Αρχική Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευσηΆρθρο 48: Θέματα Ιδιωτικών Σχολείων, Φροντιστηρίων και Κέντρων Ξένων ΓλωσσώνΣχόλιο του χρήστη ΧΑΧΛΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ | 24 Ιουνίου 2015, 18:32
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμοι Κύριοι, 1.Μου διαφεύγει εντελώς από που πηγάζει το δικαίωμα της πολιτείας να απαγορεύει την χρήση εγκαταστάσεων και υποδομών κατά την επιθυμία τους, ωφέλειά τους, πρόοδό τους, σε ιδιοκτήτες για νόμιμους σκοπούς.Υποδομές που έχουν δημιουργήσει δαπανώντας κεφάλαιο,πληρώνοντας εισφορές ΙΚΑ κατά την κατασκευή,ΦΠΑ,ΕΝΦΙΑ και άλλους φόρους και επιβαρύνσεις υπέρ τρίτων. 2.Δεν αντιλαμβάνομαι καθόλου την ωφέλεια που θα έχει στη εκπαιδευτική διαδικασία και λειτουργία η προστασία του εκπαιδευτικού από απόλυση. Εάν είναι καλός στην δουλειά του θα ανταμειφθεί,θα βοηθήσει τον οργανισμό να προοδεύσει, αν όχι κάποιος καλύτερος πρέπει να εργαστεί στην θέση του, θα προσφέρει περισσότερα στον μαθητή. 3.Συμφωνώ απολύτως με τα σχόλια : α. Αντωνης Π (Αντιγράφω). "Kύριοι, καταρχήν θα έπρεπε στο παρόν νομοσχέδιο να υπάρχει ως αρχή η υποστήριξη του Έλληνα μαθητή και γονιού με μια μικρή παράγραφο στην οποία α) να προσφέρει και στον μαθητή του ιδιωτικού σχολείου,εφόσον θεωρείται ισότιμος πολίτης, τα σχολικά βιβλία δωρεάν,όπως και στον μαθητή του δημόσιου σχολείου β)οι γονείς που επιλέγουν το ιδιωτικό σχολείο, τις περισσότερες φορές λόγω ανεπάρκειας του δημόσιου, να μην φορολογούνται δύο φορές, μία για τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου και μία ως τεκμήριο για την αρτιότερη μόρφωση και ασφάλεια του παιδιού τους. Σήμερα σε κανέναν δεν περισσεύουν χρήματα, παρά μόνο αν κρίνει ότι η επιλογή του σχολείου γίνεται, για λόγους που έχει αποκλειστικά ο ίδιος ως γονιός, αφού σταθμίσει τα μοντέλα της ιδιωτικής και δημόσιας εκπαίδευσης που θέλει να επιλέξει για το μοναδικό παιδί του. Τα ελληνικά ιδιωτικά σχολεία δε στηρίζονται με καμιά επιχορήγηση από το κράτος, ως όφειλε,παρότι στους δύσκολους σημερινούς καιρούς προσφέρουν ανακούφιση στον κρατικό προϋπολογισμό και πολλές θέσεις εργασίας σε συμπολίτες μας, στηρίζοντας την ελληνική οικογένεια. Τέλος, προσφέρουν υψηλές εκπαιδευτικές υπηρεσίες και αξίες στους μαθητές τους, οι οποίοι κυρίως προέρχονται από τη μεσαία τάξη. Το κάθε σχολείο επενδύει στους εργαζόμενους σε αυτό, είτε ο εργαζόμενος είναι εκπαιδευτικός, διοικητικό προσωπικό, οδηγός, συνοδός, καθαρίστρια ή έχει άλλη ειδικότητα που προσφέρει στους μαθητές του υπηρεσίες. Όλοι οι εργαζόμενοι έχουν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη ίσα δικαιώματα και ανάλογες απολαβές σύμφωνα με την ειδικότητα και τις σπουδές τους. Δυστυχώς με το άρθρο 48 του παρόντος νομοσχεδίου, παραχωρούνται στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς προνόμια,τόσο στα εργασιακά (μονιμότητα)όσο και στα οικονομικά, όπου δημιουργείται μία νέα κατηγορία προνομιούχων εργαζομένων οι οποίοι θα έχουν, κατ’ αρχάς τη σιγουριά,ότι ακολουθούν το μισθολόγιο των δημόσιων εκπαιδευτικών και επικουρικά θα διεκδικούν και ΣΣΕ. Πιστεύω ότι δε γνωρίζετε την ακριβή λειτουργία των υπηρεσιακών συμβουλίων, τα οποία αποφασίζουν για την εγκυρότητα και νομιμότητα των απολύσεων και των οποίων οι περισσότερες, αν όχι όλες οι αποφάσεις, εμπεριέχουν νομικά λάθη, αλλά κυρίως διακρίνονται για την άρνηση της ανάγκης απομάκρυνσης του «κακού» εργαζόμενου, λόγω της «κακής» συναδελφικότητας. Στο σημείο αυτό γνωρίζετε πολύ καλά ότι ο σωστός εκπαιδευτικός σε καμία περίπτωση δεν απομακρύνεται από κανέναν εργοδότη, καθώς αποτελεί κεφάλαιο για το σχολείο του. Τέλος, αν είχατε διαβουλευθεί και δεν είχατε τη μονόπλευρη συνδικαλιστική ενημέρωση, αλλά γνωρίζατε την πραγματικότητα, η φιλοσοφία του άρθρου 48 τόσο στο θέμα της «μονιμότητας», όσο και σε αυτό των υπηρεσιακών συμβουλίων θα ήταν εντελώς διαφορετική και κυρίως ορθολογική." β.Παππάς Π (Αντιγράφω. Λυπούμαι που ατόνησε το μονοτονικό). "Θα ήθελα, να ξεκινήσω με μια μεγάλη αντίφαση που θεωρώ πως υπάρχει εδώ. Από τη μια μας δίνεται το δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα την γνώμη μας για νόμους του κράτους, που αποτελεί θεμέλιο της σωστής δημοκρατίας. Απο την άλλη όμως νομοθετείτε σαν ολοκληρωτικό και αναχρονιστικό καθεστώς. Αναφέρομαι στο άρθρο που απαγορεύει την λειτουργία φροντιστηρίων μέσα σε ιδιωτικά σχολεία. Με ποιο δημοκρατικό και εκσυγχρονιστικό σκεπτικό το κάνετε αυτό; Νομίζω πως βρίσκεστε, ακουσια θελω να πιστευω, σε εντελως λαθος κατευθυνση. Οι παροχες και η τεχνογνωσια των ιδιωτικων σχολειων μπορει με τον τροπο αυτο να μεταφερθει και σε μαθητες που δεν εχουν τις οικονομικες δυνατοτητες να ακολουθησουν τα πρωινα προγραμματα των ιδιωτικων σχολειων. Φροντιστηριο ομως τα παιδια αυτα θα πηγαιναν. Γιατι λοιπον να μην πανε σε κατι καλυτερο. Η διαμορφωση μιας ελευθερης αγορας και ανταγωνισμου μονο υπερ των καλων και του λαου ειναι. Οι πρακτικες μεσαιωνα δεν αρμοζουν στην εποχη μας. Ο κλασσικος αρχαιος πολιτισμος μας ξεχωρισε γιατι βασιστηκε στην ελευθερια της σκεψης και οχι στην χαλιναγωγηση της. Με την ρυθμιση αυτη θεωρω πως μονο κακο προκαλειτε. Ανθρωποι θα χασουν την δουλεια τους και πολυτιμη τεχνογνωσια θα παραμενει ακριβη για τους πλουσιους, ιδεες που δεν φαινεται να εκπροσωπειτε. Μετα απο τετοια πολιτισμικη ιστορια δεν νομιζω πως μας ταιριαζει η ιστορια με τους δυο γειτονες οπου ο ενας απο αυτους οντας προοδευτικος και εργατικος καταφερε να εχει πολυ καλο και γονιμο χωραφι ενω ο αλλος αντι να προσπαθησει να τον ξεπερασει δουλευοντας, ευχοταν μονο να του ψοφησει ο γαιδαρος και να καταστραφει η σοδεια του. Ευχομαι να αποσυρετε οτι μας γυρναει πισω." 4. Εφέτος τον Απρίλιο παρακολούθησα τον ημερήσιο απολογισμό μίας τάξης ενός ιδιωτικού σχολείου (Γ'Γυμνασίου) το οποίο διεξήγαγε εκπαιδευτική εκδρομή, σε χώρο του ξενοδοχείου που διέμεναν. Ένοιωσα αισιοδοξία και βεβαιότητα ότι από αυτή την εκπαιδευτική διαδικασία μόνο σοβαροί, υπεύθυνοι δημοκράτες πολίτες και χρήσιμοι, ικανοί επαγγελματίες, θα δημιουργηθούν. Και είμαι σίγουρος ότι θα συναντήσουμε τα επόμενα χρόνια πάρα πολλούς ιδιαίτερα ικανούς πολίτες, ξεχωριστής ποιότητας που εκπαιδεύτηκαν σ'αυτό το επαρχιακό εκπαιδευτήριο. Παρόμοια προσπάθεια σε δημόσιο σχολείο είναι σπάνια (αν και υπάρχουν μερικές εξαιρετικές περιπτώσεις μετρούμενες στα δάκτυλα του ενός χεριού) και αυτό θα πρέπει να μας απασχολήσει αν και η απάντηση βρίσκεται στην απουσία άμιλλας και αξιολόγησης,περιπτώσεις στις οποίες δυστυχώς το υπουργείο δεν είναι αρωγός. Αυτό το άρθρο με τους περιορισμούς που θέτει μου προκαλεί απαισιοδοξία. 5. Πουθενά δεν θίγει τα κακώς κείμενα της ελληνικής παραπαιδείας που κινείται εκτός νομιμότητας και για τα οποία μόνο η αναφορά τους θα ήταν εκτενέστερη όλου του νομοθετήματος. Με πραγματικό ενδιαφέρον Γιος παλαιού εκπαιδευτικού, Απόφοιτος Φυσικού Τμήματος Πανεπιστημίου Κρήτης Πατέρας Όχι εκπαιδευτικός στο επάγγελμα.