Αυτό που ισχύει σήμερα (Η διάταξη αυτή ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2004),
«Τα μέλη Δ.Ε.Π. πανεπιστημίων ή Ε.Π.T.E.I, αποχωρούν από την υπηρεσία την 31η Αυγούστου του έτους, κατά τη διάρκεια του οποίου συμπληρώνουν το 67ο έτος της ηλικίας τους, ανεξαρτήτως αν γεννήθηκαν πριν ή μετά την ημερομηνία αυτή»
θα μπορούσε να αντικατασταθεί με την πρόταση:
«…… αποχωρούν από την υπηρεσία όταν συμπληρώνουν το 67ο έτος της ηλικίας τους, εκτός εάν κατόπιν αιτήσεως του/της εκφράσει την επιθυμία να μπορεί παραμείνει μέχρι το 70ο. Ο παραμένων απασχολείται με τα εκπαιδευτικά κυρίως καθήκοντα, ενώ δεν έχει καμία εμπλοκή στα διοικητικά (εκλέγειν και εκλέγεσθαι).»
Από όλες τις αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης, αυτή που θα συναντήσει τις λιγότερες (ελαχιστότατες έως μηδενικές) αντιδράσεις είναι η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης – υπό όρους - των πανεπιστημιακών από τα 67 στα 70 έτη. Εξάλλου με την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, θα προκύψουν λιγότερες συντάξεις ετησίως, ενώ περισσότερες εισφορές θα εισρεύσουν στα Ασφαλιστικά ταμεία.
Είναι γνωστό ότι σε χώρες με αναπτυγμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι Πανεπιστημιακοί αποσύρονται για σύνταξη πολύ αργότερα από το 67ο έτος της ηλικίας τους.
Επίσης είναι πολλά τα τμήματα στα οποία έχει περιοριστεί κατά πολύ ο αριθμός ΔΕΠ, έτσι οι τυχόν αδυναμίες ως προς τις εκπαιδευτικές ανάγκες των οικείων Τομέων θα μπορούσαν να καλυφθούν, έστω και εν μέρει. Περαιτέρω, ας ληφθεί υπόψη ότι σχεδόν διπλασιάστηκαν οι εισακτέοι με την αύξηση των κανονικών εισακτέων και την πλημμυρίδα των μεταγραφών.
Αυτό που ισχύει σήμερα (Η διάταξη αυτή ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2004), «Τα μέλη Δ.Ε.Π. πανεπιστημίων ή Ε.Π.T.E.I, αποχωρούν από την υπηρεσία την 31η Αυγούστου του έτους, κατά τη διάρκεια του οποίου συμπληρώνουν το 67ο έτος της ηλικίας τους, ανεξαρτήτως αν γεννήθηκαν πριν ή μετά την ημερομηνία αυτή» θα μπορούσε να αντικατασταθεί με την πρόταση: «…… αποχωρούν από την υπηρεσία όταν συμπληρώνουν το 67ο έτος της ηλικίας τους, εκτός εάν κατόπιν αιτήσεως του/της εκφράσει την επιθυμία να μπορεί παραμείνει μέχρι το 70ο. Ο παραμένων απασχολείται με τα εκπαιδευτικά κυρίως καθήκοντα, ενώ δεν έχει καμία εμπλοκή στα διοικητικά (εκλέγειν και εκλέγεσθαι).» Από όλες τις αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης, αυτή που θα συναντήσει τις λιγότερες (ελαχιστότατες έως μηδενικές) αντιδράσεις είναι η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης – υπό όρους - των πανεπιστημιακών από τα 67 στα 70 έτη. Εξάλλου με την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, θα προκύψουν λιγότερες συντάξεις ετησίως, ενώ περισσότερες εισφορές θα εισρεύσουν στα Ασφαλιστικά ταμεία. Είναι γνωστό ότι σε χώρες με αναπτυγμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι Πανεπιστημιακοί αποσύρονται για σύνταξη πολύ αργότερα από το 67ο έτος της ηλικίας τους. Επίσης είναι πολλά τα τμήματα στα οποία έχει περιοριστεί κατά πολύ ο αριθμός ΔΕΠ, έτσι οι τυχόν αδυναμίες ως προς τις εκπαιδευτικές ανάγκες των οικείων Τομέων θα μπορούσαν να καλυφθούν, έστω και εν μέρει. Περαιτέρω, ας ληφθεί υπόψη ότι σχεδόν διπλασιάστηκαν οι εισακτέοι με την αύξηση των κανονικών εισακτέων και την πλημμυρίδα των μεταγραφών.