Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ευγενία Μαγουλά' | 28 Ιουνίου 2015, 00:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Για τις εξελίξεις των μελών ΔΕΠ ο νόμος ορίζει ότι γίνεται με ανοικτή διαδικασία, δηλ. στη νέα θέση που έχει προέλθει από αίτημα εξέλιξης μέλους ΔΕΠ ενός ΑΕΙ μπορεί να υποβάλει υποψηφιότητα οποιοσδήποτε, ακόμη και ελάχιστα χρόνια υπηρεσίας ως μέλος ΔΕΠ ή ερευνητής. Τίθεται το ερώτημα κατά πόσο αυτη η διαδικασία έχει να προσφέρει κάτι στο Πανεπιστήμιο και κατά πόσο είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί στην πραγματικότητα. Κατ' αρχάς φαίνεται άδικο για έναν επιστήμονα που θέλει να εξελιχθεί να κινδυνεύει να χάσει τη θέση του καθώς στην ίδια πίστωση θα βρεθούν 2 εργαζόμενοι σε περίπτωση που εκλεγει ο εξωτερικός. Είναι άδικο και για τους εξωτερικούς υποψήφιους διότι ενώ τους δίνεται η δυνατότητα να υποβάλουν, κατά κανόνα δεν επιλέγονται, παρά το πολλά, σε πολλές περιπτώσεις, προσόντα τους, διότι, δίκαια συνήθως επιλέγονται αυτοί που κατέχουν τη θέση. Η ανοιχτή διαδικασία αφενός δημιουργεί τρομερή ανασφάλεια και άγχος των υποψηφίων εν ενεργεία αφετέρου δημιουργεί μάταιες, σε πολλές περιπτώσεις, ελπίδες στους εξωτερικούς υποψηφίους. Επιπλέον συχνά ακολουθούν προσφυγές και νομικές διαδικασίες. Στα πανεπιστήμια της Αμερικής οι εξελίξεις είναι κλειστές. Στην Ευρώπη επίσης. Θα μπορούσαν τα κριτήρια εξέλιξης να είναι αυστηρά, συγκεκριμένα και μετρήσιμα, να δίνεται η δυνατότητα για δύο ή τρεις προσπάθειες και μετά ίσως θα μπορούσε να γίνεται ανοικτή διαδικασία εκλογής. Πιστεύουμε ότι ένα κλειστό σύστημα εξέλιξης θα έδειχνε μεγαλύτερο σεβασμό και αξιοπρέπεια τόσο στα υπο εξέλιξη μέλη ΔΕΠ όσο και στους εξωτερικούς υποψήφιους. Επίσης θα απέτρεπε τον στείρο ανταγωνισμό μεταξύ μελών ΔΕΠ (σε επίπεδο ποσότητας δημοσιεύσεων) και θα ενίσχυε τη διάθεση καθε επιστήμονα για ανάπτυξη, πρόοδο και προσφορά στην εκπαιδευτική κοινότητα, σε πλαίσιο εμπιστοσύνης, ασφάλειας και αξιοπρέπειας.