Αρχική Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευσηΆρθρο 08: Μέλη ΔΕΠΣχόλιο του χρήστη P.E.L | 28 Ιουνίου 2015, 10:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'P.E.L' | 28 Ιουνίου 2015, 10:43

    Η διατήρηση στο νέο νόμο της διάταξης για την απόδοση του 10% των μελών ΔΕΠ που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα αποκαλύπτει την εμπάθεια των συντακτών του, για όσους πέραν των καθηκόντων τους στο Πανεπιστήμιο, που πολλές φορές ξεπερνά τις 8 ώρες ημερησίως ή τα Σαββατοκύριακα, να έχουν ένα άλλο πόρο. Δεν κατάλαβαν ποτέ την ανάγκη πολλών μελών ΔΕΠ σε Ιατρικά γνωστικά (Ιατροί, Οδοντίατροι) αντικείμενα να ασκούν και εμπλουτίζουν συνεχώς την κλινική τους εμπειρία που θα τους επιτρέψει να διδάξουν σωστά τους φοιτητές τους. Δεν κατάλαβαν ποτέ ότι το αίτημά μας αυτό, ήδη από τον ν.1268/1982, δεν αφορούσε την "τσέπη" μας αλλά την προσφορά στο ευρύ κοινό της εμπειρογνωμοσύνης μας με κύριο αντάλλαγμα την εμπειρία μας. Κανένα Πανεπιστημιακό ίδρυμα στο εξωτερικό, τουλάχιστον στις Ιατρικές Σχολές, δεν απαγορεύουν την παράλληλη αυτή δραστηριότητα των μελών ΔΕΠ, αφού αφενός μεν τους δίνεται το κίνητρο να υπηρετήσουν τον Δημόσιο χώρο που μισθολογικά είναι χαμηλότερος του ιδιωτικού τομέα και παράλληλα να ανεβάσουν στο ευρύ κοινό την αντίληψη για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Και η αναγκαιότητες αυτές εξακολουθούν να ισχύουν 33 χρόνια μετά το νόμο πλαίσιο του 1982 γιατί ουδέποτε τα πανεπιστημιακά ιδρύματα έφτιαξαν ένα πλαίσιο ενδο-πανεπιστημιακής απασχόλησης των μελών που να διασφαλίζει την συνεχή εκπαίδευση των μελών του σε πρακτικό επίπεδο. Διευκολύνονταν να επιτρέπουν το ελεύθερο επάγγελμα, γιατί στην πραγματικότητα δείλιαζαν ή να τον απαγορεύσουν ή να προχωρήσουν στην αξιοποίηση των υποδομών του Πανεπιστημίου για παροχή υπηρεσιών σε άτομα εκτός Πανεπιστημίου. Είναι εύκολο να νομοθετείς την υπαγωγή των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων στο εθνικό σύστημα υγείας, αρνείσαι όμως την προσφορά όλων όσων τολμούν να έχουν παράλληλο επάγγελμα την προσφορά τους στη οικονομία. Η διάταξη είναι άδικη γιατί το Πανεπιστήμιο δεν παρέχει ούτε χώρους ούτε προσωπικό ούτε μηχανήματα και υλικά για την παροχή των υπηρεσιών αυτών που παρέχουν και επιπλέον φορολογούνται με διαφάνεια από το κράτος που στην πράξη είναι κατά πολύ μεγαλύτερη άλλων αφού αυξάνοντας το φορολογητέο εισόδημα τα επίπεδα των φόρων τους είναι μεγαλύτερα από άλλους ελεύθερους επαγγελματίες. Είναι άδικη όμως με χαρακτηριστική την ανισονομία γιατί επιτρέπει στα εισοδήματα απο την πηγή α να αποδίδουν το 5% ενά από το ελευθέριο το 10%. Είναι άδικο γιατί σε άλλους το 10% είναι ίσως μικρό αφού τα έσοδα δεν εμπεριέχουν σημαντικά έξοδα και σε άλλους(οδοντίατροι, εργαστηριακοί ιατροί, τεχνικά γραφεία κλπ) τε έσοδά τους εμπεριέχουν έξοδα της τάξης του 50-60%. Η παρούσα ομάδα αν ήθελε θα μπορούσε να συζητήσει σοβαρά τον τρόπο που ένα Πανεπιστήμιο θα αξιοποιήσει την εμπειρία και γνώση των μελών του, όχι μόνο για την άντληση πόρων αλλά και την ανάπτυξη ιδεών σε διασύνδεση με την επιχειρηματικότητα. Μέχρι να φτιαχτούν οι υποδομές και να υπάρξει ένα πραγματικό σχέδιο, η εμμονή στην άντληση πόρων από αυτούς που τους δίνεται το δικαίωμα να έχουν ελεύθερο επάγγελμα, είναι σαφάστατα εμπαθής. Οι διατάξεις για τα έσοδα του ΕΛΚΕ μην ξεχνάτε ότι φτιάχτηκαν για να τακτοποιήσουν τη διαχείριση εσόδων από ερευνητικά προγράμματα και έσοδα από έργο που παράγεται εντός του πανεπιστήμιου. Η ενσωμάτωση της ζ πηγής μπήκε καθομολογία όπου τους εμπνευστές του το 1997 για τιμωρία και έγινε αποδεκτή γιατί στην βουλή τότε υποστηρίχτηκε από τον υπουργό ότι είναι μεταβατική μέχρις ότου τα πανεπιστήμια αποκτήσουν τις υποδομές για την ενδοπανεπιστημιακή απασχόληση. Για όλους τους παραπάνω λόγους, η διάταξη είναι απαράδεκτη και μόνο αν προστεθεί η φράση "για πράξεις που εκτελούνται σε Πανεπιστημιακούς χώρους" θα επέκλειε την εμπάθεια. Σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε τουλάχιστον να είναι το ίδιο και με το 5% από τις πηγές παραγράφου α και επι πλέον να αφορά τα καθαρά έσοδα.