Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ανώνυμο' | 4 Δεκεμβρίου 2009, 01:42

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο κλάδος των εκπαιδευτικών εδώ και χρόνια ταλανίζεται από τα διάφορα συστήματα επιλογής στελεχών, αφού κάθε φορά μετά από τις επιλογές, οι μη επιλεγμένοι διαμαρτύρονται ότι αδικήθηκαν και οι επιλεγμένοι στερούνται νομιμοποίησης από την εκπαιδευτική κοινότητα θεωρώντας πως «ο μπάρμπας από την Κορώνη» είχε καταλυτική επίδραση στις κρίσεις. Συντρίβεται η προσωπικότητα των κρινόμενων προκειμένου να επικρατήσει ο τάδε ημέτερος ή από την άλλη, ο βάσει των προσόντων του επιλεγμένος, αισθάνεται άβολα. Εκτός από τα παραπάνω που αφορούν τους κρινόμενους, το ίδιο το σύστημα στερείται διορθωτικού μηχανισμού, αφού όσοι ορίζονται στις θέσεις από υπηρεσιακά συμβούλια πέραν της θητείας που εξασφαλίζουν (συνήθως τετραετής) θεωρούνται και αξιολογημένοι μέσω διαδικασιών. Η κοινωνία όμως στερείται άποψης και η πολιτεία δεν διαθέτει μηχανισμό αξιολόγησης και παρέμβασης, με συνοπτικές διαδικασίες, σε τυχούσες ανεπάρκειες στην πράξη. Η δομή του συστήματος σήμερα είναι κάθετη χωρίς οριζόντιες παρεμβάσεις. Το Υπουργείο (ή το e-gov), επιλέγει τους περιφερειακούς δ/ντές και τα συμβούλια, δ/ντές εκπαίδευσης, προϊσταμένους και σχολικούς συμβούλους. Οι δε Δ/ντές των σχολικών μονάδων επιλέγονται από τα ΠΥΣΠΕ. Πιστεύω ότι θα ήταν αποτελεσματικότερο να επιλέγει η πολιτική ηγεσία τους περιφερειακούς δ/ντές και τους δ/ντές εκπ/σης από τον εκπαιδευτικό χώρο αφού αποτελούν τους κύριους μοχλούς της υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής, Εξάλλου η κυβέρνηση διαθέτει τη λαϊκή εντολή. Να είναι λοιπόν μετακλητοί υπάλληλοι που η εκάστοτε πολιτική ηγεσία θα έχει τη δυνατότητα να παύει άμεσα, αν δεν επιτυγχάνουν το στόχο τους. Θα ήταν δε σκόπιμο, η επιλογή των περιφερειακών δ/ντών, να αφεθεί στον Υπουργό και οι περιφερειακοί δ/ντές να επιλέγουν τους δ/ντές εκπ/σης αφού είναι οι άμεσοι συνεργάτες τους και έχουν ευθύνη για τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους. Με τον τρόπο αυτό δεν μπορεί κανείς να διαμαρτυρηθεί και η ευθύνη βαρύνει αυτόν που πρέπει, δηλαδή τον πολιτικό προϊστάμενο. Είναι δε στη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού να θέσει μετρήσιμους στόχους και να αξιολογήσει τις επιλογές του. Από την άλλη, και ορθό και δημοκρατικό είναι να δοθεί και στους διοικούμενους το δικαίωμα να επιλέγουν αυτούς που θεωρούν ικανότερους να τους διοικήσουν. Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν θα επιλέγουν το δ/ντή κσι υποδ/ντή της σχολικής τους μονάδας από το οργανικά τοποθετημένο και αποσπασμένο προσωπικό εφόσον πληροί κάποια αντικειμενικά κριτήρια (πχ διδακτική και εκπαιδευτική προϋπηρεσία κάποιων ετών). Επιτυγχάνεται συνεπώς η μείωση των μετακινήσεων των εκπαιδευτικών αφού τους δίνεται κίνητρο να παραμείνουν, να συνδεθούν με τις σχολικές τους μονάδες και να διαπρέψουν. Αναλαμβάνουν και οι εκπαιδευτικοί με τον τρόπο αυτό μέρος της ευθύνης της διοίκησης της σχολικής μονάδας και σε τυχούσα αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου του σχολείου τους δεν μπορούν να μεταθέσουν τις ευθύνες στις κακές κομματικές επιλογές των δ/ντων από το Υπουργείο. Στα επιχειρήματα ότι μπορεί να κομματικοποιηθούν οι επιλογές αυτές, ότι οι εκπαιδευτικοί θα επιλέξουν ανάλογα με τους γνωστούς και φίλους πρέπει να σημειώσετε ότι ο διοικούμενος θα επιλέξει ανάλογα με το ποιος του εξασφαλίζει τις καλύτερες συνθήκες εργασίας, συνεννόησης, ασφάλειας και αναγνώρισης του έργου του και όχι ανάλογα με τη φιλική του προτίμηση. Πάντως ακόμη και αν το κάνει σε πρώτη φάση θα το σκεφτεί πολύ καλύτερα να επαναλάβει το λάθος του. Σε δεύτερο χρόνο θα μπορούσε ο σύλλογος γονέων αφού συγκροτηθεί με ουσιαστικές διαδικασίες, να έχει άποψη για τις επιλογές κάνοντας ακόμα περισσότερο ισχυρό και διαφανές το σύστημα επιλογής. Ο κάθε δ/ντής θα πρέπει να κρίνεται σε διετή βάση σύμφωνα με τους στόχους που θα έχει θέσει για τη σχολική μονάδα έχοντας δεσμευθεί για την πραγμάτωσή τους. Ο σύλλογος διδασκόντων ή γονέων θα μπορεί μετά την πάροδο του σχολικού έτους να ζητήσει την εκ νέου επιλογή δ/ντη αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι που μπορούν να περιγράφονται στο νομικό πλαίσιο. Με τον παραπάνω τρόπο η σχολική μονάδα αποκτά αυτονομία υφίσταται κοινωνικός έλεγχος και λογοδοσία και το κυριότερο, το σύστημα έχει τη δυνατότητα εγγενούς βελτίωσης και αυτοδιόρθωσης. Οι επιλεγμένοι από τη διαδικασία αυτή δ/ντές με τη σειρά τους και κατά ανάλογο τρόπο θα επιλέγουν τους προϊσταμένους του γραφείου στο οποίο ανήκουν. Να είστε δε βέβαιοι ότι θα επιλέξουν τον καλύτερο αφού πρόκειται να διοικηθούν από αυτόν. Το Υπουργείο πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην μοριοδότηση των αποσπάσεων και των τοποθετήσεων εντός των δ/νσεων εκπ/σης καθώς και στην αντικειμενικοποίηση των διοικητικών πράξεων καθιστώντας τα ΠΥΣΠΕ ανενεργά αφού κάθε διοικητική μεταβολή θα γίνεται πλέον με διαφάνεια και αξιοκρατία. Ο ρόλος του αιρετού εκπροσώπου στη διοίκηση που συμμετέχει και συναποφασίζει με τη διοίκηση πρέπει να σταματήσει. Σημαντικός στην παραπάνω διαδικασία είναι ο ρόλος του Υπουργείου που καλείται επιτέλους να προετοιμάσει διαδικασίες καθώς και αντικειμενικό και μετρήσιμο σύστημα ελέγχου υλοποίησής τους. Ο ρόλος των σχολικών συμβούλων στο όλο σύστημα απλώς καταδεικνύει την αποτυχία του. Οι σχολικοί σύμβουλοι θα πρέπει να ενταχθούν στον Οργανισμό Επιμόρφωσης και να αναλάβουν με στοχευμένες και συντονισμένες δράσεις την παιδαγωγική συνδρομή και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Η μέχρι σήμερα λειτουργία τους ήταν ανεξέλεγκτη, ανοργάνωτη, αποστασιοποιημένη από τις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών και η προσφορά τους στην παιδαγωγική καθοδήγηση αμφισβητήσιμη. Θα κλείσω λέγοντας πως καμιά σχολή δημόσιας διοίκησης δεν μπορεί να εγγυηθεί στην πράξη την επιτυχία ενός στελέχους που πρέπει να διαθέτει, επιστημονική επάρκεια, ήθος, επικοινωνιακή ικανότητα, εντιμότητα και πολλές άλλες αρετές. Αυτά αναδεικνύονται και αναγνωρίζονται μόνο στη καθημερινή πράξη και πρακτική πολύ μακριά από την επιρροή ή τον έλεγχο της κεντρικής διοίκησης. Έχουμε και έχετε πέσει πολλές φορές θύματα εντυπωσιακών βιογραφικών που σαν άνθρωποι στερούντο στοιχειώδους ηθικής, ανθρωπισμού, δημοκρατικής ευαισθησίας (πχ. Κουτούπης). Εξάλλου εξασφαλίζοντας διαδικασίες στην εκπαίδευση περιορίζουμε την απαίτηση (δεν υπάρχει στην πραγματικότητα) για εξειδικευμένες διοικητικές γνώσεις. Αν θέλουμε λοιπόν αποτελεσματικότητα, διαφάνεια, χρηστή διοίκηση, αν θέλουμε να αναδείξουμε το μαθητή στο επίκεντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας πιστεύω ότι πρέπει να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση απαλλάσσοντας τον εκπαιδευτικό από τα διοικητικά εμπόδια. Θα μπορούσα να αναπτύξω με μεγαλύτερη σαφήνεια την πρόταση αυτή αλλά θεωρώ ότι θα καταντούσε κουραστική. Περιορίστηκα λοιπόν σε ένα περίγραμμα που θεωρώ ότι παρακινεί κάποιον να ασχοληθεί με το θέμα και ανοίγει νέους ορίζοντες σκέψης στην επιλογή στελεχών μακριά από μικρο-υπολογισμούς μορίων και άκαρπες συνεντεύξεις.