Η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948,
στο άρθρο 26 αναφέρει ότι η εκπαίδευση είναι δικαίωμα το οποίο
διαθέτει κάθε πρόσωπο. Στο ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος το δικαίωμα της δωρεάν παιδείας κηρύσσεται πανηγυρικά στο άρθρο 16 παρ. 4, είναι μάλιστα το αρχαιότερο κοινωνικό δικαίωμα στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο, αφού πρωτοεμφανίσθηκε στο σύνταγμα του 1864, ενώ το διακρίνει από τα υπόλοιπα κοινωνικά δικαιώματα η σαφής, οριστική και κατηγορηματική διατύπωσή του τόσο ως προς το εξασφαλιστικό περιεχόμενό του, όσο και ως προς τους φορείς του. Το δικαίωμα στην δωρεάν παιδεία απευθύνεται σε όλους. Η ανισότιμη αντιμετώπιση των φοιτητών που φοιτούν για δεύτερο πτυχίο (μέσω κατατακτήριων εξετάσεων) αλλά και για δεύτερο μεταπτυχιακό πρέπει να σταματήσει. Το ελληνικό κράτος υποτίθεται δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσει κάποιος επιπλέον σπουδές μέσω κατατακτήριων εξετάσεων, όπως επίσης και να παρακολουθήσει επιπλέον -πέραν του ενός- προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών. Χωρίς δωρεάν παροχή βιβλίων η δια Βίου μάθηση στην ουσία θα αποτελεί μία φενάκη.
Δωρεάν παιδεία, σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ.4 του Συντάγματος σημαίνει δύο πράγματα, εκτός από την μη καταβολή διδάκτρων, και τη δωρεάν προμήθεια και παροχή των αναγκαίων διδακτικών μέσων, δηλαδή δωρεάν παροχή βιβλίων (και όχι μόνο βέβαια). Το δικαίωμα δωρεάν παιδείας καλύπτει άλλωστε κάθε μορφή οργανωμένης εκπαίδευσης που καταλήγει σε τίτλο σπουδών. Άλλωστε αυταπατάται όποιος θα τολμούσε να υποστηρίξει πως οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες έτσι όπως είναι σήμερα, χωρίς επαρκή αριθμό βιβλίων, χωρίς κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ισοδύναμο μέτρο που θεωρητικά θα μπορούσε να αντικαταστήσει την παροχή βιβλίων. Το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία για όλους είναι ''κενό γράμμα'' χωρίς τη δωρεάν παροχή βιβλίων σε όλους τους φοιτητές, χωρίς διακρίσεις.
Δεν ζητάμε φιλανθρωπία. Το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία είναι κεκτημένο!
Η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948, στο άρθρο 26 αναφέρει ότι η εκπαίδευση είναι δικαίωμα το οποίο διαθέτει κάθε πρόσωπο. Στο ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος το δικαίωμα της δωρεάν παιδείας κηρύσσεται πανηγυρικά στο άρθρο 16 παρ. 4, είναι μάλιστα το αρχαιότερο κοινωνικό δικαίωμα στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο, αφού πρωτοεμφανίσθηκε στο σύνταγμα του 1864, ενώ το διακρίνει από τα υπόλοιπα κοινωνικά δικαιώματα η σαφής, οριστική και κατηγορηματική διατύπωσή του τόσο ως προς το εξασφαλιστικό περιεχόμενό του, όσο και ως προς τους φορείς του. Το δικαίωμα στην δωρεάν παιδεία απευθύνεται σε όλους. Η ανισότιμη αντιμετώπιση των φοιτητών που φοιτούν για δεύτερο πτυχίο (μέσω κατατακτήριων εξετάσεων) αλλά και για δεύτερο μεταπτυχιακό πρέπει να σταματήσει. Το ελληνικό κράτος υποτίθεται δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσει κάποιος επιπλέον σπουδές μέσω κατατακτήριων εξετάσεων, όπως επίσης και να παρακολουθήσει επιπλέον -πέραν του ενός- προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών. Χωρίς δωρεάν παροχή βιβλίων η δια Βίου μάθηση στην ουσία θα αποτελεί μία φενάκη. Δωρεάν παιδεία, σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ.4 του Συντάγματος σημαίνει δύο πράγματα, εκτός από την μη καταβολή διδάκτρων, και τη δωρεάν προμήθεια και παροχή των αναγκαίων διδακτικών μέσων, δηλαδή δωρεάν παροχή βιβλίων (και όχι μόνο βέβαια). Το δικαίωμα δωρεάν παιδείας καλύπτει άλλωστε κάθε μορφή οργανωμένης εκπαίδευσης που καταλήγει σε τίτλο σπουδών. Άλλωστε αυταπατάται όποιος θα τολμούσε να υποστηρίξει πως οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες έτσι όπως είναι σήμερα, χωρίς επαρκή αριθμό βιβλίων, χωρίς κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ισοδύναμο μέτρο που θεωρητικά θα μπορούσε να αντικαταστήσει την παροχή βιβλίων. Το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία για όλους είναι ''κενό γράμμα'' χωρίς τη δωρεάν παροχή βιβλίων σε όλους τους φοιτητές, χωρίς διακρίσεις. Δεν ζητάμε φιλανθρωπία. Το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία είναι κεκτημένο!