Αρχική Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευσηΆρθρο 48: Θέματα Ιδιωτικών Σχολείων, Φροντιστηρίων και Κέντρων Ξένων ΓλωσσώνΣχόλιο του χρήστη Λευτέρης Β. | 25 Ιουνίου 2015, 10:04
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμοι κύριοι, Θεωρώ ότι η κατάργηση από την Υπουργείο Παιδείας των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών στα ιδιωτικά σχολεία δεν έχει λογική, ούτε, κατά βάση, υπόσταση. Καταρχήν θα έπρεπε στο παρών νομοσχέδιο να υπάρχει ως αρχή η υποστήριξη του Έλληνα μαθητή και γονιού α) να προσφέρει καί στον μαθητή του ιδιωτικού σχολείου, εφόσον θεωρείται ισότιμος πολίτης, τα σχολικά βιβλία δωρεάν, όπως και στον μαθητή του δημόσιου σχολείου β)οι γονείς που επιλέγουν το ιδιωτικό σχολείο, τις περισσότερες φορές λόγω ανεπάρκειας του δημόσιου, να μην φορολογούνται δύο φορές, μία για τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου και μία ως τεκμήριο για την αρτιότερη μόρφωση και ασφάλεια του παιδιού τους. Σήμερα σε κανέναν δεν περισσεύουν χρήματα, παρά μόνο αν κρίνει ότι η επιλογή του σχολείου γίνεται, για λόγους που έχει αποκλειστικά ο ίδιος ως γονιός, αφού σταθμίσει τα μοντέλα της ιδιωτικής και δημόσιας εκπαίδευσης που θέλει να επιλέξει για το παιδί του. Τα ελληνικά ιδιωτικά σχολεία προσφέρουν πολλές θέσεις εργασίας σε συμπολίτες μας, στηρίζοντας την ελληνική οικογένεια. Προσφέρουν υψηλές εκπαιδευτικές υπηρεσίες και αξίες στους μαθητές τους, οι οποίοι κυρίως προέρχονται από τη μεσαία τάξη. Το κάθε σχολείο επενδύει στους εργαζόμενους σε αυτό, είτε ο εργαζόμενος είναι εκπαιδευτικός, διοικητικό προσωπικό, οδηγός, συνοδός, καθαρίστρια ή έχει άλλη ειδικότητα που προσφέρει στους μαθητές του υπηρεσίες. Όλοι οι εργαζόμενοι έχουν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη ίσα δικαιώματα και ανάλογες απολαβές σύμφωνα με την ειδικότητα και τις σπουδές τους. Το σκεπτικό ότι απαγορεύεται η λειτουργία των εσωτερικών φροντιστηρίων και των κέντρων ξένων γλωσσών στα ιδιωτικά σχολεία, επειδή το υπουργείο επιθυμεί την ελάφρυνση των μαθητών και των οικογενειών τους από επί πλέον φροντιστηριακά μαθήματα δεν έχει βάση διότι στην πράξη για να υπάρξει ελάφρυνση θα πρέπει να αναμορφωθεί το εκπαιδευτικό και εξεταστικό σύστημα που δημιουργεί την ανάγκη για επιπλέον φροντιστηριακές ώρες. Όσο η ανάγκη υπάρχει δεν μπορεί να απαγορευτεί. Οι γονείς θα φροντίσουν για την ικανοποίησή της και αν απαγορεύεται να την ικανοποιήσουν στα σχολεία των παιδιών τους, θα στραφούν στα, κατά κανόνα, αδήλωτα ιδιαίτερα μαθήματα ή στα παράνομα «γκρουπάδικα», δηλαδή στην παραοικονομία. Αν εφαρμοστεί η απαγόρευση αυτή, τα ιδιωτικά σχολεία θα αναγκαστούν να απολύσουν και τους εκπαιδευτικούς που εργάζονταν για την παροχή αυτών των υπηρεσιών αλλά και πολλούς άλλους εργαζομένους που παρείχαν υποστηρικτικές υπηρεσίες για την παροχή των προγραμμάτων αυτών, όπως γραμματείς, οδηγούς, συνοδούς, καθαρίστριες κλπ. Συνεπώς η απαγόρευση θα ζημιώσει όχι μόνο τους γονείς και μαθητές αλλά και τους εργαζόμενους.