Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ' | 25 Ιουνίου 2015, 19:14

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμοι κύριοι, από τη διατύπωση των επιμέρους διατάξεων του άρθρου 48 γίνεται αντιληπτό ότι πρόκειται για φωτογραφικές ρυθμίσεις εναντίον των φορέων της μη τυπικής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Προφανώς οι ιθύνοντες αδιαφορώντας για τον ουσιαστικό διάλογο επιλέγουν μονομερώς τους συνομιλητές και «συμμάχους» τους αδιαφορώντας επιδεικτικά γι’ αυτούς που δομούν και λειτουργούν ένα φροντιστήριο. Με τις παραγράφους 2 και 3 ο έλεγχος των φροντιστηρίων ως προς τα προγράμματα, τα τμήματα και τους εργαζόμενους επιστρέφει στα κατά τόπους γραφεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και από εκεί στις διευθύνσεις του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) και στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Δηλαδή, αντί να ακολουθηθούν μέθοδοι απλοποίησης των διαδικασιών δημιουργούνται πρόσθετες γραφειοκρατικές υποχρεώσεις. Επιπλέον στο μυαλό του συντάκτη υπάρχει μόνο η κρατική αντίληψη του οργανωτικού ελέγχου ενός εκπαιδευτικού φορέα, αφού «σκοπίμως αγνοεί» ότι τα φροντιστήρια οργανώνουν τα προγράμματά τους σύμφωνα με τις ανάγκες υποστήριξης των μαθητών τους -και όλα αυτά δηλώνονται στο σύστημα Εργάνη του Υπουργείου Εργασίας. Επίσης, με την παράγραφο 6, ορίζονται οι 21 ώρες απασχόλησης για την πλήρη ασφάλιση 25 ενσήμων του εκπαιδευτικού των φροντιστηρίων. Στα κρατικά σχολεία ως πλήρες ωράριο ορίζονται οι 23 ώρες, ενώ σε αυτές προστίθενται και διοικητικά καθήκοντα 7 ωρών (σύνολο 30 ώρες). Στην περίπτωση αυτή το Υπουργείο Παιδείας -ως άλλο Υπουργείο Εργασίας - υπερβαίνει τις αρμοδιότητές του και αυθαιρετεί ορίζοντας το ωράριο εργασίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις εκπαίδευσης -γεγονός που προβληματίζει ως προς τη σκοπιμότητα, αλλά και προκαλεί ερωτηματικά ως προς το σύννομο περιεχόμενο αυτής της διάταξης. Περιέργως –αν και το υπουργείο αποπειράται να «τακτοποιήσει» την εκπαίδευση- δεν γίνεται αναφορά στην εκπαιδευτική παραοικονομία, η οποία ενδημεί και ανδρώνεται στο χώρο των ιδιαιτέρων μαθημάτων από επίορκους εκπαιδευτικούς του κρατικού σχολείου ή από παράνομους ιδιώτες. Από την άλλη, ενώ το υπουργείο παρεμβαίνει στη λειτουργία των φροντιστηρίων, δεν ενδιαφέρεται ούτε ρυθμίζει τα οικοδιδασκαλεία, τα οποία λειτουργούν ανεξέλεγκτα ανά τη χώρα ως επίσημα φροντιστήρια. Τα νόμιμα Φροντιστήρια ως έκφραση της μη τυπικής εκπαίδευσης υπάρχουν σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο, αλλά πουθενά δεν διώκονται ούτε επιχειρείται παρέμβαση στη λειτουργία τους σα να ευθύνονται αυτά για τα δεινά της εκπαίδευσης. Με εκτίμηση ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ