Θα συμφωνούσα με τη συμμετοχή των φοιτητών στη γενική συνέλευση του Τμήματος μονον σε μια περίπτωση. Να συμμετέχει ένας μόνον από κάθε έτος, μετά από εκλογή από τους φοιτητές του έτους, με σκοπό να συμβάλει στην ανάδειξη των εκπαιδευτικών προβλημάτων των φοιτητών.
Η γενικευμένη συμμετοχή, σε οποιοδήποτε ποσοστό, μέσα από τις διαδικασίες του φοιτητικού συνδικαλισμού, ευνοεί συμπεριφορές του τύπου "η γενική συνέλευση των φοιτητών αποφάσισε το Α ή το Β, ψηφίστε το, αλλοιώς θα κάνουμε κατάληψη", κ.τ.λ.
Ακόμη, τέτοιου είδους συμμετοχή, σαν αυτή που προβλέπει το σχέδιο νόμου, δεν έχω υπ' όψη μου να υπάρχει πουθενά στον πλανήτη, και δεν έχει καμία σχέση με όποιαδήποτε δημοκρατία, την έχουμε άλλωστε ζήσει στο πετσί μας αυτή τη "δημοκρατία".
Κατά τα άλλα, διαπιστώνω μια επιστροφή στην αφετηρία που προσδιόρισε ο μεγάλος μακαρίτης το 1982.
Είναι εξαιρετικά λυπηρό που η συνεχής διολίσθηση της Χώρας περνάει μέσα από διαδοχικές εκπαιδευτικές "μεταρρυθμίσεις".
Είναι πλέον φανερό ότι έχουμε μπροστά μας ένα πολυκέφαλο τέρας, μια λερναία ύδρα, που αν δεν το εξοντώσουμε δεν υπάρχει ελπίδα για τον τόπο.
Θα συμφωνούσα με τη συμμετοχή των φοιτητών στη γενική συνέλευση του Τμήματος μονον σε μια περίπτωση. Να συμμετέχει ένας μόνον από κάθε έτος, μετά από εκλογή από τους φοιτητές του έτους, με σκοπό να συμβάλει στην ανάδειξη των εκπαιδευτικών προβλημάτων των φοιτητών. Η γενικευμένη συμμετοχή, σε οποιοδήποτε ποσοστό, μέσα από τις διαδικασίες του φοιτητικού συνδικαλισμού, ευνοεί συμπεριφορές του τύπου "η γενική συνέλευση των φοιτητών αποφάσισε το Α ή το Β, ψηφίστε το, αλλοιώς θα κάνουμε κατάληψη", κ.τ.λ. Ακόμη, τέτοιου είδους συμμετοχή, σαν αυτή που προβλέπει το σχέδιο νόμου, δεν έχω υπ' όψη μου να υπάρχει πουθενά στον πλανήτη, και δεν έχει καμία σχέση με όποιαδήποτε δημοκρατία, την έχουμε άλλωστε ζήσει στο πετσί μας αυτή τη "δημοκρατία". Κατά τα άλλα, διαπιστώνω μια επιστροφή στην αφετηρία που προσδιόρισε ο μεγάλος μακαρίτης το 1982. Είναι εξαιρετικά λυπηρό που η συνεχής διολίσθηση της Χώρας περνάει μέσα από διαδοχικές εκπαιδευτικές "μεταρρυθμίσεις". Είναι πλέον φανερό ότι έχουμε μπροστά μας ένα πολυκέφαλο τέρας, μια λερναία ύδρα, που αν δεν το εξοντώσουμε δεν υπάρχει ελπίδα για τον τόπο.