Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Papagiannis Dimitris' | 23 Ιουνίου 2015, 01:29

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι ρυθμίσεις για την ιδιωτική εκπαίδευση θίγουν τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τελικά και τα ίδια τα σχολεία. Τελικά κανείς δεν ωφελείται από αυτές τις ρυθμίσεις. Ποιο «πρόβλημα» προσπαθούν να λύσουν αυτές οι ρυθμίσεις? Επιγραμματικά οι ρυθμίσεις που αφορούν τα ιδιωτικά σχολεία είναι οι εξής: 1. Θεσμοθετούν εξαίρεση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών από την κατάργηση των ρητρών μονιμότητας στον ιδιωτικό τομέα και στη συνέχεια εισάγουν ρήτρες μονιμότητας καταργώντας κάθε δυνατότητα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, όταν στα τρία χρόνια που οι ρήτρες μονιμότητας είχαν καταργηθεί, οι αντικαταστάσεις ιδιωτικών εκπαιδευτικών ήταν ελάχιστες. Κάτω από 4 στους χίλιους ετησίως 2. Ουσιαστικά καταργούν τις παρεκκλίσεις, αφού νομοθετούν ότι πρέπει να εγκρίνονται από τους διευθυντές εκπαίδευσης με όρους και προϋποθέσεις που θα ορίζονται αργότερα με υπουργική απόφαση. 3. Απαγορεύουν την προσφορά πρόσθετων προαιρετικών φροντιστηριακών μαθημάτων μέσω φροντιστηρίων των σχολείων, αφού απαγορεύουν φροντιστήρια ή κέντρα ξένων γλωσσών στα ιδιωτικά σχολεία 4. Τέλος εισάγουν την δυνατότητα σύναψης ΣΣΕ και επειδή είναι αντισυνταγματικό να έχουν οι εκπαιδευτικοί και ΣΣΕ και εξομοίωση με τους δημόσιους, κάνουν το πρώτο βήμα για την κατάργηση της μισθολογικής – βαθμολογικής αλλά και γενικότερης εξομοίωσης με τους δημόσιους (πχ ημέρες άδειας και ώρες εβδομαδιαίας διδασκαλίας θα είναι τελικά και αυτές μέρος των όρων της ΣΣΕ) Σχετικά με το πρώτο, έρχεται ο νέος νόμος να προστατεύσει ποιον? Με δεδομένο ότι οι ρήτρες μονιμότητας είχαν καταργηθεί από τον Φεβρουάριο του 2012, τα σχολεία είχαν την δυνατότητα και αξιολόγησαν τους εκπαιδευτικούς τους. Γεγονός είναι ότι οι αντικαταστάσεις ήταν ελάχιστες. Κάπου 30 το χρόνο σε σύνολο 8.000 εκπαιδευτικών. Το σχέδιο νόμου που είναι σε διαβούλευση «προστατεύει» εκπαιδευτικούς αορίστου χρόνου που έχουν ήδη αξιολογηθεί θετικά από τα σχολεία τους και που καμία ανάγκη προστασίας δεν έχουν. Αντίθετα οι νέοι εκπαιδευτικοί με τον νέο νόμο θα αξιολογηθούν και μάλιστα πολύ αυστηρά. Οι απολύσεις στη πρώτη διετία είναι ελεύθερες και στο τέλος της εξαετίας μπορεί να απολυθεί χωρίς περιορισμό το 33%. Επειδή στη συνέχεια μονιμοποιούνται, η αξιολόγηση είναι πολύ αυστηρή. Όταν στο παρελθόν ίσχυε το ίδιο καθεστώς, οι απολύσεις ήταν πάνω από 200 τον χρόνο. Σχετικά με το δεύτερο και το τρίτο καμία λογική δεν υπάρχει. Περιορίζοντας πρόσθετα προγράμματα, είναι προφανές ότι περιορίζονται και οι ώρες διδασκαλίας, επομένως και οι θέσεις εργασίας. Μόνος ωφελημένος το παράνομο ιδιαίτερο και γκρουπάδικο. Σχετικά με το τέταρτο, τις ΣΣΕ, υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις από τα ανώτατα δικαστήρια αλλά και το 22.2 του συντάγματος που προβλέπει ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να είναι ελεύθερες. Ελεύθερες διαπραγματεύσεις σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι αφετηρία το εργασιακό μισθολογικό καθεστώς των δημόσιων εκπαιδευτικών στη διαπραγμάτευση για ΣΣΕ. Επομένως η κατάληξη θα είναι λίγο μεγαλύτερες αποδοχές, αλλά πολύ περισσότερες ώρες εργασίας – διδασκαλίας. Οι εκπαιδευτικοί σε πολλά σχολεία έχουν ήδη περισσότερες απολαβές από εκείνες των δημόσιων εκπαιδευτικών και προφανώς αυτές θα απορροφηθούν με την όποια αύξηση με ΣΣΕ. Η κατάργηση της εξομοίωσης με τους δημόσιους εκπαιδευτικούς που έρχεται με την θέσπιση ΣΣΕ μπορεί να μην είναι ακριβώς ή πρόθεση του νομοθέτη, όμως ίσως είναι το μόνο θετικό βήμα σε αυτό το νόμο. Αφού ανοίγει τον δρόμο για καλύτερες αμοιβές, όμως με περισσότερη δουλειά