Αρχική Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευσηΆρθρο 47: Θέματα αναπληρωτών εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσηςΣχόλιο του χρήστη Τ. Παπαδημητρίου | 23 Ιουνίου 2015, 10:47
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στα δυσπρόσιτα σχολεία οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν αυξημένες δυσκολίες (Οικονομικές, κοινωνικές, οικογενειακές, ψυχοσυναισθηματικές κ.α.). Εξαιτίας αυτών των δυσκολιών είναι λογικό και αναμενόμενο να μην επιλέγονται από τους εκπαιδευτικούς. Προκειμένου η πολιτεία να ωθήσει τους εκπαιδευτικούς να υπερβούν τα εμπόδια και να επιλέξουν να εργαστούν σε ένα δυσπρόσιτο σχολείο, δημιουργεί κίνητρα. Έτσι, εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες οι νομοθέτες κάθε χρονικής περιόδου μεριμνούσαν για την αυξημένη μοριοδότηση των εκπαιδευτικών που τα επιλέγουν. Η πρακτική της αυξημένης μοριοδότησης σε εργασίες με ιδιαίτερες δυσκολίες και κινδύνους είναι διαδομένη εδώ και χρόνια. Είναι, ο χωρίς δημοσιονομικό κόστος (ο τζάμπα τρόπος δηλαδή) τρόπος να δουλέψει η κρατική μηχανή σε όλες τις συνθήκες και σε όλους τους τόπους. Οι εκπαιδευτικοί που επιλέξαμε να εργαστούμε σε δυσπρόσιτα σχολεία το χρονικό διάστημα 2010-2014 είχαμε την προσδοκία και την ελπίδα ότι θα ανατραπεί ο νόμος της Διαμαντοπούλου. Αυτά ακριβώς δηλαδή που είχαν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι αυτοί (αυτοί που λένε ότι δεν ήξεραν για το διπλασιασμό των δυσπρόσιτων αλλά ήξεραν ότι θα ανοίξουν οι πίνακες) στο μυαλό τους. Αν δεν διπλασιάσετε τα μόρια όπως πριν το 2010 είναι τουλάχιστον άδικο. Ειδικά στους αναπληρωτές ειδικής αγωγής για τους οποίους δεν κλείδωσαν οι πίνακες το 2010 ο μη διπλασιασμός δεν φαίνεται να έχει επάρκεια νομικής τεκμηρίωσης. Όσο για την ιδέα (που μου φάνηκε ότι άκουσα) να μην προσμετρούνται διπλά ούτε πριν το 2010, ούτε μετά το 2014 δείχνει άγνοια του θέματος. Δηλαδή δεν θα πάει κανείς σε δυσπρόσιτο χωρίς κίνητρο μοριοδότησης.