Ποιο νέο παιδί , που πετυχαίνει να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο , δεν επιθυμεί να ζήσει ανεξάρτητο , και μακριά από το στενό οικογενειακό περιβάλλον του , να κάνει καινούργιους φίλους , να γνωρίσει νέα πράγματα κτλ. Και αυτό ως ένα βαθμό είναι θεμιτό και απαραίτητο . Όμως για εμάς τα παιδιά της πολύτεκνης οικογένειας , αφού κατορθώνουμε να ‘’μπούμε’’ στο Πανεπιστήμιο , ανταγωνιζόμενοι τους συνυποψήφιους μας , σε συνθήκες ασυγκρίτως δυσμενέστερες , κατά την περίοδο της προετοιμασίας (οικονομική δυσχέρεια για το φροντιστήριο , στενότητα χώρου για μελέτη , φορτισμένο περιβάλλον από τα πρόσθετα προβλήματα , είναι μόνο μερικά …) , είμαστε επιπλέον υποχρεωμένοι και μετά την εισαγωγή μας να συνεχίζουμε να μοιραζόμαστε και πάλι με τα αδέλφια μας τα πάντα , μέσα στο ίδιο το περιβάλλον ή πολύ κοντά σ’αυτό , ώστε να φαντάζει πολυτέλεια και αδιανόητο για εμάς , αυτό που οι συμφοιτητές μας θεωρούν φυσιολογικό και επιβεβλημένο , δηλ. ‘’ ανέμελα φοιτητικά χρόνια ‘’. Ωστόσο είναι αδήριτη ανάγκη να σπουδάσουμε για να δούμε μια καλύτερη μέρα , να βοηθήσουμε και τα άλλα μας αδέλφια που ακολουθούν και να συμβάλλουμε με οποιοδήποτε τρόπο στις υποχρεώσεις της οικογένειας . Περιμένουμε λοιπόν από την Πολιτεία να συμμεριστεί τις αγωνίες και τις προσπάθειες μας και να ικανοποιήσει ένα ελάχιστο δίκαιο αίτημά μας , να μας διευκολύνει στις μεταγραφές μας , προσθέτοντας την περίπτωση γ’ στο άρθρο 12 , παρ.8 ,με την παρακάτω διατύπωση : ‘’ πολύτεκνοι και τέκνα πολυτέκνων , που πέτυχαν ή φοιτούν σε σχολές ή τμήματα ΑΕΙ ή ΤΕΙ , μεταγράφονται στην αντίστοιχη σχολή ή τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ , που είναι πλησιέστερη στον τόπο κατοικίας τους ή εκεί όπου φοιτά ο (η) αδελφός (η) τους και στο αντίστοιχο έτος ,η δε πολυτεκνική ιδιότητα τους αποδεικνύεται με βάση την παρ.9 του άρθρου 67 του Ν. 4316/2014 ‘’ . Με την ελπίδα ότι δεν θα μας απογοητεύσει το υπουργείο της ‘’Παιδείας’’ μας , σας ευχαριστώ προκαταβολικώς !
Ποιο νέο παιδί , που πετυχαίνει να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο , δεν επιθυμεί να ζήσει ανεξάρτητο , και μακριά από το στενό οικογενειακό περιβάλλον του , να κάνει καινούργιους φίλους , να γνωρίσει νέα πράγματα κτλ. Και αυτό ως ένα βαθμό είναι θεμιτό και απαραίτητο . Όμως για εμάς τα παιδιά της πολύτεκνης οικογένειας , αφού κατορθώνουμε να ‘’μπούμε’’ στο Πανεπιστήμιο , ανταγωνιζόμενοι τους συνυποψήφιους μας , σε συνθήκες ασυγκρίτως δυσμενέστερες , κατά την περίοδο της προετοιμασίας (οικονομική δυσχέρεια για το φροντιστήριο , στενότητα χώρου για μελέτη , φορτισμένο περιβάλλον από τα πρόσθετα προβλήματα , είναι μόνο μερικά …) , είμαστε επιπλέον υποχρεωμένοι και μετά την εισαγωγή μας να συνεχίζουμε να μοιραζόμαστε και πάλι με τα αδέλφια μας τα πάντα , μέσα στο ίδιο το περιβάλλον ή πολύ κοντά σ’αυτό , ώστε να φαντάζει πολυτέλεια και αδιανόητο για εμάς , αυτό που οι συμφοιτητές μας θεωρούν φυσιολογικό και επιβεβλημένο , δηλ. ‘’ ανέμελα φοιτητικά χρόνια ‘’. Ωστόσο είναι αδήριτη ανάγκη να σπουδάσουμε για να δούμε μια καλύτερη μέρα , να βοηθήσουμε και τα άλλα μας αδέλφια που ακολουθούν και να συμβάλλουμε με οποιοδήποτε τρόπο στις υποχρεώσεις της οικογένειας . Περιμένουμε λοιπόν από την Πολιτεία να συμμεριστεί τις αγωνίες και τις προσπάθειες μας και να ικανοποιήσει ένα ελάχιστο δίκαιο αίτημά μας , να μας διευκολύνει στις μεταγραφές μας , προσθέτοντας την περίπτωση γ’ στο άρθρο 12 , παρ.8 ,με την παρακάτω διατύπωση : ‘’ πολύτεκνοι και τέκνα πολυτέκνων , που πέτυχαν ή φοιτούν σε σχολές ή τμήματα ΑΕΙ ή ΤΕΙ , μεταγράφονται στην αντίστοιχη σχολή ή τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ , που είναι πλησιέστερη στον τόπο κατοικίας τους ή εκεί όπου φοιτά ο (η) αδελφός (η) τους και στο αντίστοιχο έτος ,η δε πολυτεκνική ιδιότητα τους αποδεικνύεται με βάση την παρ.9 του άρθρου 67 του Ν. 4316/2014 ‘’ . Με την ελπίδα ότι δεν θα μας απογοητεύσει το υπουργείο της ‘’Παιδείας’’ μας , σας ευχαριστώ προκαταβολικώς !