά διαφορετικές ιδιότητες ή χαρακτηριστικά από το μέσο όρο του πληθυσμού που ζουν και την αναγνώριση θεμελιωδών δικαιωμάτων τους. Και πολύ ορθά. Οι πολύτεκνες οικογένειες είναι πλέον μειονότητα στην Ελλάδα. Γιατί λοιπόν αντί να προστίθενται κάποιες αυτονόητες παροχές αντιθέτως αίρονται και οι ήδη υφιστάμενες. Η Ελλάδα σέβεται ή δεν σέβεται τελικά τις μειονότητες; Ή υπάρχει επιλεκτική διαχείριση μειονοτήτων; Παρακαλώ πολύ τους πολιτικούς μας να προσπαθήσουν να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση των παραπάνω οικογενειών Χ και Υ και τότε ας αποφασίσουν τι νόμο περί μεταγραφών θα ψηφίσουν. Σας ευχαριστώ πολύ. Με εκτίμηση Ι.Κωτσαλάς