Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γλαύκη' | 3 Δεκεμβρίου 2009, 19:27

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι 38 χρονών και σας γράφω από το παιδικό μου δωμάτιο. Σ' αυτό το δωμάτιο διάβαζα ως μάθήτρια για να περάσω στις πανελλαδικές και να πραγματοποιήσω το μεγάλο μου όνειρο: να γίνω φιλόλογος. Αποστήθιζα την ιστορία (μαζί με τα κόμματα και τις τελείες) και τη "δίδασκα" σε φανταστικούς μαθητές για ν' αντέχω... Στο πανεπιστήμιο μου δόθηκαν ευκαιρίες να συνεχίσω στο εξωτερικό ή να κάνω μεταπτυχιακό, αλλά αρνήθηκα με τη σκέψη να βρεθώ όσο γίνεται γρηγορότερα κοντά σ' αυτούς τους μαθητές που σχεδόν τους ήξερα... Όταν γράφτηκα στην επετηρίδα είχα σειρά 18500. Αδιέξοδο... 1998 πρώτος ΑΣΕΠ. Δεν ήθελα να δώσω, όπως χιλιάδες άλλοι. Ήξερα ότι το μέτρο θα περάσει. Πήγα. Ή μάλλον πήγα συνοδεία Αστυνομίας. Οι συνάδελφοι μου φώναξαν: "ντροπή σου". Έκλαιγα. Γράψαμε 8 ώρες χωρίς διάλειμμα. Από έξω οι συνάδελφοι χτύπαγαν με σίδερα τα κάγκελα, για να δημιουργήσουν φασαρία. Ήθελα να πάω μαζί τους. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα είχα κοπεί για 0,5 σε ένα μάθημα (δε γινόταν ακόμα συμψηφισμός, υπήρχε η βάση του 14 σε κάθε μια από τις 5 ενότητες. Είχα γράψει πέντε 17 κι ένα 13,5) Έμεινα δύο χρόνια άνεργη... 2000 δεύτερος ΑΣΕΠ. Ξημερώματα σε άλλη πόλη. Οι συνάδελφοι περισσότεροι. Ένας έπαθε έμφραγμα από το άγχος. Μία κοπέλα δίπλα μου την έπιασαν οι πόνοι της γέννας. Έγραφα ό,τι ήξερα. Σάμπως υπήρχε ύλη; Κόπηκα πάλι σε ένα μάθημα. Έμεινα δύο χρόνια άνεργη... 2002 τρίτος ΑΣΕΠ. Αλλάξαμε πόλη. "Πιο καλύτερα" που λέει κι ο πατέρας μου. Μου έφερε γούρι. Πέρασα τη βάση για 0,2 μόρια. Πήρα τα πάνω μου. Στον επόμενο είπα. Έμεινα δύο χρόνια άνεργη... 2004 τέταρτος ΑΣΕΠ.Θριάμβος. Πέρασα κατά πολύ την προηγούμενη βάση των διοριστέων. Αλλά, δεν έφτανε πια. Οι συνάδελφοι που έδιναν ήταν χιλιάδες και οι θέσεις ελάχιστες. Δεν πειράζει είπα, θα μείνω άλλα δυο χρόνια άνεργη... 2005 Τελικά, με τα μόρια του ΑΣΕΠ κλήθηκα ωρομίσθια. Μακριά βέβαια. Αλλά ποιος νοιάζεται, όταν πρόκειται να μπει στην τάξη πρώτη φορά; Μου έδωσαν 10 ώρες μοιρασμένες σε 5 μέρες κι όλες την πρώτη ώρα, για να μην αλλάξει το πρόγραμμα των μονίμων. Δέχτηκα μπροστά στα έκπληκτα αυτιά της υπαλλήλου της Δευτεροβάθμιας. Εγώ θα πήγαινα! Μοναδική εμπειρία. Επιτέλους συνάντησα τους μαθητές μου. Τους δικούς μου μαθητές. Και δεν ήμουν πια άνεργη. Πληρώθηκα μετά από ένα χρόνο 1500 ευρώ. Λίγα είναι; 2006 κι ενώ ήμουν ωρομίσθια είχαμε πάλι ΑΣΕΠ (ο 5ος μου). Ο διευθυντής δεν μου έδωσε άδεια την προηγούμενη. Έτσι πήγα κατευθείαν στο εξεταστικό κέντρο αδιάβαστη. Κι ούτε μ' ένιαζε να γράψω. Είχα μπει ήδη σε τάξη.Ευτυχώς πήρα αρκετά μόρια. 2007. Κλήθηκα επιτέλους ωρομίσθα στο νομό μου... Μεγαλεία... 2008. Κλήθηκα αναπληρώτρια... Ήμουν πια κανονική καθηγήτρια. Έτσι νόμιζα. Το όνειρο της μονιμοποίησης ερχόταν δειλά στην επιφάνεια. Λες; 2009. Έκτος ΑΣΕΠ. Κόπηκα για λίγο στα αρχαία (όταν στο σχολείο δίδασκα τα αρχαία της κατεύθυνσης), ενώ στη διδακτική και τα παιδαγωγικά αρίστευσα. 2009. Άργησα (λόγω των εκλογών), αλλά τελικά ξαναδιορίστηκα αναπληρώτρια.Δουλεύω τόσους μήνες κι είμαι απλήρωτη και κοντεύουν Χριστούγεννα, αλλά πάω με χαρά στη δουλειά. Κάτι πήρε το αυτί μου ότι θα καταργηθούν οι πίνακες προϋπηρεσίας και θα διοριζόμαστε μόνο μέσω ΑΣΕΠ. Στο τέλος της φετινής χρονιάς θα έχω συμπληρώσει 27 μόρια προϋπηρεσίας και 3 επιτυχίες στον ΑΣΕΠ. Αν η μεταβατική περίοδος διαρκέσει ένα χρόνο και δεν απορροφηθούν όλοι όσοι είναι γραμμένοι στον πίνακα του 24μηνου, δεν θα διοριστώ. Και θα πρέπει να ξαναδώσω ΑΣΕΠ. Ο κόσμος έξω προετοιμάζεται για τα Χριστούγεννα κι εμείς κάνουμε "διαβούλευση" για τη ζωή μας. Τη συζητάμε. Την προαποφασίζουμε, λες και ξέρουμε τις ιδιαιτερότητες της ζωής του καθένα. Όλοι, και οι επιτυχόντες μη διοριστέοι του ΑΣΕΠ και οι έχοντες μόνο προϋπηρεσία, έναν καημό έχουν: να μπουν επιτέλους στην τάξη. Και θέλουν αξιοκρατία, ναι. Και έχουν δίκιο ο καθένας από την πλευρά του. Το θέμα που επιχειρείτε να λύσετε είναι ακανθώδες και πονάει. Υποτίθεται πως πρέπει εδώ να καταθέσουμε προτάσεις. Δεν έχω πρόχειρες. Ξέρω ποια βολεύει εμένα. Αλλά αυτό δεν είναι πρόταση. Είναι συμφέρον. Ξέρω μόνο ότι έγινα 38 χρονών και δεν μπόρεσα να σταθώ στα πόδια μου οικονομικά και να βγω από το παιδικό μου δωμάτιο. Πείτε μου μόνο αυτό: Θα με βάλετε να ξαναδώσω ΑΣΕΠ;