Αρχική Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευσηΆρθρο 45: Προγραμματισμός και κριτική αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδωνΣχόλιο του χρήστη Γραμμένου Ιουλία | 21 Ιουνίου 2015, 15:27
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ως πολύτεκνη μητέρα με παιδιά σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης αλλά και ως πτυχιούχος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πιστεύω ότι ο προγραμματισμός και η κριτική αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου πρέπει να γίνει με βάση συγκεκριμένα εργαλεία που θα προσανατολίζουν τους εκπαιδευτικούς και θα προσδιορίζουν τα θέματα μελέτης επεξεργασίας και παρακολούθησης, παρέχοντας όμως και ευχέρεια εμπλουτισμού και επέκτασης. Στον προγραμματισμό και αποτίμηση θα συμπεριλαμβάνονται τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά στοιχεία της σχολικής μονάδας. Τα εργαλεία αυτά θα περιέχουν πεδία και κριτήρια και θα αξιολογούνται στο τέλος κάθε τριμήνου. Είναι επίσης απαραίτητο και δίκαιο οι γονείς, μέσω των αντιπροσώπων τους να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία. Δεν είναι δυνατόν οι γονείς να μην έχουν λόγο στη διαδικασία διαμόρφωσης του προγραμματισμού και της αποτίμησης, όταν οι ίδιοι συμβάλλουν πολλαπλά στην εκπαίδευση, στις δραστηριότητες και στη λειτουργία των σχολικών μονάδων. Οι σχολικοί σύμβουλοι πρέπει να διασφαλίζουν την αξιοποίηση των εργαλείων, να αξιολογούν τον προγραμματισμό και να προτείνουν αλλαγές, να παρακολουθούν την τήρηση του προγραμματισμού και τις αναθεωρήσεις τους στα πλαίσια της διαμορφωτικής αξιολόγησης. Ο προγραμματισμός και η αποτίμηση πρέπει να αποτυπώνουν με πληρότητα τα δεδομένα τις σχολικής μονάδας. Οι σχολικοί Σύμβουλοι πρέπει να φέρουν ευθύνη όταν τα περιεχόμενα ελέγχονται παιδαγωγικά και να απαντούν τεκμηριωμένα στην αποτίμηση για την επίτευξη ή μή των στόχων. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί η διαδικασία προγραμματισμού και απολογισμού να είναι μια διαδικασία έκθεσης ιδεών στο γόνατο και να επαφίεται στη διάθεση του κάθε οργάνου στο πως θα την αξιοποιήσει