Θα ήθελα κι εγω από την πλευρά μου να επισημάνω το θέμα το οποίο έχουν θίξει και άλλοι σχολιαστές παραπάνω, δηλαδή της παροχής δωρεάν συγγραμμάτων για φοιτητές που ήδη είναι κάτοχοι ενος πτυχίου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όλα τα άτομα που μπήκαν στην διαδικασία των προπτυχιακών σπουδών το έχουν κάνει απολύτως συνειδητά επενδύοντας προσωπικό χρόνο και μόχθο. Έχουν περάσει απο διαδικασία εξετάσεων είτε αυτη των κατατακτηρίων, είτε εχουν δωσει εκ νέου πανελλήνιες εξετάσεις. Ένα κράτος που (υποτίθεται) δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην Παιδεία και στην καλλιέργεια επιστημόνων ειναί αδιαννόητο να μην στέκεται αρωγός στην προσπάθεια που κάνουν τα άτομα ώστε να εμπολουτήσουν την επιστημονική τους κατάρτηση και να γίνουν ολοκληρωμένοι επιστήμονες ώστε να μπορούν να συμβάλλουν ακόμα και στην παραγωγή νέας γνώσης. Εκτός αυτού η εκπαιδευση στην Ελλαδα που κατα το Σύνταγμα παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ σε όλες τις βαθμίδες ανέκαθεν αποτελούσε μέσο κοινωνικής κινητικότητας για τους Έλληνες και σε καιρούς τόσο βαθιάς οικονομικής κρίσης ειναι τρομερά άδικο να μην διευκολύνεται η πρόσβαση στην επιστημονική γνώση και κατάρτιση από το κράτος. Το μέτρο εκτος των άλλων είναι βαθιά ταξικό καθως οι φοιτητές που οι οικογένειες τους έχουν κάποια οικονομική άνεση θα τους παρέχουν τα απαραίτητα χρήματα ώστε να αγοράσουν τα συγγράματα που απαιτούνται ούτως ή άλλως. Για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων όμως που βιώνουν απίστευτα δύσκολες στιγμές και αναγκάζονται να εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους για ένα δεύτερο πτυχίο,το οποιο μοχθούν πραγμάτικα για να το αποκτήσουν, η υποχρέωση να αγοραζουν επιπλέον τα συγγράματα που απαιτούνται, αποτελεί πραγματική οικονομική αφαίμαξη. Οι ιθύνοντες του Υπουργειου πρεπει να γνωρίζουν οτι τα πανεπιστημιακά συγγράμματα φτάνουν σε ποσά της τάξης 70-90 ευρώ, χρήματα που αδυνατεί να καταβάλλει ένας εργαζόμενος φοιτητής ενώ οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες αδυνατούν να καλύψουν τη ζήτηση σε συγγράματα, καθώς και οι ίδιες είναι πολλες φορές ανεπαρκώς εξοπλισμένες. Έτσι στην πράξη αποκλείεται η δυνατότητα των περισσοτέρων να αποκτήσουν ένα δεύτερο πτυχίο. Ο κ. Υπουργός έχει ενημερωθεί για το θέμα μέσα από την διαδικασία υποβολής ερώτησης βουλευτών της κυβερνώσας παραταξης στις 15/04/2015, όπως ήδη έχει αναφερθεί παραπάνω και ο κ.Υπουργός δεσμεύτηκε να εξετάσει το ζήτημα. Είναι μια έυκαιρια να δείξει εμπράκτως το κράτος ότι στέκεται αρωγός στην προσπάθεια που κάνουν οι πολίτες με τα τόσα οικονομικά προβλήματα να έχουν πρόσβαση στην Εκπαίδευση χωρις διακρίσεις.
Θα ήθελα κι εγω από την πλευρά μου να επισημάνω το θέμα το οποίο έχουν θίξει και άλλοι σχολιαστές παραπάνω, δηλαδή της παροχής δωρεάν συγγραμμάτων για φοιτητές που ήδη είναι κάτοχοι ενος πτυχίου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όλα τα άτομα που μπήκαν στην διαδικασία των προπτυχιακών σπουδών το έχουν κάνει απολύτως συνειδητά επενδύοντας προσωπικό χρόνο και μόχθο. Έχουν περάσει απο διαδικασία εξετάσεων είτε αυτη των κατατακτηρίων, είτε εχουν δωσει εκ νέου πανελλήνιες εξετάσεις. Ένα κράτος που (υποτίθεται) δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην Παιδεία και στην καλλιέργεια επιστημόνων ειναί αδιαννόητο να μην στέκεται αρωγός στην προσπάθεια που κάνουν τα άτομα ώστε να εμπολουτήσουν την επιστημονική τους κατάρτηση και να γίνουν ολοκληρωμένοι επιστήμονες ώστε να μπορούν να συμβάλλουν ακόμα και στην παραγωγή νέας γνώσης. Εκτός αυτού η εκπαιδευση στην Ελλαδα που κατα το Σύνταγμα παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ σε όλες τις βαθμίδες ανέκαθεν αποτελούσε μέσο κοινωνικής κινητικότητας για τους Έλληνες και σε καιρούς τόσο βαθιάς οικονομικής κρίσης ειναι τρομερά άδικο να μην διευκολύνεται η πρόσβαση στην επιστημονική γνώση και κατάρτιση από το κράτος. Το μέτρο εκτος των άλλων είναι βαθιά ταξικό καθως οι φοιτητές που οι οικογένειες τους έχουν κάποια οικονομική άνεση θα τους παρέχουν τα απαραίτητα χρήματα ώστε να αγοράσουν τα συγγράματα που απαιτούνται ούτως ή άλλως. Για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων όμως που βιώνουν απίστευτα δύσκολες στιγμές και αναγκάζονται να εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους για ένα δεύτερο πτυχίο,το οποιο μοχθούν πραγμάτικα για να το αποκτήσουν, η υποχρέωση να αγοραζουν επιπλέον τα συγγράματα που απαιτούνται, αποτελεί πραγματική οικονομική αφαίμαξη. Οι ιθύνοντες του Υπουργειου πρεπει να γνωρίζουν οτι τα πανεπιστημιακά συγγράμματα φτάνουν σε ποσά της τάξης 70-90 ευρώ, χρήματα που αδυνατεί να καταβάλλει ένας εργαζόμενος φοιτητής ενώ οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες αδυνατούν να καλύψουν τη ζήτηση σε συγγράματα, καθώς και οι ίδιες είναι πολλες φορές ανεπαρκώς εξοπλισμένες. Έτσι στην πράξη αποκλείεται η δυνατότητα των περισσοτέρων να αποκτήσουν ένα δεύτερο πτυχίο. Ο κ. Υπουργός έχει ενημερωθεί για το θέμα μέσα από την διαδικασία υποβολής ερώτησης βουλευτών της κυβερνώσας παραταξης στις 15/04/2015, όπως ήδη έχει αναφερθεί παραπάνω και ο κ.Υπουργός δεσμεύτηκε να εξετάσει το ζήτημα. Είναι μια έυκαιρια να δείξει εμπράκτως το κράτος ότι στέκεται αρωγός στην προσπάθεια που κάνουν οι πολίτες με τα τόσα οικονομικά προβλήματα να έχουν πρόσβαση στην Εκπαίδευση χωρις διακρίσεις.