Αρχική Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευσηΆρθρο 27: Διευθυντής ερευνητικού κέντρου – Διευθυντές ινστιτούτωνΣχόλιο του χρήστη Γεράσιμος Κορρές Ερευνητής ΕΛΚΕΘΕ | 26 Ιουνίου 2015, 23:06
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1. Παρατηρήσεις επί της συγκρότησης και σύνθεσης της ειδικής 7μελούς επιτροπής κρίσης της παραγράφου 9 του ν. 4310/2014. Ο Κατάλογος Α έχει σημαίνοντα ρόλο στην εκλογή Διευθυντή μιας και από τον κατάλογο αυτό επιλέγονται τελικά τα 5 από τα 7 μέλη της ειδικής επιτροπής κρίσης. Πρώτο αρνητικό σημείο είναι ότι τα 15 (τουλάχιστο) μέλη του Καταλόγου Α προτείνονται από το ΔΣ του Κέντρου και όχι από το σύνολο του ερευνητικού προσωπικού του Κέντρου ή του Ινστιτούτου ("για τη συγκρότηση της ειδικής επιτροπής κρίσης της παραγράφου 9 του ν. 4310/2014, όπως ισχύει, το διοικητικό συμβούλιο του ερευνητικού κέντρου προτείνει στο ΕΣΕΚ κατάλογο τουλάχιστον δεκαπέντε (15) μελών, που έχουν τα προσόντα ερευνητών Α΄ βαθμίδας"). Στην συνέχεια (και εδώ έχουμε το δεύτερο αρνητικό σημείο) τα μέλη του καταλόγου αυτού μπορούν να αντικατασταθούν πλήρως από το ΕΣΕΚ χωρίς κανένα περιορισμό ("Το ΕΣΕΚ δικαιούται να προσθέσει και άλλα μέλη στον κατάλογο αυτό ή αντίστοιχα να αφαιρέσει από αυτόν"). Τελικά από τον κατάλογο Α όπως έχει διαμορφωθεί από το ΕΣΕΚ ο εκάστοτε Αναπληρωτής Υπουργός για την Έρευνα επιλέγει ο ίδιος και ορίζει 5 μέλη. Τα υπόλοιπα 2 μέλη της ειδικής επιτροπής επιλέγονται και ορίζονται από το ΕΣΕΚ από τον Κατάλογο Β που απαρτίζεται από 7 ερευνητές Α βαθμίδας οι οποίοι έχουν προταθεί από το ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου/Ινστιτούτου. Τελικό συμπέρασμα: Το ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου/Ινστιτούτου που αποτελεί το βασικό κύτταρο παραγωγής έρευνας και γνώσης, διαδραματίζει έναν μάλλον τυπικό, ιδιαίτερα περιορισμένο και άνευ αποφασιστικής σημασίας ρόλο στην διαδικασία εκλογής Διευθυντών. Τριάντα ακριβώς χρόνια μετά την θέσπιση του νόμου 1514 για την έρευνα, οι διαδικασίες επιλογής/εκλογής διευθυντών κέντρου/ινστιτούτων παραμένουν σχεδόν ίδιες με τους ερευνητές πάντα (και δυστυχώς) στο περιθώριο. 2. Σχόλια επί του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 10: "Η ειδική επιτροπή κριτών αξιολογεί με ειδική αιτιολόγηση τους υποψηφίους και υποβάλλει στον εποπτεύοντα Υπουργό πίνακα κατά τη σειρά αξιολόγησής τους. Για την αξιολόγηση λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του Διευθυντή του ερευνητικού κέντρου, η οποία εκφράζεται ενώπιον της επιτροπής καθώς και η γνώμη των ερευνητών και η γνώμη του λοιπού προσωπικού του ερευνητικού κέντρου ή του ινστιτούτου, εάν πρόκειται για επιλογή διευθυντή ινστιτούτου. " Διαβάζοντας το εδάφιο αυτό δεν είναι ξεκάθαρο με ποια διαδικασία προκύπτει η απόφαση για την τελική σειρά αξιολόγησης των υποψηφίων που υποβάλλεται από την ειδική επιτροπή κρίσης στο εποπτεύοντα Υπουργό. Η σχετική απόφαση της επιτροπής λαμβάνεται ομόφωνα ή με ψηφοφορία και αν ισχύει το δεύτερο ακολουθείται το μοντέλο της απλής ή της ενισχυμένης (5/7) πλειοψηφίας; Δεν είναι επίσης καθόλου ξεκάθαρο η σημασία και το βάρος που δίνεται από την επιτροπή κριτών στην εκπεφρασμένη γνώμη των ερευνητών (κυρίαρχα) και του λοιπού προσωπικού του ερευνητικού κέντρου ή του ινστιτούτου για τους υποψηφίους.