• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Κόλλιας' | 25 Νοεμβρίου 2009, 20:15

    Η αλλαγή στο σύστημα πρόσληψης μπορεί να γίνει σταδιακά. Να κινηθούμε προς τον ΑΣΕΠ (όπου όμως μάλλον αξίζει να εξεταστούν περισσότερο οι ερωτήσεις που μπαίνουν) με κάποια προσμέτρηση (μικρή) προυπηρεσίας αλλά σε προοπτική πχ πενταετίας. Έτσι όποιος αποφασίζει να ακολουθήσει την οδό των ωρομισθίων και αναπληρωτών τώρα να ξέρει ότι το κάνει για τρέχοντα έξοδα και καλύτερη προετοιμασία για τον ΑΣΕΠ. Από την άλλη όσοι σχεδίασαν στη βάση των προηγούμενων νομοθεσιών και έχουν ήδη επενδύσει αρκετά σε αυτό θα πρέπει να μπορούν να ακολουθήσουν την υπάρχουσα πορεία. Μια τέτοια κίνηση θα πρέπει να συνδιαστεί με εξορθολογισμό της διαδικασίας εκπαίδευσης των μελλοντικών εκπαιδευτικών ιδιαίτερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση: Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν τμήματα που να εκπαιδεύουν πχ Φυσικούς, εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας. Υπάρχουν τμήματα που εκπαιδεύουν πχ δυνάμει ερευνητές Φυσικούς με ελλειπή προετοιμασία για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Είναι δουλειά της πολιτείας το να μην αναγκάζει αυτούς τους ανθρώπους να ξεκινούν την επαγγελματική τους ζωή με μειονεκτήματα που τους φορτώνουν τα συμφέροντα άλλων. (το "πρώτα ο μαθητής" ίσως έχει εφαρμογή και εκεί) Νομίζω ότι η υπουργός αντιλαμβανόμενη τη σημασία του ζητήματος δεν θα θέσει ως προταιρετότητα τον πειρασμό που αισθάνεται ο πολιτικός να "αφήσει το στίγμα του" με εντυπωσιακές κινήσεις. Επίσης κατά τη γνώμη μου μια αλλαγή στην εκπαίδευση θα πετύχει αν η υπουργός καταφέρει, παρά το ότι πιθανώς αισθάνεται ότι αυτή και οι συνεργάτες της είναι σε πολλά σημεία πιο "προχωρημένη" από τους περισσότερους εκπαιδευτικούς, να αναπτύξει και να εμπιστευτεί ανθρώπους από το χώρο της δημοσιουπαλληλίας δίνοντάς τους πραγματική διακριτική ευχέρεια. Η υπουργός και οι υφυπουργοί και οι γενικοί γραμματείς θα παρέλθουν. Ο οργανισμός που θα μείνει πίσω θα έχει μάθει να μαθαίνει;