Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔΡΥΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ' | 27 Ιουνίου 2015, 20:27

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΙΕΙΕ Σχετικά με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Παιδείας για την ιδιωτική εκπαίδευση Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες κατά των ιδιωτικών σχολείων, που με ιδιαίτερη σπουδή προωθεί το Υπουργείο Παιδείας, περιλαμβάνουν: 1. Σχέδιο νόμου που έχει ήδη βγει σε διαβούλευση (άρθρο 48). 2. Η Υπουργική Απόφαση ΥΑ Φ8/53470/Δ2/01-04-15, η οποία ήδη δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (Β΄ 688/22 Απριλίου 2015). Η συνδυασμένη εφαρμογή της παραπάνω ΥΑ και των ρυθμίσεων του άρθρου 48 του υπό διαβούλευση Σχεδίου Νόμου επιβεβαιώνουν την πρόβλεψη του Συνδέσμου μας, ότι επιδίωξη της Κυβέρνησης είναι ο στραγγαλισμός των ιδιωτικών σχολείων με διοικητικά μέτρα και νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε να περιέλθουν σε κατάσταση ασφυξίας και να κλείσουν. Παράλληλα, αποκαλύπτουν, όπως είχαμε προειδοποιήσει, την πραγματική σημασία που υπέκρυπτε η ακροτελεύτια πρόταση του ντοκουμέντου ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ (Επιτροπή ελέγχου του κυβερνητικού έργου παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ): «Η φροντιστηριακή και η ιδιωτική εκπαίδευση αποτελούν παθογένεια, η οποία θα εξαλειφθεί μέσω της αναβάθμισης και ουσιαστικοποίησης της δημόσιας». Και όντως, «πριν αλέκτορα φωνήσαι», πριν δούμε τα πρώτα δείγματα της «αναβάθμισης και ουσιαστικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης» βρισκόμαστε ενώπιον ενός πογκρόμ κατά της ιδιωτικής εκπαίδευσης, τελευταία πράξη του οποίου είναι οι στοχευμένοι δήθεν έλεγχοι κατά ιδιωτικών σχολείων από τον ΕΟΠΠΕΠ, εμπνευσμένο και καθοδηγούμενο από τον σύμβουλο του Αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας, κ. Μπουγελέκα, πρώην μέλος του ΔΣ της ΟΙΕΛΕ. Με τα παραπάνω, το άρθρο 48 και την ΥΑ, μπαίνουν τόσοι και τέτοιοι περιορισμοί στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων, που βάσιμα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι στόχος του Υπουργείου είναι να ικανοποιήσει τον καταστατικό σκοπό της ΟΙΕΛΕ, δηλαδή την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ειδικότερα: 1. Το άρθρο 48 του σχεδίου νόμου εισάγει διατάξεις, που όλες επηρεάζουν εξαιρετικά αρνητικά τα ιδιωτικά σχολεία: Παράγραφος 1: Η λειτουργία των φροντιστηρίων και των κέντρων ξένων γλωσσών απαγορεύεται σε όλα τα ιδιωτικά σχολεία. Για άλλη μια φορά, αντί να προχωρούμε στην απελευθέρωση των αγορών και στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το Υπουργείο νομοθετεί προς την αντίθετη κατεύθυνση. Το Υπουργείο υποστηρίζει ότι αυτή η διάταξη εισάγεται «για να απαλλάξει τους μαθητές από επιπλέον μαθήματα» και «να καταργήσει την παράνομη απασχόληση των καθηγητών». Ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος, γιατί η συμμετοχή των μαθητών στα φροντιστηριακά μαθήματα των ιδιωτικών σχολείων ήταν και είναι προαιρετική. Εάν στα ιδιωτικά σχολεία δεν επιτραπεί να προσφέρουν φροντιστηριακά μαθήματα στους μαθητές τους, τότε οι μαθητές αυτοί και οι γονείς τους θα ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους προστρέχοντας είτε σε άλλα φροντιστήρια είτε, το χειρότερο, στα ιδιαίτερα μαθήματα που προσφέρονται από εκπαιδευτικούς κατ’ οίκον. Ως γνωστόν δε, τα μαθήματα αυτά ανήκουν στη μαύρη οικονομία. Ούτε φόρος εισοδήματος ούτε ασφαλιστικές εισφορές καταβάλλονται γι’ αυτά. Όσον αφορά στη δήθεν παράνομη απασχόληση καθηγητών από ιδιωτικά σχολεία, επισημαίνουμε ότι κάθε επιχείρηση στην Ελλάδα είναι από το νόμο υποχρεωμένη να δηλώσει ηλεκτρονικά στο Υπουργείο Εργασίας κάθε εργαζόμενο και το ωράριο εργασίας του. Εάν κατά τη διάρκεια ελέγχου βρεθεί αδήλωτος υπάλληλος να εργάζεται ή ακόμη και δηλωμένος υπάλληλος να εργάζεται εκτός του δηλωμένου ωραρίου του, επιβάλλεται στην επιχείρηση πρόστιμο ανά περιστατικό 10.500€. Ως εκ τούτου, το κράτος έχει εξαιρετικά αποτελεσματικά εργαλεία για τον έλεγχο και τη διαχείριση των σχολείων που παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία. Ο ισχυρισμός όμως ότι η λύση για την πάταξη της παράνομης απασχόλησης, είναι η κατάργηση των θέσεων εργασίας, είναι κοινωνικά και οικονομικά καταστροφικός. Εάν αυτή η διάταξη ψηφιστεί από το κοινοβούλιο, εκτιμούμε ότι τα ιδιωτικά σχολεία θα πρέπει να απολύσουν περισσότερους από 1.000 καθηγητές και λοιπό προσωπικό που απασχολείται σήμερα για την παροχή φροντιστηριακών μαθημάτων. Παράγραφοι 2-6: Αφορούν ειδικά στα Φροντιστήρια ΜΕ και στα Κέντρα ΞΓ. Ωστόσο, προκαλεί απορία και εντύπωση γιατί το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει να παρέμβει στο χώρο της φροντιστηριακής εκπαίδευσης που είναι προαιρετική και τα προγράμματά της δεν καθορίζονται από το Υπουργείο Παιδείας. Ο ισχυρισμός ότι θα βάλει τάξη σε ένα χώρο που ήδη λειτουργεί αποτελεσματικά εδώ και δεκαετίες, δεν είναι πειστικός. Στην πραγματικότητα αποβλέπει στην αύξηση της πελατείας της ΟΙΕΛΕ. Παράγραφος 7: Με την παράγραφο 7 επανεισάγεται ο θεσμός των παρεκκλίσεων από το επίσημο αναλυτικό πρόγραμμα. Η φαινομενικά αθώα και ενθαρρυντική αυτή ρύθμιση προβλέπει: «Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις για την παρέκκλιση και για οποιαδήποτε πρόσθετη εκπαιδευτική δραστηριότητα πέραν του ωρολογίου προγράμματος». Η έως τώρα εμπειρία μας και η δεδηλωμένη πρόθεση του Υπουργείου να ενστερνιστεί τους καταστατικούς σκοπούς της ΟΙΕΛΕ για κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, μας οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι «οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις» θα καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη έως ανέφικτη τη λειτουργία παρέκκλισης από τα ιδιωτικά σχολεία, ενώ η πρόβλεψη «για οποιαδήποτε πρόσθετη εκπαιδευτική δραστηριότητα πέραν του ωρολογίου προγράμματος», καταλαμβάνει ακόμη και την παραπάνω ΥΑ Φ8/53470/Δ2/01-04-15 του Αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας, θέτοντας επιπλέον εμπόδια στα ήδη ασφυκτικά όρια εφαρμογής που επιτρέπει. Παράγραφος 8: «Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργείται η παράγραφος Ζ του άρθρου Πρώτου του Κεφαλαίου Α του ν. 4254/2014 (Α’ 85) και οι παράγραφοι 15 και 16 του άρθρου 47 του ν. 3848/2010 (Α’ 71) και επανέρχονται σε ισχύ τα άρθρα 30 και 33 του νόμου 682/1977 και η παράγραφος 1 του άρθρου 11 του νόμου 1351/1983». Η επαναφορά σε ισχύ των άρθρων 30 και 33 του ν. 682/77 συνδέεται ευθέως με την μονομερή άρση της ισχύος της ΠΥΣ 6/2012, που εκδόθηκε κατ’ επιταγή του ν. 4046/2012. Σύμφωνα με τον ν. 4046 και την ΠΥΣ 6 (παρ.2 του άρθρου 5 της ανωτέρω Π.Υ.Σ.), κάθε διάταξη νόμου, η οποία θεσπίζει όρους που υποκρύπτουν μονιμότητα ή ρήτρες μονιμότητας ή και προβλέπουν την εφαρμογή, αναλογική ή ευθεία διατάξεων του κώδικα περί Δημοσίων Υπαλλήλων καθίστανται πλέον ανενεργές και ανεφάρμοστες. Σύμφωνα με τις διατάξεις του προηγούμενου νόμου που θέλει το Υπουργείο να επαναφέρει σε ισχύ, οι όροι μονιμότητας για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς επανεισάγονται στη χειρότερη δυνατή μορφή τους: Ο πρωτοεισερχόμενος στον κλάδο ιδ. εκπαιδευτικός αρχικά προσλαμβάνεται υποχρεωτικά με σύμβαση ορισμένου χρόνου διετίας. Αν καταγγελθεί η σύμβασή του στη λήξη του συμβολαίου, αντίθετα με ό,τι ισχύει για όλους τους άλλους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, λαμβάνει ως αποζημίωση απόλυσης μισθούς 2 μηνών. Αν δεν καταγγελθεί, η σύμβασή του μετατρέπεται υποχρεωτικά σε ορισμένου χρόνου τετραετούς διάρκειας. Στη διάρκεια της τετραετίας δεν επιτρέπεται η απόλυση. Στο τέλος αυτής (εξαετίας εν συνόλω), το σχολείο μπορεί να απολύσει το 33% των εκπαιδευτικών που ολοκληρώνουν το έκτο έτος της θητείας τους εκείνο το καλοκαίρι. Για τα περισσότερα σχολεία, αυτό σημαίνει ένα ή κανένα. Αν είναι δύο, το σχολείο πρέπει να επιλέξει έναν, αλλά την επόμενη χρονιά χάνει το δικαίωμα καταγγελίας σύμβασης οποιουδήποτε άλλου. Ο απολυθείς εκπαιδευτικός, λαμβάνει επίσης κατ’ εξαίρεση έξι (6) μηνών μισθούς ως αποζημίωση απόλυσης. Μετά τον έκτο χρόνο, η σύμβαση του εκπαιδευτικού μετατρέπεται υποχρεωτικά σε σύμβαση αορίστου χρόνου. Επιπλέον: α) Όσες καταγγελίες γίνονται στο τέλος της σύμβασης ορισμένου χρόνου, για να ισχύσουν θα πρέπει να εγκριθούν από υπηρεσιακό συμβούλιο, στο οποίο το υπουργείο έχει 3 εκπροσώπους, η ΟΙΕΛΕ 2 και ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών σχολείων κανένα! Συνεπώς επί της ουσίας η καταγγελία σύμβασης (αορίστου ή ορισμένου χρόνου) ιδιωτικού εκπαιδευτικού είναι σχεδόν αδύνατη, εκτός εάν η ΟΙΕΛΕ συμφωνήσει! β) Όσες καταγγελίες γίνονται στη διάρκεια της σύμβασης αορίστου χρόνου θα πρέπει να εγκριθούν από τριμελή επιτροπή, που απαρτίζεται από έναν πάρεδρο του (καταργημένου) Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Τμήμα Αξιολόγησης), έναν εκπρόσωπο της ΟΙΕΛΕ και έναν εκπρόσωπο του ΣΙΕΙΕ. Η επιτροπή αυτή δεν μπορεί να καταλήξει σε απόφαση, αν και τα 3 μέλη της δεν είναι παρόντα. Στο παρελθόν, ακόμη και σε εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες ο εκπρόσωπος του ΠΙ τασσόταν υπέρ της απόλυσης, αν ο εκπρόσωπος της ΟΙΕΛΕ διαφωνούσε, απλώς αποχωρούσε και η επιτροπή δεν μπορούσε να καταλήξει σε απόφαση. Έτσι, σε αυτή την επιτροπή, η ΟΙΕΛΕ έχει την εξουσία να ασκεί βέτο σε οποιαδήποτε απόλυση. Σημειωτέον ότι το ΙΕΠ, που αντικατέστησε το ΠΙ, έχει άλλη δομή και συνεπώς για να ορίσει εκπρόσωπό του θα πρέπει να υπάρξει ειδική νομοθετική ρύθμιση, οψέποτε αυτή γίνει. Εν συμπεράσματι: Η διάταξη αυτή καθιστά α) τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς μόνιμους, και θα είναι ο μόνος κλάδος του ιδιωτικού τομέα που θα χαίρει τέτοιας προνομίας, β) το συνδικαλιστικό όργανο, την ΟΙΕΛΕ, ρυθμιστή των εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών σχολείων με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει, και γ) εκθέτει το Υπουργείο στους θεσμούς, διότι μονομερώς τροποποιεί δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας. Επισημαίνουμε ότι εκπαιδευτικός που απολύεται αντικαθίσταται αμέσως από άλλον, αφού η οργανικότητα του επίσημου αναλυτικού προγράμματος είναι δεδομένη και υποχρεωτική για τα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών, όταν οι απολύσεις ήταν ελεύθερες, σε σύνολο 12.000 ιδ. Εκπαιδευτικών αντικαθίσταντο περίπου 30 καθηγητές ετησίως, ενώ κατά τη διάρκεια των ετών 2002-2010, που ίσχυαν οι ίδιοι περιορισμοί, τα ιδιωτικά σχολεία αναγκάζονταν από τους επαχθείς όρους μονιμότητας, να είναι πολύ πιο αυστηρά στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στη διετία και την εξαετία και δεν διακινδύνευαν για κανένα μια δεύτερη ευκαιρία. Έτσι, ο αριθμός των καταγγελιών την περίοδο εκείνη είχε εκτοξευτεί στους 200 και πλέον νέους κυρίως εκπαιδευτικούς το χρόνο. Να σημειωθεί ακόμη, ότι όταν ένας ιδιωτικός εκπαιδευτικός απολυθεί στη λήξη της διετίας ή μετά, για να τον προσλάβει άλλο ιδιωτικό σχολείο, πρέπει υποχρεωτικά να συνάψει μαζί του υποχρεωτικά εξαετή σύμβαση ορισμένου χρόνου, στη διάρκεια της οποίας δεν μπορεί να την καταγγείλει, αλλά και στη λήξη της μόνο με την ιδιαίτερα επαχθή διαδικασία του 33%. Φανερά ο νόμος αυτός καταδικάζει τους εκπαιδευτικούς αυτούς στην ανεργία, αφού κανένα ιδιωτικό σχολείο δεν θα διακινδύνευε να τους προσλάβει με τέτοιους όρους. Η λύση στο πρόβλημα αυτό εδίδετο με το πέρασμα στο δημόσιο. Το ίδιο μεθοδεύεται και τώρα με την επιδιωκόμενη αναγνώριση της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών στην ιδιωτική εκπαίδευση, την οποία αποκάλυψε ο κ. Δ. Μπράτης δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «…κατανοώ την “ενόχληση” κάποιων που τα σχέδια τους δημοσιοποιήθηκαν…». Και τα σχέδια είναι η εφαρμογή του καταστατικού σκοπού της ΟΙΕΛΕ, να κλείσουν τα ιδιωτικά σχολεία και να απορροφηθούν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί στο δημόσιο! Η διάταξη που θέλει να επαναφέρει το υπουργείο, δεν προστατεύει τα πραγματικά συμφέροντα των ιδ. εκπαιδευτικών: θα καταστήσει μόνιμους όσους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς είναι αορίστου χρόνου, θα στερήσει από νέους και δυναμικούς εκπαιδευτικούς ευκαιρίες απασχόλησης σε ιδιωτικά σχολεία, θα καταργήσει στην πράξη την αξιολόγηση και, εν τέλει, θα δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας τόσο στην αγορά εργασίας των ιδιωτικών σχολείων, όσο και στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών τους με προφανή στόχο τη διάλυσή τους. Παράγραφος 9: «Στο άρθρο 30 του ν.682/1977 προστίθεται παράγραφος 12 ως εξής: «Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012 της ΠΥΣ 6/2012 (Α’ 38) και της υποπαραγράφου ΙΑ.12 της παραγράφου ΙΑ άρθρου πρώτου του ν. 4093/2013». Η εξαίρεση αυτή, όπως επισημάναμε και παραπάνω, είναι προβληματική γιατί μονομερώς τροποποιεί εργασιακούς όρους που αποτελούν συμβατική υποχρέωση της χώρας μας με τους Θεσμούς. Επίσης, στην παράγραφο 1 του άρθρου 36 του ν. 682/77 προστίθεται διάταξη με την οποία επιτρέπεται στους ιδ. Εκπαιδευτικούς να συνάπτουν ΣΣΕ με τα ιδιωτικά σχολεία για βελτίωση των αμοιβών τους καθώς και των όρων εργασίας τους, επιπλέον της μισθολογικής και βαθμολογικής εξίσωσης, αλλά και γενικότερα των όρων εργασίας, με τους εκπαιδευτικούς του δημοσίου, που τους εγγυάται ο Ν.682/1977. Να σημειωθεί ότι και στο παρελθόν οι ιδ. Εκπαιδευτικοί είχαν αποπειραθεί να επιτύχουν αντίστοιχη αλλαγή, ο Άρειος Πάγος όμως έκρινε ότι μια τέτοια ρύθμιση θα ήταν αντισυνταγματική. Παράλληλα, παρόμοια ρύθμιση αγνοεί προκλητικά ότι βάσει του άρθρου 22.2 του Συντάγματος, οι ΣΣΕ πρέπει να είναι αποτέλεσμα ελεύθερων διαπραγματεύσεων και στην συγκεκριμένη περίπτωση ελεύθερες διαπραγματεύσεις δεν μπορούν να υπάρξουν. Επ’ αυτού υπάρχουν και νεότερες αποφάσεις (Πρωτ. Αθηνών 310/2011, ΕφΑθ 489/2014 και η γνωμοδότηση Βασ. Σκουρή (ΕΕΔ τόμ. 52/15-2-1993) που συμπίπτουν με την απόφαση του ΑΠ. Η ΟΙΕΛΕ πρέπει να αποφασίσει εάν επιθυμεί οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί να ακολουθούν τους μισθούς των δημοσίων εκπαιδευτικών ή να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τα ιδιωτικά σχολεία. Δεν μπορεί όμως να έχει και το ένα και το άλλο και να επιλέγει κάθε φορά τι την συμφέρει περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση, και μόνο το γεγονός ότι εγείρει εν μέσω τέτοιας κρίσης παρόμοια οικονομική διεκδίκηση, καταδεικνύει τις πραγματικές της προθέσεις της για την ιδιωτική εκπαίδευση. Σημείωση: Δεν πρέπει να περάσει ασχολίαστο και το άρθρο 47, παρ. 2 που αφορά στην αναγνώριση προϋπηρεσίας των αναπληρωτών εκπαιδευτικών του Δημοσίου. «2. Οι ενιαίοι πίνακες προσωρινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών, όπως αυτοί ίσχυαν μέχρι τη δημοσίευση του ν.3848/2010 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, συνεχίζουν να τροφοδοτούνται από 1.9.2010 με στοιχεία προϋπηρεσίας. Ειδικά, κατά την προσμέτρηση αυτή, ο χρόνος πραγματικής εκπαιδευτικής υπηρεσίας αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών που έχει διανυθεί κατά το χρονικό διάστημα 2010-2014 σε δυσπρόσιτες ή απομακρυσμένες σχολικές μονάδες δεν υπολογίζεται στο διπλάσιο. Οι ενιαίοι πίνακες προσωρινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών τροφοδοτούνται από το ανωτέρω χρονικό διάστημα με τα στοιχεία προϋπηρεσίας από το σχολικό έτος 2015-2016.» Ο πρώην πρόεδρος της ΔΟΕ και νυν αιρετός του ΚΥΣΠΕ, Δ. Μπράτης, κατήγγειλε «ότι συνεργάτης του αναπληρωτή υπουργού κατέθεσε σήμερα στην επιτροπή την πρόταση ότι στους πίνακες προϋπηρεσίας πρέπει να προσμετράται και η προϋπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση, ισχυριζόμενος ότι η προϋπηρεσία όπου κι αν προσφέρθηκε είναι το ίδιο... Πρόκειται, βέβαια, για πρόταση που αν υιοθετηθεί από την πολιτική ηγεσία θα τινάξει στον αέρα όλο το σύστημα προσλήψεων στη δημόσια εκπαίδευση, αφού ουδέποτε η προϋπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση λαμβάνονταν υπόψη για τη σύνταξη των πινάκων». Η προϋπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση δεν λαμβάνονταν υπόψη για τη σύνταξη των πινάκων, αλλά λαμβάνονταν υπόψη για το πέρασμα στο δημόσιο όσων ιδιωτικών καταγγέλλονταν η σύμβαση εργασίας τους. Αν λάβει δε κανείς υπόψη και τις σχετικές ρυθμίσεις του ν. 2986/2002 (άρθρο 13, παρ. 2 (α) και (β) όπως ίσχυαν) που θα επανισχύσουν, αν ψηφιστεί το άρθρο 48 του σχεδίου νόμου, τότε αντιλαμβάνεται καλύτερα τις πραγματικές προθέσεις της ΟΙΕΛΕ, όπως υπαγορεύονται στον Αναπληρωτή Υπουργό από τον κ. Μπουγελέκα, καθώς και την αντίδραση του κ. Μπράτη, την οποία έσπευσε να καταγγείλει η ΟΙΕΛΕ. Απαντώντας ο κ. Μπράτης (22-6-2015) δήλωσε: «Θέσαμε, εκ μέρους της ΔΟΕ, στην επιτροπή θέμα δεοντολογίας και ασυμβίβαστου για τον σύμβουλο του κ. Κουράκη. Πώς δηλ. είναι δυνατόν να συμμετέχει στην επιτροπή κάποιος που οι αποφάσεις της τον αφορούν άμεσα. Σύμβουλος του υπ. παιδείας απάντησε πως θα θέσει το θέμα στον υπουργό». Ο Σύνδεσμός μας προσυπογράφει το σοβαρό ζήτημα δεοντολογίας και σύγκρουσης συμφερόντων που ανακύπτει και απευθύνει ερώτημα στον Υπουργό Παιδείας: Θα παραμείνετε απλός θεατής στα τεκταινόμενα από τον Αναπληρωτή Υπουργό και τον σύμβουλό του, που ως φαίνεται εφαρμόζουν προσωπική ατζέντα, ή θα παρέμβετε ώστε να αποσοβήσετε την καταστροφή της ιδιωτικής εκπαίδευσης; 2. Η υπουργική απόφαση ΥΑ Φ8/53470/Δ2/01.04.15 στραγγαλίζει ουσιαστικά τα ιδιωτικά σχολεία, ορίζοντας τα εξής: 1. Όλες οι εκτός του υποχρεωτικού προγράμματος δράσεις και δραστηριότητες ενός ιδιωτικού σχολείου αποφασίζονται πλέον όχι από το σχολείο που θα τις χρηματοδοτήσει, αλλά από το σύλλογο των διδασκόντων κατά την απόλυτο κρίση του. 2. Υποχρεώνει το ιδιωτικό σχολείο να διορίσει εκπαιδευτικούς με 12μηνη ανάθεση-διορισμό ακόμα και για προαιρετικές, μη προβλεπόμενες από το υποχρεωτικό πρόγραμμα, δράσεις περιορισμένου χρονικού εύρους, όπως π.χ. για την προετοιμασία μιας γιορτής εθνικής επετείου. Δηλαδή ο εκπαιδευτικός για την αφιέρωση μιας – δύο ωρών εβδομαδιαία για ένα μήνα θα πρέπει να αμείβεται για όλη τη χρονιά. 3. Υποχρεώνει το ιδιωτικό σχολείο να καταβάλλει αμοιβές και μάλιστα επί 12μηνο για μη διδακτικές δράσεις των εκπαιδευτικών, που λαμβάνουν χώρα μέσα στην υποχρεωτική από το νόμο παρουσία τους των 30 ωρών εβδομαδιαία στο σχολείο, για τις οποίες ώρες έχουν ήδη αμειφθεί με την κανονική τους μισθοδοσία. 4. Υποχρεώνει το ιδιωτικό σχολείο να προγραμματίζει όλες αυτές τις δράσεις και να τις γνωστοποιεί στο Υπουργείο ως τις 11/9, οπότε ξεκινούν τα μαθήματα, μολονότι η αναγκαιότητα πολλών από τις δράσεις αυτές προκύπτει στη διάρκεια του διδακτικού έτους. Να σημειωθεί ότι τα δημόσια αλλά και τα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία, μπορούν στη διάρκεια της χρονιάς να αποφασίζουν και να υλοποιούν δράσεις, οι οποίες στην ιδιωτική εκπαίδευση είτε απαγορεύονται είτε πρέπει να έχουν αποφασιστεί πριν την έναρξη των μαθημάτων. 5. Δεν επιτρέπει την απασχόληση εκπαιδευτικών που δεν έχουν προσόντα διορισμού, κι έτσι καταργεί δραστηριότητες όπως το σκάκι και το μπαλέτο ή μαθήματα κινηματογράφου κ.λπ. 6. Υποχρεώνει τα ιδιωτικά σχολεία να αμείβουν τους εκπαιδευτικούς για τις ώρες ενισχυτικής διδασκαλίας που αναλαμβάνουν επίσης επί 12μηνο, παρά το γεγονός ότι οι συνάδελφοί τους στο δημόσιο σχολείο αμείβονται μόνο για τις πραγματοποιούμενες ώρες ενισχυτικής και μάλιστα με ωρομίσθιο χαμηλότερο του κανονικού τους ωρομισθίου. 7. Γενικά επιφυλάσσει στα ιδιωτικά σχολεία μια ιδιαιτέρως δυσμενέστερη μεταχείριση σε σχέση με τα δημόσια σχολεία. Όλες οι ανωτέρω ρυθμίσεις θα πλήξουν πρώτα απ’ όλα τους ίδιους τους εργαζόμενους καθώς θα οδηγήσουν στη μαζική κατάργηση θέσεων εργασίας. Υπολογίζεται ότι σταδιακά πάνω από 3.500 θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών και λοιπών εργαζομένων θα χαθούν στα ιδιωτικά σχολεία. Θα πλήξουν επίσης σκληρότερα τα μικρά, περιφερειακά ιδιωτικά σχολεία, που εξυπηρετούν κυρίως οικογένειες της μεσαίας και εργατικής τάξης, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν θα πληγούν και τα μεγάλα ιδιωτικά σχολεία. Τέλος θα οδηγήσουν στην υποβάθμιση της ποιότητας και του εύρους των υπηρεσιών που προσφέρουν τα ιδιωτικά σχολεία, αυξάνοντας παράλληλα σημαντικά το κόστος λειτουργίας τους, σε μια περίοδο που οι γονείς δεν αντέχουν αύξηση διδάκτρων. Τέλος ως επιστέγασμα όλων αυτών των μέτρων, όπως ήδη επισημάναμε παραπάνω, το Σχέδιο Νόμου επανεισάγει το θεσμό των παρεκκλίσεων από το επίσημο αναλυτικό πρόγραμμα. Ειδικότερα η παράγραφος 7 προβλέπει: «Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις για την παρέκκλιση και για οποιαδήποτε πρόσθετη εκπαιδευτική δραστηριότητα πέραν του ωρολογίου προγράμματος». Η συγκεκριμένη αυτή ρύθμιση καταλαμβάνει και την εν λόγω ΥΑ Φ8/53470/Δ2/01-04-15 του Αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας, θέτοντας ακόμη ένα εμπόδιο στα ασφυκτικά όρια εφαρμογής που αυτή επιτρέπει. .