Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης1. Σύστημα Πρόσληψης ΕκπαιδευτικώνΣχόλιο του χρήστη ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΕΡΑΜΑΡΗΣ | 3 Δεκεμβρίου 2009, 22:05
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κυρία Υπουργέ, Μαθαίνουμε από τον τύπο και τις συνεντεύξεις που δίνετε στην τηλεόραση για τις αλλαγές που προτίθεστε να κάνετε στον χώρο της παιδείας. Στις περισσότερες από αυτές συμφωνώ και θεωρώ πως οι ιδέες σας βρίσκονται στην σωστή κατεύθυνση. Όμως υπάρχει το πολύ σοβαρό θέμα που δημιουργήσατε, χωρίς λόγο κατά την άποψή μου, που έχει να κάνει με τον τρόπο διορισμού των καθηγητών στα σχολεία. Αλήθεια κυρία υπουργέ, πιστεύετε ότι το ΑΣΕΠ είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να προσλαμβάνονται οι καλύτεροι δάσκαλοι στα σχολεία; Πιστεύετε ότι υπάρχει τρόπος να κρίνουμε αν ένας δάσκαλος έχει μεταδοτικότητα προς τα παιδιά; Ο μόνος τρόπος κατά την γνώμη μου, είναι από την αξιολόγησή του από τα ίδια τα παιδιά και, γιατί όχι, από μια επιτροπή, σε ετήσια βάση, σε σχέση με τη δουλειά που κάνει στο σχολείο. Κυρία υπουργέ, το 1990 ξεκίνησα τις σπουδές μου στην Φυσική, από αγάπη προς την επιστήμη, αλλά και γιατί ήθελα να γίνω δάσκαλος σε σχολείο, ώστε να βοηθήσω τα παιδιά να μάθουν πέντε πράγματα που θα τους φανούν χρήσιμα στη ζωή τους. Το 1994 πήρα το πτυχίο μου και κατέθεσα αίτηση στην επετηρίδα των εκπαιδευτικών. Μου είπαν τότε ότι σε 8-9 χρόνια θα διοριζόμουν. Το 1998 ήρθε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και είπε πως καταργεί την επετηρίδα και πως θα πρέπει να δώσουμε εξετάσεις πάνω στο πτυχίο μας, ένα πτυχίο που το Ελληνικό κράτος μας έδωσε. Το δεχτήκαμε, όσο άδικο και αν ήταν, παρόλο που πολλοί από εμάς, εάν το γνώριζαν 8 χρόνια νωρίτερα, πολύ απλά ΔΕΝ θα σπούδαζαν για παράδειγμα φυσική, αλλά π.χ. δικηγορία ή κάτι άλλο. Στο μεταξύ, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μας είπε πως επειδή χρειάζονται και ωρομίσθιοι καθηγητές για να καλύψουν τα κενά στα σχολεία, όποιος δούλευε ωρομίσθιος στα απομακρυσμένα και μη, σχολεία της Ελλάδας, λόγω του ότι η αποζημίωση είναι πολύ χαμηλή (σήμερα 7 ευρώ και 39 λεπτά η ώρα), γι’ αυτές τις 11 το πολύ ώρες που θα εργαζόμασταν και θα καλύπταμε τα κενά, θα δημιουργούσε έναν νέο πίνακα, από όπου θα γινόταν το 40% των προσλήψεων κάθε χρόνο. Και εμείς δεχθήκαμε. Είπαμε θα βάλουμε λεφτά από την τσέπη μας, αρκεί να πάρουμε την πολυπόθητη προϋπηρεσία και μετά από 7-8 χρόνια να διοριστούμε. Έτσι λοιπόν, με απόλυτα αξιοκρατικά κριτήρια, οι κατά τόπους Δευτεροβάθμιες Διευθύνσεις, μας καλούσαν και μας έλεγαν να εργαστούμε ως ωρομίσθιοι σε απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα κυρίως χωριά, αλλά και σε πόλεις, ανά την Ελλάδα, για 11 το πολύ ώρες, με μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 300 ευρώ το πολύ… Και εμείς δεχόμασταν… Εξυπηρετούσαμε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια της Νέας Δημοκρατίας και ξανά του ΠΑΣΟΚ, επειδή απλά θέλαμε να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα. Να γίνουμε μόνιμοι καθηγητές σε κάποιο σχολείο. Στο μεταξύ φτάσαμε τα 38 μας χρόνια, κάναμε οικογένεια, αποκτήσαμε 2 παιδιά και ποτέ δεν πριμοδοτηθήκαμε στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ σε σχέση με τους πιτσιρικάδες των 23-24 χρόνων που μόλις αποφοιτούν από το πανεπιστήμιο και έχουν φρέσκια την πανεπιστημιακή γνώση και φυσικά δεν έχουν παιδιά. Έρχεστε λοιπόν τώρα εσείς αξιότιμη κυρία υπουργέ, και μας λέτε, πως δεν σας ενδιαφέρει αν τόσα χρόνια εμείς εξυπηρετούσαμε την εκάστοτε κυβέρνηση, δεν σας ενδιαφέρει εάν εμείς τόσα χρόνια ξοδεύαμε από την τσέπη μας για να διδάξουμε στο όποιο χωριό το Υπουργείο μας έστελνε. Δεν υπήρχαν ρουσφετολογικές προσλήψεις, παρά ίσως μόνο στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, η οποία όμως με 2 ή 4 ώρες την εβδομάδα, δεν δίνει περισσότερο από έναν (1) μήνα προϋπηρεσία στο τέλος του διδακτικού έτους. Άνθρωποι σαν εμένα, που έχουν 21 μήνες προϋπηρεσία και μαζί με την προϋπηρεσία που θα έχουμε στο τέλος της τρέχουσας σχολικής χρονιάς αγγίζουμε τους 24 μήνες, την προϋπηρεσία αυτή την μαζέψαμε με την αξία μας, γυρνώντας από χωριό σε πόλη ανά την Ελλάδα, σύμφωνα με το που μας προσλάμβανε και μας τοποθετούσε το Υπουργείο Παιδείας και μόνο. Άρα λοιπόν, γιατί μιλάτε για ρουσφέτια και για έλλειψη αξιοκρατίας; Γιατί στα 39 μας χρόνια με 2 παιδιά, θα μας πείτε το καλοκαίρι του 2010, πως δεν σας νοιάζει αν κάναμε τόσα χρόνια θυσίες μακριά από τα παιδιά μας για να εξυπηρετήσουμε το σύστημα που εσείς δημιουργήσατε; Για το λόγο αυτό σας παρακαλώ να επανεξετάσετε την άδικη απόφασή σας, για την κατάργηση της πρόσληψης στα σχολεία μονίμων καθηγητών από το 40% του πίνακα με τις προϋπηρεσίες. Διατηρήστε το υπάρχον σύστημα τουλάχιστον μέχρι το 2015, έτσι ώστε να μην πάνε τζάμπα οι κόποι και οι θυσίες μας, εδώ και 7 (για εμένα τουλάχιστον) χρόνια. Βλέπετε αξιότιμη κυρία υπουργέ, διδάσκω ανελλιπώς ως ωρομίσθιος καθηγητής σε σχολεία της Θράκης από τον Φεβρουάριο του 2004. Κρίνομαι δηλαδή ως κατάλληλος, εγώ και χιλιάδες άλλοι καθηγητές, για να καλύψουμε τα κενά της εκπαίδευσης, εδώ και 7 διδακτικά έτη. Και ξαφνικά μας θεωρείτε ανάξιους και πιστεύετε πως μόνο μέσω του ΑΣΕΠ μπορούμε να κριθούμε ικανοί; Θεωρώ πως έχετε καταλάβει πως αυτό που πάτε να κάνετε είναι άδικο για χιλιάδες νέους και πως στο τέλος θα δείξετε την απαραίτητη ευαισθησία. Άλλωστε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ είπε «πρώτα ο πολίτης». Πολίτες είναι και οι ωρομίσθιοι καθηγητές. Αναμένουμε λοιπόν να το κάνετε και πράξη.