Το 80% (λ.χ.) του αποτελέσματος στις πρυτανικές εκλογές θα έπρεπε να βγαίνει από τα ίδια τα μέλη ΔΕΠ, μιας και ο υποψήφιος πρύτανης προέρχεται εξάλλου απ' την κατηγορία των καθηγητών. Το ποσοστό που μετρά η συμμετοχή των φοιτητών μοιάζει υπερβολικό, διότι, αν και οι φοιτητές μπορεί να είναι η πολυπληθέστερη κατηγορία μέσα στα ΑΕΙ, εντούτοις είναι και η προσωρινότερη, αφού δεν απασχολούνται δια βίου στο εκάστοτε πανεπιστήμιο, ενώ είναι και αυτή που δημιουργεί τις περισσότερες διαταράξεις σε τέτοιες διαδικασίες. Από την άλλη, ο ρόλος των διοικητικών υπαλλήλων είναι περιορισμένος σε έναν μόνο (περιφερειακό- υποστηρικτικό) τομέα της λειτουργίας του πανεπιστημίου και, ως εκ τούτου, δε βρίσκω το λόγο να έχουν τόση επιρροή στην ανάδειξη του πρύτανη. Ο πρύτανης άλλωστε δεν πρέπει να λειτουργεί σαν δήμαρχος της πανεπιστημιούπολης (η δουλειά του δεν είναι να είναι πολιτικός), είναι πολύ συγκεκριμένες οι αρμοδιότητές του.
Επιπλέον, θα ήταν θεμιτό να ολοκληρώσουν τη θητεία τους οι παρούσες αρχές κι έπειτα να εφαρμοσθεί η εν λόγω διαδικασία, δεδομένου ότι έχουν προκύψει από εκλογές και, μάλιστα, με αρκετά υψηλά ποσοστά συμμετοχής, χάριν και στην ηλεκτρονική ψηφοφορία που κατέστησε τη διαδικασία ανεξάρτητη από εξωτερικές παρεμβάσεις (κάψιμο ή κλοπή καλπών, τραμπουκισμοί κ.ά.).
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να τονισθεί ότι τα Συμβούλια των Ιδρυμάτων λειτούργησαν ως αντίβαρο στην πιθανή ασυδοσία ή αυταρχική συμπεριφορά των πρυτάνεων και ως εγγυητές της διαφάνειας στο χώρο.
Το 80% (λ.χ.) του αποτελέσματος στις πρυτανικές εκλογές θα έπρεπε να βγαίνει από τα ίδια τα μέλη ΔΕΠ, μιας και ο υποψήφιος πρύτανης προέρχεται εξάλλου απ' την κατηγορία των καθηγητών. Το ποσοστό που μετρά η συμμετοχή των φοιτητών μοιάζει υπερβολικό, διότι, αν και οι φοιτητές μπορεί να είναι η πολυπληθέστερη κατηγορία μέσα στα ΑΕΙ, εντούτοις είναι και η προσωρινότερη, αφού δεν απασχολούνται δια βίου στο εκάστοτε πανεπιστήμιο, ενώ είναι και αυτή που δημιουργεί τις περισσότερες διαταράξεις σε τέτοιες διαδικασίες. Από την άλλη, ο ρόλος των διοικητικών υπαλλήλων είναι περιορισμένος σε έναν μόνο (περιφερειακό- υποστηρικτικό) τομέα της λειτουργίας του πανεπιστημίου και, ως εκ τούτου, δε βρίσκω το λόγο να έχουν τόση επιρροή στην ανάδειξη του πρύτανη. Ο πρύτανης άλλωστε δεν πρέπει να λειτουργεί σαν δήμαρχος της πανεπιστημιούπολης (η δουλειά του δεν είναι να είναι πολιτικός), είναι πολύ συγκεκριμένες οι αρμοδιότητές του. Επιπλέον, θα ήταν θεμιτό να ολοκληρώσουν τη θητεία τους οι παρούσες αρχές κι έπειτα να εφαρμοσθεί η εν λόγω διαδικασία, δεδομένου ότι έχουν προκύψει από εκλογές και, μάλιστα, με αρκετά υψηλά ποσοστά συμμετοχής, χάριν και στην ηλεκτρονική ψηφοφορία που κατέστησε τη διαδικασία ανεξάρτητη από εξωτερικές παρεμβάσεις (κάψιμο ή κλοπή καλπών, τραμπουκισμοί κ.ά.). Σε αυτό το σημείο, πρέπει να τονισθεί ότι τα Συμβούλια των Ιδρυμάτων λειτούργησαν ως αντίβαρο στην πιθανή ασυδοσία ή αυταρχική συμπεριφορά των πρυτάνεων και ως εγγυητές της διαφάνειας στο χώρο.