• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΩ ΜΟΥΡΤΖΗ' | 21 Ιουνίου 2015, 21:11

    Θα θέσω μερικά ερωτήματα: 1)Μέσα στην Ε.Ε μπορείς να αξιολογείς χωρίς να είσαι συνακόλουθος με την <> στις εργασιακές σχέσεις ,την<> στις καινοτόμες παιδαγωγικές αοριστίες και κενότητες και με την<>του καταληστευμένου από το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο ελληνικού λαού,μέσα σε ένα καταμερισμό εργασίας που το πλαίσιο της <> υπαγορεύει; 2)Θα σωθούν τα σχολεία και οι σύλλογοι διδασκόντων ,εντός του πλασίου της Ε.Ε και των αναταγωνιστικών στόχων των προγραμμάτων PISA,αν με σύγχρονο τρόπο συνέρχονται σε τακτικές συνεδριάσεις με στόχους προκαθορισμένους ,που παιδαγωγικοί Σύμβουλοι,πρώην συνδικαλιστικά στελέχη ,διοκητικά και κρατικά όργανα θα τους επιβάλλουν ως <> και <>; 3)Μήπως το άρθρο 45 θα είναι σωρευτικό πρόβλημα στα ήδη πολλά προβλήματα του κλάδουΈνας κλάδος υποβαθμισμένος οικονομικά και επιστημονικά ,ακυρωμένος από την διοικητική ιεραρχία ,εγκλωβισμένος και φοβισμένος από το καθηκοντολόγιο ,αλλοτριωμένος συνειδησιακά από την συνδικαλιστική γραφειοκρατεία-αφού θεωρεί ως επί το πλείστον πως ότι συμβεί στον τόπο ,μπορεί να αντιμετωπισθεί με ατομικές εξαιρέσεις-δύναται να λειτουργήσει ως προωθητικός ιμάντας επιστημονικής ανανέωσης παιδαγωγικής ενίσχυσης και εξάλειψης των ταξικών ανισοτήτων σε αυτή την ιστορική συγκυρία; Σέ όλα αυτά τα ερωτήματα νομίζω ότι απαντά η τοποθέτηση του Συντονιστικού Νηπιαγωγών που προτείνει ρήξη με το παραπάνω άρθρο ,ανοίγωντας την πόρτα για γόνιμη επαναστατική πράξη στους συλλόγους και μόνο όχι στείρα αντιπολίτευση